မာယာကြွယ်တဲ့ငါ့ရဲ့ကြင်ယာ[completed]

Part.5(uni)

နောက်နေ့မနက်ရောက်တော့ ညကသူ့ကိုမထိနဲ့ဆိုပြီးပြောထားတဲ့သူမကပဲအခုသူ့အားခြေထောက်နဲ့ခွထားပြီးလက်ကလည်းသူ့ခါးကိုဖက်ထားသေးသည်။

သခင်,​ကြွေ့မျက်နှာထက်ဝဲကျနေသောဆံနွယ်တွေအားသပ်တင်ပေးလိုက်တော့မျက်နှာဝိုင်းလေးကထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာလေ၏။

အရမ်းချစ်စရာကောင်းရက်နိုင်ပါသောဒီပေါက်စကသူ့ဇနီးဆိုတဲ့အဖြစ်ကိုသူဖြင့်ယုံတောင်မယုံနိုင်သေး။

​သခင်သူမဖူးလေးအားခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်ပြီးသူမကိုယ်လေးအားသူ့ရင်ခွင်ထဲထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်။

တစ်အောင့်နေတော့သူမကမျက်လုံးလေးကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းဖွင့်လာပြီးမှသူ့ကိုမော့ကြည့်လာကာသူမကိုဖက်ထားတဲ့သူ့လက်တွေဆီမှအတင်းရုန်း၍

''ဦးလေးကြီး ကြွေ့ကိုဘာလို့ဖက်ထားတာလဲ လွှတ်''

''ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ ကိုယ့်​ယောကျ်ားဖက်တာကိုဘာလို့ငြင်းနေတာလဲ''

''မသိဘူး ခုလွှတ်နော်''

သခင်လွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ကြွေကအိပ်ရာမှထပြီးသူနဲ့ခပ်ခွာခွာထိုင်ကာ

''ညကဘာပြောထားလဲ ကြွေ့ကိုလာမထိနဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ''

သခင်ကပြီတီတီရုပ်နဲ့သူမဘေးကပ်လိုက်ပြီး

''မင်းလိုကလေးတစ်ယောက်စကားကိုဘာလို့နားထောင်ရမှာလဲ''

သူ့အားမျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေနဲ့ကြည့်နေသောသူမအားသခင်စချင်လာ၍ရုပ်ကိုခပ်တည်တည်လုပ်ကာ

''မင်းကအိပ်ပျော်နေရင်ဘာမှမသိဘူးပဲပေါက်စ''

''ဦးလေးကြီးဘာကိုပြောတာလဲ''

''မင်းကြောင့်ကိုယ််ညကတော်တော်ပျော်ခဲ့ရပါတယ် မင်းကအိပ်နေလို့ဖီးလ်နည်းနည်းကျဲသွားတာကလွဲလို့ပေါ့''

''ဟင်...ဦး ဦးလေးကြီး မဟုတ်မှ''

''အင်း ကိုယ်တို့ညကလင်မယားအရာမြောက်သွားပြီလေ''

သူ့စကားအဆုံးမှာသူမကချက်ချင်းပဲမျက်ရည်တွေဝေ့တက်လာပြီးဟီးခနဲငိုချတော့သည်။