សិស្ស​ប្រុស 🔞 (ចប់)

ភាគទី ១៤

សិស្សប្រុស
ភាគទី ១៤

   ពេលវេលាកន្លងទៅលឿនណាស់មួយរំពេចសោះ នាងរស់នៅជាមួយគេកន្លះខែជាងទៅហើយ ក្នុងរយៈពេលនេះនាងនៅជាមួយគេគ្មានមួយថ្ងៃណាដែលនាងបានដកដង្ហើមស្រួលទេ ត្រូវគេចាប់អុកស្ទើរាល់ថ្ងៃ អេស៎!! មិនមែនស្ទើទេគឺរាល់ថ្ងៃតែម្ដងឲ្យតែទំនេរកាលណាគេចាប់នាងរំលោភពេលនោះមិនខ្វលថាកន្លែងណាខោអាវនាងត្រូវគេហែកខ្ទេចមិនដឹងជាប៉ុន្មានឈុតហើយទេពិសេសពេលងូតទឹក ឲ្យតែនាងងូតទឹកដឹងតែមានវត្តមានរបស់គេហើយ រំលោភនាងក្នុងបន្ទប់ទឹកមិនអស់ចិត្តរំលោភថែមលើគ្រែពីរបីទឹកទៀតទើបចុះមកញុាំបាយ អាពេលញុាំបាយហ្នឹងក៏ឆ្លៀតបានទៀតគេដាក់នាងអង្គុយលើភាពមហិមាលើកត្រគៀកចុះឡើងនាងញុាំបាយមិនដែលបានចូលមាត់ព្រោះរាងកាយត្រូវរង្គើមិនឈប់រន្ធនាងត្រូវគេបុកមិនប្រណីស៊កដកឥតឈប់ឥតឈររស់នៅជាមួយគេនាងត្រូវស្រាតសឹងគ្រប់ពេល ព្រោះនាងត្រូវបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទឲ្យគេមិនថាព្រឹកថ្ងៃល្ងាចយប់ បង្ខំឲ្យរួមភេទជាមួយគេមិនអស់ចិត្តគេឲ្យនាងកំដគេមើលរឿងសិចទៀតមើលបណ្ដើរអនុវត្តបណ្ដើរជីវិតនាងនៅជាមួយគេគឺវាពោពេញទៅដោយសិចសូម្បីតែការសន្ទនារវាងនាងនឹងគេក៏គេលើកយកតែរឿងសិច ព្រោះគេញៀននឹងរាងកាយនាងញៀននឹងការរួមភេទជាមួយនាង រាងកាយដ៏ទាក់ទាញរបស់នាង ជាពិសេសប្រដាប់ភេទនាងដែលវាធ្វើឲ្យគេកាន់តែញាប់ញ័រចង់ចូលហើយក៏បុក បុកហើយបុកទៀតៗ បុកមិនឈប់ គេចង់រុកឲ្យជាចេញទឹក វាផ្អែមគេចូលចិត្ត គេចូលចិត្តពេលនាងចេញឈាម ហើយស្រែកថ្ងូឮៗស្រែកសុំអង្វគេដោយក្ដីស្រើបស្រាល ពេលគេឃើញនាងឈឺដោយសារការរួមភេទជាមួយគេវាធ្វើឲ្យគេកាន់តែចង់ធ្វើកាន់តែចង់រុករន្ធតូចចង្អៀតរបស់នាងខ្លាំងៗ។
   តែចង្រៃអីពេលដែលនាងរស់នៅជាមួយគេយូៗទៅក៏កាន់តែបាក់លើគេខ្លាំងឡើងៗទោះដឹងច្បាស់ថាគេជាមនុស្សញៀននឹងសិចតែចិត្តដែលស្អប់ក៏ចេះតែរសាយទៅបន្តិចម្ដងៗ បន្សល់ត្រឹមចិត្តស្រឡាញ់តែនាងជាមនុស្សមាត់រឹង ជាពិសេសក្បាលក៏រឹងទៀតចឹងហើយនាងមិនដែលនិយាយពាក្យថាស្រឡាញ់ទៅកាន់គេសូម្បីម្ដង។
