សិស្សប្រុស
ភាគទី ១
មិនយូប៉ុន្មានព្រះអាទិត្យក៏អស់តួនាទីរួចក៏លិចបាត់ ចំណែកព្រះចន្ទក៏ជាអ្នកបន្តវេនផ្ដល់ពន្លឺមកកាន់ភពផែនដីវិញម្ដង។ នៅក្នុងកូនផ្ទះតូចមួយដែលជាកម្មសិទ្ធរបស់នាងតូចស៊ូ យីសុីន គេអាចមើលឃើញដោយកូនភ្លើងអំពូលតូចៗជាច្រើននៅជុំវិញផ្ទះនេះមានដាំសុទ្ធតែបន្លែនិងផ្កាចម្រុះពណ៌ ឯខាងក្នុងវិញត្រូវបានរាបចំយ៉ាងស្អាតបាតនិងមានរបៀប។ នាងតូចយីសុីនក្នុងឈុតគេងខោជើងវែងអាវដៃវែងកំពុងរៀបចំលាងចានទុក ហើយក៏ឡើងទៅខាងលើផ្ទះដោយមិនដឹងទេថាមាននរណាម្នាក់កំពុងលួចមើលនាងពីក្នុងទូខោអាវមក។
គ្រាន់តែដើរចូលបន្ទប់ភ្លាម...
«អ្ហាយ...ឯងជាអ្នកណាលែងយើង» ស្រាប់តែមនុស្សដែលកំពុងពួននៅក្នុងទូស្ទុះចេញមកអោបនាងពីក្រោយ
«គឺខ្ញុំនោះអី»
«លីនស៊ាន? ឯងមកនៅបន្ទប់ខ្ញុំដោយរបៀបណា?»
«ដោយរបៀបណាមិនបាច់ខ្វល់ទេ សំខាន់បងមកហើយអត់គិតទទួលរាក់ទាក់បងបន្តិចទេហាស៎អូនសម្លាញ់!»
«ឯងកុំឈ្លើយពេកណាយើងជាគ្រូឯង យើងអាយុច្រើនជាងឯង»
«តែបន្តិចទៀតលែងជាគ្រូហើយ»
«ឯងនិយាយស្អីលែងខ្ញុំ ហើយចេញពីផ្ទះខ្ញុំឪ្យឆាប់»
«បងមិនចេញ!»
«ឯងមិនចេញខ្ញុំនឹងប្ដឹងប៉ូលីស»
«អូនគេចឪ្យផុតពីកណ្ដាប់ដៃបងសិនទៅ»
«នេះហ្អេស! ជាវិធីរបស់ឯង?»
«បាទ! បើបងបានខ្លួនអូន បេះដូងអូនក៏បងអាចយកបានដូចគ្នា»
«ថោកទាបបំផុត! អ្ហាយ៎...ឯងឆ្កួតហើយ»
«អូនត្រូវចាំថាបងទៅជាបែបនេះក៏ព្រោះតែអូន» គេស្រាប់តែលើកបីនាងហើយបោះទៅលើពូក ហើយគេក៏ឡើងទៅទ្រើបពីលើនាង រួចក៏ចាប់ដៃទាំងសងខាងសង្កត់
«អូយយ! ហាមឯងធ្វើអីផ្ដេសផ្ដាស់ណា យើងមាន...»
«កុំរំលឹកឈ្មោះអាចង្រៃនោះទៅបើមិនចង់ឲ្យបងសម្លាប់អូន...»
