Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 16

《Το ποιο σου;》ρωτησε ο μπαρμαν
《Το αγορι μου ποιο σημειο δεν καταλαβες;》τον ρωτησα και αυτος εφυγε νευριασμενος
《Γιατι το ειπες αυτο;》με ρωτησε νευριασμενα ο Ορεστης
《Και τι να εκανα ρε Ορεστη;》απαντησα και εγω στον ιδιο τονο αυτος δεν απαντησε και η ορεξη μου ειχε πεσει κατακορυφα
《Παμε να φυγουμε;》ρωτησα τον Ορέστη και αυτος με πήρε απο το χερι και φυγαμε.
《Και τωρα που παμε;》με ρωτησε ενω πηγαμε στο αυτοκινητο
《Πειναω》του ειπα και αυτος μπηκε μεσα και ξεκίνησε το αυτοκινητο. Οδηγουσε αλλα δεν πηγαινε προς το σπιτι. Σταματησε σε ενα σημειο και βγηκε απο το αυτοκινητο.  Εγω δεν βγηκα και απλα καθόμουν και επαιζα στο κινητο. Δεν περασε πολυ ωρα οταν γυρισε και κρατουσε μια σακούλα. 
《Μαντεψε τι σου εφερα》ειπε και εβγαλε ενα μεγαλο πιτογυρο για μενα και ενα αλλο για αυτον. Μου εδωσε μια κοκα κολα με ενα καλαμακι και πηρε αλλη μια για τον εαυτο του.
《Τωρα τι; Δεν θα μιλαμε;》με ρωτησε με παραπονο μετα απο λιγη ωρα
《Για πες μου εσυ τα δικα σου》του ειπα
《Εσυ δεν θα πηγαινες Γαλλία; 》
《Θα πηγαινα ομως το ξανασκεφτηκα》
《Και τι σπουδαζεις εδω;》
《Νοσηλευτικη》μου ειπε και ξαφνιαστηκα. Απο που και ως που νοσηλευτικη;
《Αυριο θα περασουν τα παιδια απο το σπιτι. Πειραζει;》ρωτησε
《Οχι καλε. Να τους γνωρισω κιολας. Καμια κοπελιτσα παιζει;》
《Επαιζε》ειπε καπως λυπημένα
《Κακο του κεφαλιου της. Εσυ πανε παρακατω και μην λυπασε.》του ειπα και μου χαμογελασε
《Παμε στο σπιτι. Θελω να κοιμηθω 》ειπα και ξεκινησε. Φτασαμε στο σπιτι, εβαλα πιτζάμες,  ξεβαφτηκα , πλυθηκα και κοιμηθηκα αμεσως. Το πρωί με ξυπνησαν οι ακτινες του ήλιου που με χτυπησαν κατευθείαν στα ματια. Σηκωθηκα και εφτιαξα λιγο τα μαλλια μου γιατι με τρομαζαν. Πηγα στο μπανιο αλλα ηταν καποιος μεσα
《Συγγνωμηηη》φωναξα και ακουσα γελια. Περιμενα λιγο και μετα ξαναπηγα. Ευτυχώς δεν ηταν κανενας. Μπηκα και οταν τελειωσα πηγα στο σαλονι και ειδα τον Ορέστη και εναν αλλο να καθονται και να παιζουν PlayStation. Πηγα στη κουζινα και παρατηρησα λιγο τον φιλο του. Ηταν ψηλος, γυμνασμενος και μαυρισμενος. Τα ματια του και το χαμογελο του εκαναν αντιθεση με το χρωμα του σωματος του αφου το χαμογελο του ηταν κατασπρο και τα ματια του ηταν τοσο γαλαζια που νομιζες πως ηταν και αυτα ασπρα. Πηγα να ετοιμασω να φαω οταν γυρισα και τον ειδα μπροστά μου. Δεν εδωσα σημασια και συνεχισα να ετοιμαζω το πρωινο μου χωρις να του μιλησω. Οταν ετοιμασα το τοστ πηγα να φυγω και μπηκε μπροστα μου. Προσπαθησα να ξεφύγω ομως επεσα πανω του.
