Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 18

Μολις τον ειδα τα ποδια μου καρφωθηκαν στο εδαφος. Οταν γυρισε κατα μενα το βλεμμα του εγω απλα γυρισα το κεφαλι μου και κουνησα τα ποδια μου. Ανεβηκα διακριτικα και πηγα στο Γρηγορη που καθοταν σε μια γωνία πιο διπλα απο τον Μητσο. Η σκεψη πως πριν καιρο μου πουλουσε αγαπες και ερωτα και τωρα παντρευετε δεν χωραει στο μυαλο μου. Και το χειροτερο; Ειμαι παρούσα στον γαμο του. Πλησιασα τον Γρηγορη και περιμεναμε την Χριστινα να έρθει. Δεν αργησε πολυ και σε λιγο το νυφικό αυτοκίνητο παρκαρε εξω απο την εκκλησία. Βγηκε πρωτος ο κουμπαρος που ανοιξε την πορτα στην Χριστινα. Μολις βγηκε απο το αυτοκίνητο ολα τα βλεμματα επεσαν πανω της και τα χειροκροτηματα επεσαν βροχη. Ηταν πανεμορφη και το προσωπο της έλαμπε απο ευτυχια. Πλησιασε και ανεβηκε τα σκαλια για να συναντήσει τον Μήτσο. Ηταν και αυτος πολυ ομορφος μεσα στο κλασικο μαυρο του κουστουμι με ασπρο πουκαμισο και μαυρο παπιον. Έλαμπε και αυτος απο ευτυχια. Μολις φιληθηκαν και της εδωσε την ανθοδέσμη ενιωσα το σαρακι της ζηλειας να με τρωει. "Ελενα συνελθε" μαλωσα τον εαυτο μου και ακολουθησα τον Γρηγορη που πηγαινε πισω απο το μελλοντικο ζευγαρι για να μπει στο εσωτερικο της εκκλησιας. Τον ακολουθησα και σταθηκα διπλα του οπου ηταν και οι γονεις του. Οσο τον εβλεπα ετσι ευτυχισμενο απο τη μια χαιρόμουν γιατι του αξιζε ομως απο της αλλη ηθελα να την διωξω και να παρω εγω τη θεση της."καποια δεν εχει ξεπερασει τον παλιο της ερωτα" ωωω σκασε και συ. Τον εχω ξεπερασει εδω και χρονια. Αλλωστε εγω δεν ημουν αυτη που προτίμησε τον Στελιο αντι για αυτον; Μου αξιζει να καθομαι και να τον βλεπω να παντρεύεται και να ευτυχει. Του αξιζει και με το παραπανω ομως εξακολουθω να ειμαι στη θεση της Χριστινας. Οταν πηγαν να χορεψουν τον χορο του Ησαΐα πηγα να βοηθησω τη Χριστινα με το νυφικο. Μονο για τη Χριστινα δεν το'κανα. Για να κρυφτω το'κανα. Φροντισα οσο μπορουσα να μην με δει. Μεχρι να τελειωσει το μυστηριο δεν με ειδε. Μεχρι που εφτασε η στιγμη να χαιρετησουμε το νιοπαντρο ζευγαρι. Μολις με ειδε το χαμογελο χαθηκε απο τα χειλη του. Ψιθύρισα ενα 《να ζησετε》και τον προσπέρασα ενω κοιτιομασταν σαστισμένοι. Εγω καθομουν σε μια γωνια και περιμενα να τελειωσουν με τους καλεσμενους. Τον εβλεπα διπλα της να γελάει και σκεφτομουν τι εχασα. Αυτος με αγαπουσε και γω τι εκανα τον πεταξα σαν στιμμενη λεμονοκουπα. Οταν τελειωσαμε απο την εκκλησια πηγαμε στην αιθουσα. Επικρατουσε μια φασαρια αλλα το μυαλο μου ηταν κολλημένο στο Μήτσο. Παντρευτηκε. Αυτο ηταν. Τωρα ειναι ενας παντρεμενος. Ομως κατα βαθος ποτε δεν σταματησα να τον σκεφτομαι. "Ολους για τον εαυτο σου τους θες" η φωνουλα ειχε δικιο. Αφου αυτη επελεξε μ'αυτη πρεπει να μεινει με αυτη. Το ζευγαρι ηρθε και αφου εκοψε την τουρτα του αρχισε να χορευει στους ρυθμους του think out loud ενω τα κομφετι επεφταν σαν βροχη απο το ταβανι. Καποια στιγμη πριν καν τελειωσει το τραγουδι κατεβασανε την πιστα η οποια ειχε σηκωθει και βαλανε το sad song. Ο Γρηγορης με πηρε απο το χερι και ανεβηκαμε στην πιστα ενω το τραγουδι επαιζε και το ζευγαρι ειχε κατεβει, η πιστα σιγα σιγα αρχισε να ανυψωνετε. Ολη η αιθουσα σκοτεινιασε αποτομα και η σιωπη καλυψε το χώρο. Ενας προβολεας αναψε και φωτισε εμενα και τον Γρηγορη που βρισκομασταν στο κεντρο της αιθουσας. Τοτε ειδα τον Γρηγορη να γονατιζει μπροστα μου και να βγαζει ενα κουτακι απο την τσεπη του. Ετσι οπως ηταν γονατιστος ανοιξε το κουτακι και το περιεχομενο αποκαλύφτηκε. Ηταν ενα μονοπετρο που το διαμαντι πανω του ηταν λιγο μικροτερο απο ολοκληρο το δαχτυλίδι.
《Θα με παντρευτεις;》μου ειπε και σαστισα.

;-) ;-) ;-) ;-) ;-) ;-) ;-) ;-)

Γεια και παλι

Τι μου κανετε;;

Ανεβασα γρηγορα δεν μπορειτε να πειτε!

Τελος παντως ανεβασα σημερα γιατι αυτο ειναι ΤΟ 1ο ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΚΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΗΝ......

greatallie1 κοπελαρα μου ελπιζω να σου αρέσει. Ηθελα να πω πως το αφιερώνω σε αυτη γιατι τρελενομαι για τα σχολια της και εριξα τρελο γελιο.

Ηταν μικρο ομως ειναι επειδη το εκανα για αυτη. Ελπιζω να μου ερθει η ορεξη να ανεβασω και κανενα ακομα μεσα στην εβδομαδα.

Αν σας αρεσε πατηστε το αστερακι(☆) και αφηστε μου ενα σχολιοο(βαρεθηκατε ε; Το ξερω)

Φιλακια πολλα
Ελεαννα