Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 25

《Μαμα μαμα! Ξυπνα μαμα》ακουσα τη φωνουλα της κορης μου
《Τι εγινε Ευακι μου;》ρωτησα ενω ανοιξα τα ματια και την ειδα απο πανω μου
《Μαμα ολοι ειναι στο σχολειο και ο μπαμπας στη δουλεια! Τι θα κανω μονη μου;》ρωτησε το παραπονιαρικο κοριτσακι μου. Δεν σας ειπα! Με τον Ιορδανη καναμε αλλα δυο παιδια. Τον Αντωνη και την Ευα. Ο Αντωνακης μου ειναι 7 και η Ευα 3 ενω ο Κωσταντινος με την Πηνελόπη 12. Πως μεγαλωσαν έτσι ουτε το καταλαβα.
《Εφαγες πρωινό;》
《Ναι μαμα. Μαζι με τους αλλους》ειπε και ξαπλωσε διπλα μου. Τα γαλαζοπράσινα ματακια της ελαμπαν και οι μπουκλιτσες της έπεφταν πανω στο ομορφο προσωπακι της. Ιδια ο Ιορδανης! Ιδια!
《Θες να παμε κατω να φαει και η μαμα και μετα να βγουμε στην αυλη να κανουμε κουνια;》τη ρωτησα και αυτη με αγκαλιασε στο λαιμο κάνοντας μου κατι σαν κεφαλοκλειδωμα. Μολις με αφησε μου εδωσε και ενα ζουμερο φιλι και εφυγε απο το δωματιο. Την ακουσα να φωναζει την Αμαλία, την κοπέλα που εχουμε για να μας φροντιζει, να μου ετοιμασει πρωινο. Σηκωθηκα βαριεστημένα απο το κρεβατι και αφου συμμαζευτηκα και πλυθηκα πηγα κατω στην τραπεζαρια για να φαω. Η καημενη η Αμαλία ετρεχε απο δω κι απο κει για να μου ετοιμασει τα παντα.
《Καλημερα Αμαλια》ειπα και η κοπέλα πεταχτηκε απο την τρομαρα της
《Καλημερα..να..να ..τω..τωρα ε..ετοιμαζω...τ..το》ειπε μεσα στο άγχος της
《Αυτα που ετοιμασες ειναι αρκετα. Πηγαινε επανω να καθαρισεις τα δωματια και καθαρισε και λιγο το σαλονι και μην ξεχεσεις και το μπανιο του δωματιου μου》ειπα και αυτη ετρεξε για να τα τελειωσει.
《Και μολις τελειωσεις απο αυτα κανε και κανα κολοκυθάκι γεμιστο》φωναξα και αρχισα να τρωω. Οταν τελειωσα, οπως υποσχεθηκα στην Ευα ντυθηκαμε και βγηκαμε στον κηπο. Καναμε κουνια, παιξαμε με την μπαλα και καθίσαμε στο γρασιδι και λεγαμε τα σχεδια των συννεφων. Οταν βαρεθηκαμε, μπηκαμε μεσα στο σπιτι και αφου την εκανα ενα ντουζ, εφαγε και πηγε για υπνο. Με το που βγηκα απο το δωματιο της ειδα τα παιδια να μπαινουν απο την πορτα.
《Γεια σου μαμα》ειπαν ολα μαζι σαν χωροδια και ηρθαν ενα ενα και μου εδωσαν ενα ζουμερο φιλι στο μαγουλο.
《Παντε πανω, ντουζ ολοι γιατι σας βλεπω μουσκεμα στον ιδρωτα και μετα ελατε κατω να φαμε》ειπα και ολα ανεβηκαν πανω. Εκεινη την ωρα ηρθε και ο Ιορδανης απο τη δουλεια
《Γεια σου μωρο μου》ειπε και με φιλησε
《Τι κανεις;》συνεχισε ενω ημουν χωμενη στην αγκαλια του
《Καλα. Εδω με τη μικρη. Ξες τι θελω σημερα》ειπα και εκανα τα γλυκα ματακια
《Αλλο ενα μωρακι; Εισαι σίγουρη;》μου χαμογελασε στραβα
《Οχι. Δεν θελω να κανω κι αλλο μωρακι. Θελω να παω στη θεσσαλονικη. Να παμε στη Θεσσαλονίκη. Να δειξω στα παιδια το μερος που μεγαλωσα. Την πολυαγαπημενη μου πολη.》τον κοιταξα ικετευτικα στα ματια. Αυτο σχεδον παντα πιανει.
《Την επομενη εβδομαδα》υπέκυψε τελικα. Εγω το ειπα! Παντα πιανει.
《Σ'αγαπω》του ειπα και τον φιλησα πεταχτα ενω τα παιδια κατεβαιναν. Κάτσαμε ολοι στο τραπεζι και αρχισαμε να τρωμε. Συζητουσαμε ο,τι καναμε καθε μερα. Ο Κωσταντινος ηταν φουλ εκνευρισμενος γιατι ενας βλακας καθηγητης του εβαλε κατω απο τη βαση της βασης στα αρχαια, η Πηνελοπη πετουσε στα σύννεφα γιατι λεει πως ηρθε ενας καινουριος στο σχολειο ο οποιος ειναι θεος και ο Αντωνης χτυπησε το ποδι του στη γυμναστική. Καλα παμε! Μολις τους ειπα για τη Θεσσαλονίκη ολοι ενθουσιαστηκαν. Αλλα ενθουσιαστηκαν γιατι θα εχαναν σχολειο. Ιδια η μάνα τους αυτα τα παιδιά! Το μεσημέρι ολοι ηταν ψοφιοι απο την κουραση εκτος απο την Πηνελοπη η ο ποια μου μιλουσε πανω απο 3 ωρες για αυτον τον καινουριο. Απ'οτι εμαθα τον λενε Αχιλλέα και οτι ειναι ξανθος με γαλαζοπράσινα ματια και ειναι και αυτος 12 χρονων.
《Ρε μαμα μ'ακους; Σου λεω πως ολες τον κοιτουσαν σαν λιγουρια και αυτος ηρθε και μου μιλησε! Σε εμενα!!!!》ειχε αρχισει να τσιριζει
《Την επομενη εβδομαδα που θα παμε στην Θεσσαλονικη θα σου πω μια ιστορια. Θα σου αρεσει. Ειμαι σιγουρη πως θα σου αρεσει. Θα την πω σε εσενα και τον Κωσταντινο αλλα θα μου υποσχεθητε πως δεν θα πειτε τιποτα σε κανεναν》αυτη με κοιταξε περιεργα. Η πορτα ανοιξε και ο Κωσταντινος μπηκε μεσα
《Για ποια ιστορια λες;》ειπε ο Κωσταντινος και εκατσε διπλα μου ενω η Πηνελοπη ξαπλωνε μπρούμυτα.
《Μια δικια μου ιστορια. Υπαρχει μια τεραστια αληθεια πισω απο αυτη. Πρεπει να τη μαθετε》ειπα και χαμογελασαν και οι δυο.
《Θα παμε να δουμε και τον νονο!》η χαρα ηταν εμφανης στα προσωπα τους. Το βραδυ περασε υπεροχα. Ειχαμε μαζευτεί και βλεπαμε ολοι μαζι ταινία τρώγοντας ποπ κορν!