«សម្លាប់មក បើឯងគិតថាសប្បាយចិត្ត អ្ហឹកៗ»
«បងមិនសម្លាប់អូនទេ អូនសម្លាញ់»
«អ្ហឹម...» គេក៏ទម្លាប់បបូរមាត់ទៅថើបនាងយ៉ាងរោលរាល តែនាងមិនព្រមស្វាគមន៍គេសោះទើបគេយកដៃទៅច្របាច់ថ្ពាល់នាងខ្លាំងៗរហូតព្រមបើក។
«អ្ហឹ-អ្ហឹម...» គេបឺតមាត់នាងរហូតស្ទើតែដាច់ខ្យល់ទើបព្រមដកមាត់ទៅញុាំញីកញ្ចឹងកនាងតូចឆ្វេងស្ដាំហើយនៅឆ្លៀតចាំញិញកសខ្ចីបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមដុំៗ ចំណែកដៃវិញក៏ចាប់ផ្ដើមដោះសម្រៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនគ្រវាត់ចោលទាំងអស់ បន្សល់ទុកតែខោក្នុងមួយបិទបាំងបង្ហាញឪ្យឃើញរាងកាយហាប់មាំ ឯស្បែកសស្គុះ Perfect តាំងពីលើដល់ក្រោម។
«អាចង្រៃ! ឯងអាក្រក់ណាស់»
«ខ្ញុំអាក្រក់បែបនេះយូមកហើយតែខ្ញុំមិនចង់បង្ហាញ» គេនិយាយទាំងមើលមុខនាងដោយញញឹមយ៉ាងគួរឪ្យខ្លាច។
«អ្ហាយយយ៎! កុំណា!!» នាងតូចស្រាបតែស្រែកចាចពេលកម្លោះចាប់សម្រាតសម្លៀកបំពាក់នាងទាំងកំរោល រហូតដល់នាងតូចននលគោក។
«រាងកាយនេះស្អាតពេកហើយ! អ្វីដែលខ្ញុំប្រាថ្នា បន្តិចទៀតវានឹងសម្រេចហើយ» គេនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់សម្លឹងទៅមើលកន្លែងសំខាន់របស់នាងតូច គេយកដៃអង្អែលរាងកាយនាងថើៗថ្នមៗយ៉ាងសុីចសុី ធ្វើឪ្យយីសុីនចាប់ផ្ដើមភ័យបុកពោះកាន់តែខ្លាំង។
«កុំមើលណា»
«ខ្ញុំចង់មើល តើអ្នកគ្រូចង់ធ្វើស្អីខ្ញុំ?»
«ចេញទៅ អ្ហឹកៗ»
«អូនដឹងទេថាអូនសំណាងប៉ុណ្ណា»
«ឯងកុំជឿជាក់ពេក» នាងនិយាយទាំងហួសចិត្ត
«បងមិនបានជឿជាក់តែវាក៏ពិត អូនដឹងទេមានស្រីច្រើនណាស់ចង់មានសិចជាមួយបង តែបងមិនចង់មានសិចជាមួយស្រីណាក្រៅពីអូនទេ»
«តែយើងមិនចង់មានសិចជាមួយមនុស្សថោកទាបដូចឯងទេ យើងសុខចិត្តស្លាប់វិញល្អជាង»
«រាងកាយអូនសុីចសុីយ៉ាងនេះបងម៉េចនឹងឪ្យអូនស្លាប់ងាយៗនោះ»
«បើសៀនឆាវដឹងឯងនឹងស្លាប់ជាមិនខានទេ អ្ហឹកៗ»
«កុំនិយាយពីវាអី វាមិនអាចមកជួយអូនបានទេ ព្រោះថាពេលនេះវាប្រហែលជា...»
«ឯងធ្វើអីគេ?»