«អ៊ួក...អ្ហឹ...អ៊ួកៗ...» យីសុីននៅក្នុងចង្ក្រានបាយសុខៗក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលវារកកល់ចង់ក្អួតទើបប្រញាប់យកដៃខ្ទប់មាតរត់ចូលបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿនមួយសន្ទុះទើបចេញមកវិញទាំងខ្សោះក្នុងខ្លួន មុខក៏ដូចជាស្លេកស្លាំង។ តាំងពីព្រឹកមកទល់ថ្មើរនេះនាងក្អួតរហូតមិនដឹងថាកើតអីទេឪ្យតែធំក្លិនអីបន្តិចក៏ចង់ក្អួត។ អាការៈនេះវាកើតតាំងពីរអាទិត្យមុនតែនាងមិនដែលបានប្រាប់គេសោះ ថារកប្រាប់តែចេះតែភ្លេច។
«ហេតុអីមួយរយៈនេះខ្ញុំចេះតែក្អួតរហូតចឹង?»
«ដូចជាមិនដែលញុាំអីខុសទេ....ឫមួយ...ខ្ញុំមានកូន?» គ្រាន់តែគិតមកដល់ចំណុចនេះនាងស្រាប់តែភ្ញាក់ខ្លួនព្រឺត បើមិនគិតគឺមិនបានព្រោះពេលដែលគេធ្វើរឿងនោះជាមួយនាងគេមិនដែលការពារសូម្បីម្ដង ដាក់យកៗ ហើយច្រើនដកទៀតផង។
«ហីយ៉ា! ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅខ្ញុំភ្លេចគិតរឿងនេះឪ្យឈឹង»
«បើខ្ញុំមានកូនមុនរៀបការ? ហឺយយ! ខ្មាសគេស្លាប់ហើយ មកពីឯងចាប់ខ្ញុំមករំលោភអាក្មេងឡប់» ខួរក្បាលនាងពេលនេះកំពុងគិត គិតស្ទើបែកផ្សែងទៅហើយ។
«បើមានមែនតើខ្ញុំធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ? អ្ហឹ!»
«ខ្ញុំគួរតែប្រាប់គេទេ?» នាងតូចដើរទៅវិញទៅមកទាំងអារម្មណ៍មិនច្របូកច្របល់។
«យីសុីន!!» កំពុងតែគិតស្ទើផ្ទុះខួរគេក៏មកដល់ដោយនៅក្នុងដៃពោពេញទៅដោយថង់អាហារគេយួរស្ទើតែទ្រេតខ្លួនទៅហើយ។
«លីនស៊ានឯងមកដល់ហើយហេស៎?»
«នៅទេ បងនៅតាមផ្លូវ» ទៀត?
«ឈប់ផ្គើនមួយភ្លែតបានទេ?»
«មកពីអូនសួរខុសទំនង»
«ឯងយករបស់ទាំងអស់នេះទៅទុកសិនទៅ»
«ហើយអូនមិនមានចិត្តជួយយួរបងខ្លះទេហេស៎?»
«អរ...អរ..ឪ្យមកខ្ញុំជួយយួរខ្លះ» នាងយករបស់ពីដៃគេខ្លះហើយក៏ដើរយកទៅដាក់ក្នុងទូរទឹកកកគេក៏ដើរពីក្រោយនាង។
«បងឃើញមួយរយៈនេះអូនខ្សោយខ្លាំងណាស់ អាហារទាំងនេះគឺសុទ្ធតែជាអាហារជំនួយសុខភាព»
«អរគុណហើយ»
«គុណស្រ័យអី នៅជាមួយគ្នាយូហើយ»
«លីនស៊ាន!» បន្ទាប់ពីអង្គុយបានស្រួលបួលហើយនាងក៏និយាយ។
«អូនមានអីចង់និយាយមែន?»
(តើខ្ញុំគួរប្រាប់គេឫអត់? ហ្អឹមម...យ៉ាងណាក៏ត្រូវតែប្រាប់)
«យីសុីន?» មិនឃើញនាងតបគេក៏និយាយឡើង។
«លីនស៊ានគឺថាខ្ញុំ.....»

