မာယာကြွယ်တဲ့ငါ့ရဲ့ကြင်ယာ[completed]

Part.8(uni)

''အန်တီ...အန်တီ''

အိမ်ရှေ့ဆီမှအသံကြောင့် ကြွေလက်ထဲကဖုန်းကိုချကာဧည့်ခန်းထဲကထလာထွက်လာခဲ့လိုက်လေ၏။

''အန်တီ''

ကြွေထွက်ကြည့်လိုက်တော့ယုဆိုတဲ့ဆံရှည်မဖြစ်နေ၍မျက်နှာကိုချက်ချင်းတည်ပြီးလက်နှစ်ဖက်ကိုပိုက်ကာ

''ဘာကိစ္စလဲ အန်တီပြန်မလာသေးဘူး''

''ဪ ဟုတ်လား ဒီနေ့နောက်ကျတာထင်တယ် ဒီမှာလေ အစ်မတို့အိမ်မှာသီးစုံချဥ်ရည်ဟင်းချက်လို့လာပို့ပေးတာ အန်တီနဲ့ကိုမင်းကသီးစုံချဥ်ရည်ဟင်းအရမ်းကြိုက်လို့လေ''

ကြွေ သူမလက်ထဲကနှစ်ဆင့်ချိုင့်လေးကိုဆွဲယူ၍

''ဒီမှာပဲရပ်စောင့်နေလိုက်နော် ချိုင့်လှယ်ပေးလိုက်မယ်''

ပြောပြီးကြွေကယုရှေ့ကနေထွက်သွားလေ၏။
ယုလည်းအိမ်ထဲဝင်ထိုင်ရမလိုနေရာမှာပဲရပ်နေရမလိုနဲ့ ဗျာများရင်းကျန်ခဲ့ရလေသည်။

ထိုစဥ်သခင်ကအိမ်ပြန်ရောက်လာ၍ယုကမျက်နှာထက်မှာအပြုံးပန်းဆင်ကာဖြင့်သခင့်အားရပ်ကြည့်နေလိုက်လေ၏။

သခင်ကား​ပေါ်ကဆင်းသည်နှင့်ယုအား

''ယု ဒီမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ''

''အိမ်မှာသီးစုံချဥ်ရည်ဟင်းချက်လို့လာပို့ပေးတာ ကြွေကဒီမှာပဲရပ်စောင့်ဆိုလို့''

''အာ ဒီကလေးကတော့ လာလာယု အိမ်ထဲဝင်ထိုင်''

''ဟုတ်ကိုမင်း''

ယုလည်းချိုမြနေသောအပြုံးမျက်နှာဖြင့်သခင်နဲ့အတူဧည့်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

''ကြွေ့ကိုစိတ်ထဲမထားနဲ့နော် သူကကလေးပဲရှိသေးတာမို့''

''ရပါတယ် ယုစိတ်ထဲဘယ်လိုမှသဘောမထားပါဘူး''

ထိုအခိုက်ကြွေကချိုင့်လေးဆွဲပြီးဧည့်ခန်းဘေးကဖြတ်လျှောက်သွားပြီးမှနောက်ကိုပြန်လှည့်လာကာဧည့်ခန်းထဲသို့ဘောက်ဆတ်ဘောက်ဆတ်ဝင်ခဲ့၍

''ပြန်လို့ရပြီ''

ဟုဆိုကာလက်ထဲကချိုင့်အားယုရှေ့ချပေးပြီးသူမကတော့ဦးလေးကြီးဘေးမှဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။