Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 6

Εφυγα γρηγορα απο το πανεπιστήμιο και πηγα στις εστιες οπου βρηκα την Αννα να πινει τον καφε της και να κουτσομπολευει στο Facebook
《Πως και απο εδω τοσο νωρις;》ειπε και εγω πεταξα την τσαντα στο πατωμα και εκλεισα με δυναμη την πορτα
《Ειναι και πολυ μαλακας αυτος ο Τζέιμς》ειπα και εβαλα σε ενα ποτηρι νερο για να ηρεμισω
《Ωχ τι σου εκανε;》ειπε και αφησε το λαπτοπ της στο κομοδινο
《Ηρθε και εκατσε κοντα μου και αρχισε να λεει μαλακιες και πως με περιμενει αποψε και κατι τετοια》ειπα ενω εβαζα πιτζάμες
《Ειναι ευκαιρια. Αλλες τον παρακαλανε》ειπε και μου εκλεισε το ματι. Εε οχι και ευκαιρια αυτος ο μαλακας
《Δεν με ενδιαφερει. Ειναι πεφτουλας》ειπα και εκατσα στον υπολογιστή του γραφειου μου και μπηκα YouTube
《Ξες μωρε πως ειναι αυτοι. Παικτες!》ειπε αδιαφορα
《Και γω παικτρια. Τι σημαινει αυτο;》ειπα νευριασμενα και εβαλα το see you again.
《Δεν φαινεσαι παικτρια με το να κλαις και να μην μιλας.》ειπε η Άννα και ηρθε κοντα μου.
《Παρακολουθα τι θα γινετε σε λιγες ημερες》ειπα και χαμογελασα. Επιτελους! Επεστρεψα η πραγματικη Έλενα! Ουαου!
《Ετσι σε θελω φιλεναδα. Προσεχε μην το παρακανεις μονο. Και να θυμασαι. Εντολη του Κωσταντινου》ειπε και μου ηρθαν στο μυαλο τι μου ειπε ο Κωσταντινος. Πρεπει να ειμαι χαρουμενη. Για αυτον και μονο και για κανεναν αλλο λογο
《Ευχαριστώ. Για ολα》της ειπα και με αγκαλιασε
《Εγω δεν εκανα τιποτα. Τον Τζέιμς να ευχαριστησεις》ειπε και γελασαμε. Ναι επεστρεψα για τον Κωσταντινο και μονο.