     /ទ្រឺង/ទ្រឺង/

នាងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងសម្លេងទូរសព្ទរបស់គេស្រាប់តែរោទិ៍ឡើងធ្វើឪ្យយីសុីនត្រូវផ្អាកការនិយាយ។
«បងទៅទទួលទូរសព្ទសិន»
«...» នាងងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាអនុញ្ញាត គេក៏ញញឹមតបហើយដើរចេញទៅខាងក្រៅបាត់។
«ហ្អឹមម៎» យីសុីនដកដង្ហើមធំទាំងច្របូកច្របល់។
«គួរតែពិនិត្យឪ្យច្បាស់សិនចាំប្រាប់គេ»
«អាឡូប៉ា! មានការអ្វីមែនបានខលមកខ្ញុំ?»
(ឯងបាត់ទៅណាជាងកន្លះខែ?)
«ពុទ្ធោអើយប៉ាយូហើយទើបខលមកសួរ»
(ចុះឯងទៅណា?)
«ខ្ញុំមកដើរលេង! សួរធ្វើដូចមិនស្គាល់ចរិតខ្ញុំ» តាំងពីតូចមកគេគិចសាលាដើរតែលេងទេ ចេះគិចតាំងពីអាយុ ៩ ឆ្នាំមកម្លេះ។
(ល្ងាចនេះឯងត្រូវតែត្រឡប់មកវិញ)
«មិនទៅទេ»
(ប្រកែកមិនបាន! ឯងត្រូវតែមកដាច់ខាត)
«ទៅធ្វើអី?»
(ពេលមកដល់ដឹងហើយ)
«ចុះមិនទៅបានអត់?»
(មិនបាន! វាជាមុខមាត់គ្រួសារយើងណា៎)
«តែ....»
(ហាមប្រកែក! ឯងត្រូវរៀបចំខ្លួនឪ្យស្អាតបាត ចាំប៉ាផ្ញើរ location ឪ្យ)
«Ok» នាយកម្លោះនិយាយយល់ព្រមទាំងមិនពេញចិត្តហើយក៏ចុចផ្ដាច់រួចក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុងវិញ។
«នរណាគេខលមក?»
«គឺប៉ាបង» គេបង្ហាញលេខឪ្យនាងឃើញ។
«គាត់និយាយអីខ្លះ?»
«គាត់ថាល្ងាចនេះឪ្យបងទៅផ្ទះវិញមិនដឹងថាទៅធ្វើស្អីទេ»
«ចុះថ្មើរណាមកវិញ?»
«បងមិនដឹងទេ»
«ហ្អឹមម..» នាងងក្បាល
«អូនជួយរើសសម្លៀកបំពាក់ឪ្យបងបានទេ?»
«បាន» នាងនិយាយរួចក៏ដើរទៅកន្លែងទូរដាក់សម្លៀកបំពាក់គេក៏ដើរតាម។
«អានេះយ៉ាងម៉េចដែរ?»
«ស្អាត»
«ចុះអានេះ?»
«អានឹងក៏ស្អាត»
«ហើយអានេះ? អានេះ? និងអានេះ?»
«ស្អាតទាំងអស់ឪ្យតែជាអូនអ្នករើស»
«ហ្អឹមម...ចឹងស្លៀកអានេះទៅ»  នាងទាញរ៉ូបពណ៍សវែងមួយបោះទៅឪ្យគេ
«អ្ហាក៎? រ៉ូបមនុស្សស្រីនឹង?»
«ក្រែងឯងថាឪ្យតែខ្ញុំរើសស្អាតទាំងអស់?»
«ត្រូវហើយគឺស្អាតទាំងអស់ តែរ៉ូបមនុស្សស្រីបងស្លៀកម៉េចនឹងកើត?»
«ចឹងយកមួយឈុតនេះទៅ»
«អានេះទើបស្អាត! ពេលល្ងាចកុំភ្លេចរៀបចំខ្លួនឪ្យបងផង» គេនិយាយទាំងដើរទៅឱបចង្កេះនាង។
«បងស្រឡាញ់អូនខ្លាំងណាស់ស្រឡាញ់ជាងជីវិតបងទៅទៀត»
«ឯងនិយាយពាក្យនេះប៉ុន្មានដងហើយ? ខ្ញុំឡើងស្រគៀត្រចៀកអស់ហើយ»
«កុំទាន់ស្រគៀពេលនេះបងនឹងនិយាយហើយនិយាយទៀត និយាយអស់មួយជីវិតតែម្ដង»
«សម្ដីប្រុសក្មេងគួរជឿទេ?»
«មិនចង់ជឿក៏ត្រូវតែជឿ»
«...»
«ហើយអូនកុំបារម្ភពេលដែលបងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញល្ងាចនេះបងនឹងប្រាប់ប៉ាម៉ាក់ឪ្យស្ដីដណ្ដឹងអូនមិនខាន»