Η μια εβδομαδα περασε παρα πολυ γρηγορα και τα διδυμα με ειχαν μπουκωσει με ερωτησεις για την ιστορια. Οταν μπηκαμε στο αεροπλανο ηταν τοσο ανυπομονα που με ειχαν ρωτησει πανω απο 50 φορες σε ποση ωρα φτάνουμε. Οταν επιτελους προσγειωθηκαμε ετρεχαν να βγουν απο το αεροπλάνο.
《Αντε μαμα παμε!》ειπε η Πηνελοπη και με τραβηξε απο το χερι. Επειδη θα μεναμε το Σαββατοκύριακο ειχα βαλει ολα τα ρουχα σε μια βαλίτσα τεραστιων διαστάσεων. Ηταν Παρασκευή βράδυ.
《Μαμα θα μας πεις την ιστορια;》ειπε η Πηνελοπη
《Κατσε ρε Πηνελοπη να παμε σπιτι πρωτα》γκρινιαξα και γω. Πηγαμε στο σπιτι και τακτοποιηθηκαμε.
《Ιορδανη να σου μιλησω λιγο;》ειπα και αυτος αφου εγνεψε καταφατικα με ακολουθησε λιγο πιο πισω
《Πρεπει να παω μια βολτα με την Πηνελοπη και τον Κωσταντινο. Αν θες πηγαινε τα παιδια καπου αλλου εκτος απο το λιμάνι》
《Ενταξει》μου απαντησε. Αφου τους πηρα πηγαμε κατω στο λιμανι εκει που ειχα συναντήσει πρωτη φορα τον Κωσταντινο...!

◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆

Χελοου χελοου χελοου

Τι μου κανετε και σημερα;

Δεν εχουμε και κατι πολυ σημαντικο μονο που η Πηνελοπη και ο Κωσταντινος θα μαθουν την πασα αληθεια και αυτο μπορει να αλλαξει πολλα.

Ελπιζω να σας αρεσε αν ναι πατηστε το ☆ για να γινει ★ και αφηστε μου και ενα σχολιο.

Φιλακια πολλα πολλα πολλα
Ελεάννα