Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 5

Μολις τελειωσε το μαθημα πλήθος μαθητων μαζευτηκε γυρω μου και αρχισε να μου δινει συγχαρητήρια. Καποια στιγμη μπουχτησα και σηκωθηκα ορθια
《Σας ευχαριστω ολους ομως ο διαγωνισμος εγινε πριν καιρο.》ειπα δυνατα και ξαναεκατσα στη θεση μου και ο κοσμος αρχισε να διαλύεται. Τοτε με πλησιασε ο Στελιος και αρχισα να μαζευω γρηγορα γρηγορα τα βιβλια μου
《Ελενα τι θες εδω;》ρωτησε χωρις να παρει απαντηση
《Ελενα τι στο διαολο θες εδω;》ξαναρωτησε και πηγα να φυγω οταν με τραβηξε απο το χερι
《Γιατι ηρθες εδω》με ξαναρωτησε και τοτε απελευθερωθηκα απο τη λαβη του και βγηκα τρέχοντας απο την ταξη.
《Ελενα τι συμβαινει με τον Ζαφειριαδη;》με ρωτησε η Αννα. Τωρα τι της λες; Οτι ο καθηγητης ειναι ανωμαλος και σε γουστάρει; Οποτε αποφασισα για ακομα μια φορα να μην απαντησω
《Σε παρακαλω μιλα μου. 》ειπε και ενιωσα ενα δακρυ να κυλάει απο το μάγουλό μου
《Μην κλαις! Ελα παμε στην καφετερια να φαμε κατι και μετα να παμε στην εστια》ειπε και συμφώνησα.

Μπηκαμε στην καφετερια που ηταν γεματη απο φοιτητες. Βρηκαμε ενα τραπεζι με κατι αλλα κοριτσια και αφου πηραμε το φαγητο μας καθησαμε. Εγω απλα επαιζα μαζι του ανακατεύοντας το ενω οι αλλες μιλουσαν μεταξυ τους.
《Ελενα θες να παμε στην εστια;》με ρωτησε η Αννα και σηκωθηκα. Πηγαμε στο αυτοκινητο και σε λιγα λεπτα βρισκομασταν στην εστια. Ανεβηκαμε με το ασανσέρ και μπηκαμε στο δωματιο μας. Η Αννα ανοιξε την πορτα και μπηκαμε μεσα. Εγω πηρα το λαπτοπ μου και αρχισα να βλεπω τις φωτογραφιες μας με τον Κωσταντινο και η Αννα ηρθε κοντα μου.
《Αυτος ειναι;》με ρωτησε και εγω κουνησα θετικα το κεφαλι μου καξ τα δακρυα σχηματιζαν ρυακια στα μαγουλα μου
《Θες να μου πεις τι συνεβη μεταξυ σας;》με ρωτησε και εγω αρχισα να της λεω την ιστορια απο την αρχη ενω τα ρυακια ειχαν πλεον μετατραπει σε χείμαρρο. Οταν τελειωσα η Αννα ειχε το χερι της μπροστα απο το στομα της και τα ματια της ειχαν υγρανθει επισης.
《Ελενα δεν ξερω τι να πω! Πραγματικα δεν ξερω. Εζησες τον απολυτο ερωτα και σε μια στιγμη απλα εφυγε. Ομως ηταν και εντολη του Κωσταντινου. Πρεπει να συνεχισεις να ζεις και να εισαι χαρουμενη.》ειπε και με αγκαλιασε
《Ειναι πολυ ευκολο για ολους σας να το λετε ομως εγω το εζησα και δεν θελω να συνεχισω να ζω μακρυα του.》
《Οχι θα σε βοηθησω και εγω να το ξεπερασεις》ειπε και μου χαμογελασε και εκανα το ιδιο οσο μπορουσα.
《Ετσι μπραβο. Και τωρα σηκω να σε ετοιμασουμε γιατι σημερα εχει παρτυ》ειπε και εγω κατσουφιασα ομως με εντυσε με το ζορι. Φορεσα ενα σορτσακι ψηλομεσο με μια λευκη κροκ τοπ δαντελωτη μπλουζα με κροσια μεχρι πιο πανω απο τον αφαλό και τις ασπρες μου πλατφόρμες. Το μαλλι μου ηταν πιασμενο σε μια ψηλή αλογοουρά και ηταν ολοισιο. Μου εκανε και ενα smokey μακιγιάζ παρα τη θεληση μου.
《Ελα παμε θα περασεις καλα》μου ειπε και με τραβηξε με το ζορι στο αυτοκινητο και μπηκε αυτη στη θεση του οδηγου. Σε λιγη ωρα βρισκομασταν εξω απο ενα κλαμπ και η μουσικη ηταν πολυ δυνατη. Ειχα πολυ καιρο να ερθω σε τετοιο μερος
《Ελα θα σου αρεσει》ειπε η Αννα και με τραβηξε μεσα. Πλησιασαμε σε μια παρεα πολλων παιδιων και με συστησε.
《Απο εδω η Μαιρη, η Βικτωρια,Τζέσικα, ο Άλεξ, ο Τζέισον, ο Νικ, ο Τζέιμς και ο Μάικλ》ειπε η Αννα
《Παιδια απο εδω η Έλενα.》ειπε και ολοι με χαιρετησαν
《Ειναι η συγκάτοικος μου και η κοπελα με την υποτροφια απο τον μαθηματικο διαγωνισμο》ειπε η Αννα και ολοι με κοιταξαν περιεργα
《Με βλεπω να ερχομαι συχνα στο δωματιο σου》ειπε ο Τζέιμς και μου εκλεισε το ματι. Κλασικος πεφτουλας.

