မာယာကြွယ်တဲ့ငါ့ရဲ့ကြင်ယာ[completed]

Chapter-1(zawgyi)

က်ယ္ျပန္႔လြန္းေသာၿခံႀကီးထဲမွာျမက္ခင္းတုေတြကၿခံအျပည့္နီးပါးခင္းထားၿပီးသစ္ပင္ပန္းမန္ေတြနဲ႔အေတာ္ေလးေအးခ်မ္းလြန္းလွ၏။
ပတ္ဝန္းက်င္ကေက်းငွက္သံေတြနဲ႔သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ရွိေနၿပီးခမ္းနားလြန္းေသာအိမ္ႀကီးကလည္းျမင္သူတိုင္းသေဘာက်ရျခင္းကိုခံရျပန္ေသးသည္။

''အားလုံး ၾကားၾကားသမွ် အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့ သာဓု သာဓု သာဓု''

''အားလုံး ၾကားၾကားသမွ်....''

''ေသာက္ေကာင္မ!!!''

အမွ်ေဝေနတဲ့ေဒၚထားဧကရီမွာတူမျဖစ္သူအသံေၾကာင့္ဘုရားပင္ေကာင္းေကာင္းဝတ္မျပဳႏိုင္ေတာ့ေပ။

''ငါ့အိမ္မွာကပ္ေနေနၿပီးလူပါးလာမဝနဲ႔ကပ္ပါးမ နင္ေရာနင့္အေမကိုေရာငါ့အိမ္ေပၚကအခ်ိန္မေ႐ြးကန္ခ်ပစ္လို႔ရတယ္ နားလည္လား!''

''ေႂကြအဆင္း! နင္အခုရပ္စမ္း''

ေနာက္ပါးဆီမွအေဖျဖစ္သူအသံေၾကာင့္သူမကခက္ခက္ခိုင္ရဲ႕ဆံပင္ကိုဆြဲထားရာမွေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေလ၏။

''ေဖေဖ အဟင့္''

ခက္ခက္ခိုင္ကေႂကြ႕ဆီမွလြတ္ေအာင္႐ုန္းၿပီးေႂကြ႕အေဖ ဦးေအာင္ျမင္ထူးဆီသို႔ေျပးသြားၿပီးအမူပိုကာငိုျပေလသည္။

''ေဖေဖ ညီမေလးကခက္ကိုအႏိုင္က်င့္တယ္''

စိတ္ထက္လက္ကျမန္တဲ့ေႂကြကလည္းေျခေထာက္မွာစီးထားတဲ့အိမ္ေနရင္းစီးေမႊးပြဖိနပ္ပန္းေရာင္ေလးတစ္ဖက္ကိုခြၽတ္ကာခက္ခက္ခိုင္ကိုပစ္ေပါက္ဖို႔႐ြယ္လိုက္စဥ္သူမအေဖက

''ေႂကြအဆင္း! နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဘာလို႔အဲေလာက္႐ိုင္းေနတာလဲ''

''႐ိုင္းေတာ့ဘာျဖစ္လဲ အဲ့ေသာက္ေကာင္မလုပ္ပုံကဟုတ္လို႔လား ေႂကြ႕ကိုေမေမေပးခဲ့တဲ့ဆြဲႀကိဳးကိုေႂကြမသိေအာင္ခိုးသြားၿပီးေဖ်ာက္ပစ္တယ္ အဲဒါကိုသည္းခံေနရမွာလား!''

ဦးေအာင္ျမင္ထူးကခက္ခက္ခိုင္ကိုလွည့္ၾကည့္ကာ

''ခက္ခက္ နင္တစ္ကယ္ယူသြားတာလား'

''အဲဒါက...ဟိုေလေဖေဖ''

''ဟဲ့ေကာင္မ ရဲရဲေျပာလိုက္ ေသာက္သူခိုးမ မေအေရာသမီးေရာသူမ်ားပစၥည္းဆိုသိပ္လိုခ်င္တာ သူခိုးမ ေအာက္တန္းစားမ''