Little Warning🖤🖤🖤
လျှောက်လည်ပြီးအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ည၉နာရီပင်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ မဆလီနာကိုတော့ အိမ်တွင်မတွေ့ရတာကြောင့် ထုံးစံတိုင်းပြန်မလာသေးတာဘဲဖြစ်မည်။ အရင်နေ့တွေကလဲ ဒီလိုဘဲနောက်ကျနေကျမို့ ထွေထွေထူးထူး စိတ်ပူစရာမလိုပေ။
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် မောင်ကအကျီလဲရန်ပြင်နေသည်ကြောင့် လွမ်းလဲ ရေချိုးခန်းထဲသွားကာ ရေတစ်ခေါက်ထပ်ချိုးရန်ပြင်လိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် ရေချိုးခန်းထဲတွင်မရောက်လိုက်ပင် လမ်းတစ်ဝက်တွင် ပွေ့ချီခြင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် လွမ်း လန့်သွားကာမောင့်လည်တိုင်ကိုအလောတကြီးဖက်လိုက်မိသည်။
"မောင်....ဟင်..အကျီတွေကော..."
မောင့်ဆီတွင်အကျီသာမက ဘောင်းဘီပါမရှိတော့ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီတစ်ခုထဲနှင့်သာ လွမ်းကိုချီထားသည်။ ပြီးနောက် မောင်က လွမ်း၏တင်ပါးမှပွေ့ချီကာ ခြေထောက်များကို မောင့်ခါးတွင်ချိတ်ထားစေသည်။
"မောင်...လုပ်ဖို့လားဟင်...ဟို လွမ်းကဒီနေ့အများကြီးစားထားမိတာ...."
မောင်ကလွမ်းအပြောကိုပြန်မဖြေဘဲ ကုတင်ပေါ်သို့ချပေးကာ အကျီများကိုချွတ်စေပြီး တစ်ဖန်ဘောင်းဘီကိုပါချွတ်စေသည်။ လွမ်းက အတွင်းခံပါချွတ်မယ်ကြံတော့ မောင်ကအချွတ်မခံဘဲ လွမ်းကိုလေးဘက်ထောက်စေသည်။ ဒါဘယ်လိုအခြေနေကြီးလဲ ။
"အထဲကိုမထည့်ဘူး...လွမ်းက ပေါင်လေးနဲ့ခြေထောက်လေးကိုပူးထားပေး..."
မောင်ပြောသလိုနေပေးလိုက်တော့ မောင်က လွမ်း၏တင်ပါးကလေးကိုဖြန်းခနဲ ရိုက်လာသည်။
ဖြန်း!!
"အင့်...မောင်..."
လွမ်း၏ညီးသံကြားတော့ မောင်ကလွမ်း၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ့ရဲ့အရာကိုထိုးထည့်လာကာ စလှုပ်ရှားတော့သည်။ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေသည့်ပေါင်ကိုလျစ်လျူရှုကာ မောင့်စည်းချက်တိုင်းလိုက်နေမိသည်။
"ဟ့....ရှီးးးးကောင်းတယ်...လွမ်း....ဟ့မောင်လို့ညီးစမ်း...ဖြန်း..."