«ថ្ងៃស្អែកពេលដែលអ្វីគ្រប់យ៉ាងរួចរាល់អូននឹងដឹងដោយខ្លួនឯង»
«ឯងមិនខុសពីសត្វតេរច្ឆានទេ អ្ហឹកៗ»
«បងមិនខ្វល់! អូនចង់ជេឪ្យបងយ៉ាងម៉េចក៏បាន សំខាន់អូននៅតែជារបស់បង»
«មុខក្រាស់....អ្ហាស៎» មិនទុកឪ្យនាងនិយាយចប់គេក៏អោយទៅខាំលេបទ្រូងនាងតូចយ៉ាងស្រេកឃ្លាន គេខាំ គេទាញ គេជញ្ជក់ទាំងសងខាងស្ទើតែដាច់ទៅហើយ ក្នុងពេលតែមួយគេក៏ប្រើម្រាមដៃស្រឡូនរបស់គេទៅបបោសអង្អែលចំណុចសំខាន់នាងតូចធ្វើឪ្យស៊ូសុីរមួលក្ដៅសុះសាច់ ហើយក៏កាន់តែក្ដៅលើសដើមពេលគេប្រើម្រាមដៃកណ្ដាលសកចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍យឺតហើយក៏ចាប់ផ្ដើមកម្រោកយ៉ាងលឿន ធ្វើឪ្យអ្នកដែលត្រូវគេលូកលាន់ចំហរមាត់ស្រែកថ្ងូរយ៉ាងវេទនា។
«អ្ហា..អ្ហា..អ្ហាសស៎!» ឃើញបែបនេះនាយក៏ញញឹមចុងមាត់ហើយក៏ថែមម្រាមចង្អុលមួយទៀតធ្វើឪ្យនាងតូចកាន់តែវេទនាលើសដើម។
«ត្រឹមតែម្រាមដៃធ្វើឪ្យអូនសើមយ៉ាងនេះអ្ហេស?» គេនិយាយដោយមើលទៅកន្លែងដែលគេកំពុងតែសកដកៗញាប់ស្អេកឃើញថាមានទឹកច្រើនណាស់វាសើមពូកទៅហើយ។
«ឈ...ឈប់ទៅ! អ្ហាស៎! អ្ហា» គេក៏ឈប់ពេលដែលនាងដល់គោលដៅ។
«ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ អ្ហឹកៗ»
«អូនមិនទាន់បានជួបនឹងរបស់ពិតទេ»
«ទេ! ឯងចង់បានអីទៀត?»
«មុននឹងចូលទៅសំងំក្នុងខ្លួនអូនបងចង់សាករស់ជាតិ អ្ហឹម..»
«អ្ហា៎! ឯងធ្វើស្អី? អ្ហឹស» នាងកាន់តែស្រើបស្រាល ហើយខ្មាស់អៀន ពេលគេឱនមុខទៅលិតទឹកនៅកន្លែងពិសេសដោយគ្មានការខ្ពើមរអើមអីបន្តិច គេលិតហើយជញ្ចក់ដូចស្កគ្រាប់ គេលិតរហូតដល់ស្ងួត។
«អារោគចិត្ត អ្ហាស៎!»
«គួរតែដល់ពេលហើយ» គេថយឪ្យឆ្ងាយពីនាងបន្តិចហើយស្រាតខោក្នុងចេញបង្ហាញឪ្យនាងឃើញច្បាស់ៗកូនបិសាចកំពុងតែស្រេកឃ្លានវាទាមទាឪ្យនាងបំពេញតម្រូវការលើសលុបឪ្យវា។
«ដល់ពេលស្អី? អ្ហាយយយ៎!» នាងតូចស្រែកចាចពេលកម្លោះទាញជើងនាងទាំងសងខាងមកដាក់លើស្មា។
«វាមិនអាចទៅរួចទេ អ្ហឹកៗ វាមិនសមគ្នាទេ» នាងនិយាយទៅកាន់គេញាប់ស្អេក របស់គេនឹងនាងគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ របស់គេធំហើយវែងវាមិនសមនឹងមាឌនាងទេ។
«ទោះវាខុសគ្នាឆ្ងាយតែវានឹងផ្ដល់ក្ដីសុខឪ្យអូន»
«ខ្ញុំមិនជឿបញ្ឈប់.....អ្ហាស៎» គេមិនបង្អង់យូក៏ដាក់កូនប្រុសរបស់គេចូលក្នុងខ្លួននាងទាំងកម្រោល។