Μετα απο ωρες διασκεδασης των αλλων γιατι εγω απλα καθόμουν και κοιτούσα, αποφασισαμε να γυρισουμε στις εστιες. Ολοι ηταν πιωμενοι και παραπατουσαν. Αφου ημουν νηφαλια αποφασισα να οδηγήσω εγω και πηρα οσους χωρουσαν στο αυτοκινητο. Φτασαμε στις εστιες και ολοι πηραν το δρόμο για τα δωματια τους. Μολις μπηκαμε στο δικο μας η Αννα επεσε ξερη στο κρεβατι και την πηρε ο ύπνος.

Το επομενο πρωί ο ηλιος εμπαινε απο το παραθυρο του δωματιου και με εκανε να ξυπνησω. Μολις κοιταξα το ρολοι πεταχτηκα γιατι ειδα πως θα αργουσα στη σχολη.
《Αννα ξυπνα θα αργησουμε》ειπα στην Αννα η οποια κοιμόταν του καλου καιρου
《Δεν θα ερθω》ειπε και γυρισε πλευρο. Ετοιμαστηκα γρηγορα φορωντας ενα μαυρο ψηλομεσο παντελονι, ενα τζιν πουκαμισο που δενει στον αφαλο και τα air force μου οπως παντα. Ισα ισα που προλαβα να μπω και πηγα απευθείας στην θεση μου
《Βρε βρε καλως την》ειπε ο Τζέιμς και ηρθε να κατσει διπλα μου
《Παλι το αμιλητο νερο ηπιες;》ξαναρωτησε χωρις να παρει απαντηση
《Ελα μωρο μου μιλα μου》ειπε μετα απο λιγο ενω ειχε περασει το χερι του γυρω απο τη μεση μου
《Ασε με επιτελους》γκρινιαξα χαμηλόφωνα
《 Ειδες δεν ειναι και τοσο δυσκολο. Σε περιμενω στο δωματιο σημερα το βραδυ. Ο Μάικλ θα παει στη Βικτωρια. Κριμα να κοιμηθω μονος μου》ειπε και μου εκλεισε το ματι ο σαχλος! Ο ηλιθιος! Ο βλακας!
《Ποιος νομιζεις οτι εισαι;》τον ρωτησα νευριασμένα
《Καποιος που θες εσυ και το υπολοιπο πανεπιστημιο》ειπε και του εδωσα μια σφαλιαρα
《Εεε εισαι και πολυ μαλακας αγορι μου!》του ειπα και εφυγα.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Χευυυυ

Να'μαι παλιιι

Επεστρεψα με νεο καιφαλαιο σχεδον το 1/3 του προηγουμενου αλλα στο επομενο θα εχει περισσοτερες εξελιξεις! Υπόσχομαι.

Ψηφιστε και σχολιαστε για το επομενο

Φιλακια πολλα
Ελεάνα