Οι ωρες περασαν καθως βλεπαμε ταινια και κουτσομπολευαμε το πανεπιστημιο. Καναμε και ενα check-in στο πανεπιστήμιο και τα like επεσαν βροχη ενω τα σχολια ηταν τυπου 'επιτελους χαμογελασες και εσυ λιγο. Ήμαστε μαζι σου' και η απαντηση ηταν παντα η ιδια'Ευχαριαστω. Εντολη του Κωσταντινου'. Παραγγειλαμε και μια πιτσα και ημασταν κομπλέ.
《Λοιπον εμενα θα μου επιτρεψεις να κοιμηθω γιατι νυσταξα》ειπε η Αννα και χασμουρηθηκε τεντωνωντας τα χερια της. Πηγα να ξαπλωσω και εγω οταν καποιος αρχισε να χτυπα δυνατα την πόρτα. Ανοιξα και ειδα τον Τζέιμς μπροστά μου. Πηγα να την κλεισω ομως με προλαβε και αφου ηταν πιο δυνατος καταφερε να την ανοιξει
《Τι θες εδω;》τον ρωτησα και με κοιταξε εξεταστικα απο πανω μεχρι κατω
《Αφου δεν ερχοσουν εσυ ειπα να ερθω εγω》ειπε και κοντεψε να με φιλησει αλλα προλαβα και εβαλα το χερι μου μπροστά απο το στόμα μου
《Εισαι τελειως μαλακας αγορακι μου; Ποιος σου εδωσε την αδεια να ερχεσαι εδω και να μπαινεια και να εχεις και το θρασος να με φιλας;》του ειπα νευριασμενα και του εδωσα αλλο ενα χαστουκι
《Σε εμενα κοριτσακι δεν σηκωνει καμια χερι το καταλαβες; Καμια》ειπε και μου ειχε πιασει τα χερια απο τους καρπους και ειχε ερθει πολυ κοντα μου
《1ον μην φτυνεις γινεσαι μπιχλας 2ον δεν ειμαι κοριτσακι και 3ον μαντεψε! Εγω σηκωσα χερι πανω σου》του ειπα με ενα ειρωνικο χαμογελο στα χειλη μου
《Σταματηστε εσεις οι δυο! Δεν σας αντεχω αλλο! Αμαν! Τζέιμς φυγε τωρα γιατι θα καλεσω την ασφαλεια》παρενέβη η Αννα και ο Τζέιμς εφυγε μετα απο ενα δολοφονικο βλεμμα και ενα γρυλισμα. Μολις εφυγε εκλεισα την πορτα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου. Μολις εκλεισα τα ματια μου παλι ηταν ολα ασπρα και ο Κωσταντινος εμφανίστηκε μπροστα μου με ενα μωρακι.
《Μπραβο αγαπη μου!》ειπε και μου εδωσε το μωρακι να το παρω στην αγκαλια μου
《Ετσι σε θελω! Οπως εισαι σημερα! Ετσι σε γνωρισα και αγαπησα και δες! Το μωρακι μας ειναι τοσο χαρουμενο》ειπε και κοιταξα το μωρακι που οντως χαμογελουσε.
《Μα ομως Κωσταντινε, φοβαμαι μην με πιασει ξανα η τρελα της εκμεταλλευσης》ειπα και τα διαμαντακια του εμφανιστηκαν
《Ας σε πιασεπιάσει. Δεν θα γινει και κατι. Ειναι η τελευταια φορα που μας βλεπεις. Η δουλεια μου εδω τελειωσε. Να εισαι χαρουμενη και ευτυχισμενη. Και να θυμασαι πως το σεξ ειναι μια σαρκική ευχαριστηση και τιποτα αλλο. Μην διστασεις!》ειπε και τον κοιταξα με σηκωμενο φρυδι
《Θα ειναι περιεργο. Και αν ερωτευτω;》
《Δεν θα σε βλεπω μην ανυσηχεις. Οσο για τον ερωτα μην σου πω πως εχεις αρχισει ηδη.》ειπε και επεστρεψα στην πραγματικοτητα. Ημουν γεματη ενέργεια. Αυτος πεθανε για εμενα. Θα εκανα τα παντα για να ειναι χαρουμενος. Ξυπνησα και ειδα πως σε δυο λεπτα θα χτυπουσε το ξυπνητηρι οπότε αρχισα να ετοιμαζομαι. Εκανα ενα ντουζ για να φυγουν τα βαρη απο πανω μου και επλυνα με σκραμπ το προσωπο μου. Επλυνα και τα δοντια μου και ειδα πως η Άννα ειχε ξυπνησει. Φορεσα ενα ψηλομεσο ανοιχτοχρωμο τζιν και μια κροκ τοπ κοντομανικη ασπρη μπλουζα που πανω ειχε κατι σχεδιακια, μια γκρι ζακετα και τα air-force. Επιασα τα μαλλια μου μια σφιχτη κοτσιδα και εδεσα τη ζακετα γυρω απο το λαιμο μου.
《Εισαι ετοιμη;》ρωτησα την Αννα και αυτη αφου μου εγνεψε καταφατικα πηγαμε προς το αυτοκινητο και σε λιγα λεπτα ημασταν εξω απο το πανεπιστήμιο. Μπηκαμε μεσα και κατευθυνθήκαμε προς το αμφιθέατρο. Καθως περπατουσαμε στο διαδρομο απο διπλα μου περασε ο Στέλιος
《Γεια σου Στέλιο》του φωναξα και αυτος με χαιρέτησε με το χερι του. "Τι εγινε Στελακο; Δεν μιλαμε; Ειμαι ξανα στο παιχνιδι κυριε καθηγητα!" σκεφτηκα και μπηκαμε στην αιθουσα.

▲▼▶◀▲▼▶◀▲▼▶◀▲▼▶◀▲▼▶◀▲▼▶◀

Γειααα σας!!

Μικρο κεφαλαιο αλλα πολλες εξελιξεις!

Η Ελενα που ξεραμε is back!!!!! Επισης δεν εχει ξανα meeting με τον Κωσταντινο και ο Στελιος ειναι απομακρος απο αυτη. Ομως εμενα μ'αρεσε αυτο το κεφαλαιο γιατι ειναι ο παλιος της εαυτός!

Ψηφοι+σχολια=επόμενο

Φιλακια
Ελεάνα