《Να περασω;》τον ρωτησα ειρωνικα και τον εσπρωξα και εφυγα ενω ακουσα γελακια απο πισω μου. Πηγα στο δωματιο και ανοιξα τον υπολογιστη. Ειχα βαλει μουσικη και χαζευα στο Facebook οταν ακουσα τη πορτα να ανοιγει και τον περιεργο φιλο του Ορέστη να μπαινει
《Τι θα γινει ρε φιλε; θα με ακολουθεις μεσα στο σπιτι μου;》τον ρώτησα εκνευρισμενα
《Ο Ορεστης μου ειπε να ερθω να σε φωναξω》μου ειπε και σηκθηκα και πηγα στον Ορεστη
《Τι θες;》ειπα εκνευρισμενα
《Ηθελα να σε ρωτησω αν ηθελες να δουμε ταινια》ειπε ο Ορεστης και ειδα τον φιλο του να ερχετε προς το μερος μας
《Ααα Γρηγόρη να σας συστησω . Ελενα απο εδω ο Γρηγορης. Γρηγορη απο εδω η Ελενα》ειπε και ο Γρηγορης μου εκλεισε το ματι
《Να πω χαρηκα θα ειναι ψέμα》 ειπα και εφυγα
《Μη με ενοχλησετε》ειπα και χτυπησα τη πορτα του δωματιου μου με δυναμη. Τοτε χτυπησε το κινητο μου για να με ειδοποιήσει πως εχω μυνημα
《Θα περασω να σε παρω στις 9. Γρηγορης》
《Που εμπλεξα παλι》μουρμουρησα ενω κοιτουσα το ταβανι. Οταν καταλαβα πως έφυγε πηγα στο σαλονι που καθοταν ο Ορεστης.
《Βρε καλως την.》ειπε ο Ορεστης και εκατσα διπλα του
《Καις καρδιες!》ειπε και τον κοιταξα περιεργα
《Για τον γρηγορη μιλαω. Μου ζητησε το κινητο σου και θα περασει να σε παρει στις 9》ειπε λες και δεν το ηξερα
《Εχω ενημερωθει》ειπα αδιαφορα
《Και καθεσε ακομα;》ρωτησε και τον κοιταξα ακομα πιο περιεργα
《Ειναι 5. Ισα ισα προλαβαινεις. Ο Γρηγορης θελει η κοπελα του να ειναι στην εντελεια.》οπα ο Γρηγόρακης ιδιαίτερα γουστα
《Εγω θα παω όπως γουσταρω. Αν δεν με θελει κακο του κεφαλιου του.》ειπα και ο Ορεστης με πηρε απο το χερι και με εσυρε μεχρι το μπανιο.
《Δεν θα βγεις μεχρι τις 6. Κανε ο,τι κανεις και μας μαγευεις ολους》μας; μας; Αφου ακολουθησα τις οδηγιες του βγηκα απο το μπανιο 6:30 και πηγα στο δωματιο οπου με περιμενε ο Ορέστης.
《Τι τωρα θα σε εχω και μπαστακα πανω απο το κεφαλι μου;》ειπα πολυ νευριασμενα
《Ο Γρηγόρης ειναι ο κολλητος μου και πιστευω πως ταιριαζετε αρκετα 》οπα και προξενιτρα ο Ορεστακος
《Αμα το λες εσυ...》τον ειρωνευτηκα
《Τωρα τελειωνε 6:45 πηγε. Βαλε κατι σεξυ αλλα οχι προκλητικο.》ειπε και μου εκλεισε το ματι
《Και συ που τα ξες ολα αυτα; Ρε Ορεστη μηπως εισαι αδερφη;》πραγματικα ειχα αρχισε να το πιστευω
《Παρ'τα βλαμμενο》ειπε καξ με μουτζωσε
《Ε μα..》
《Αφου ολη μερα για γκομενες μιλαμε. Τι μας αρεσει σε μια γκομενα και τι οχι.》ειπε. Οντως μου αξιζε η μουτζα που εφαγα
《Εγω φευγω. Ξες τι να κανεις》ειπε και πρωτου φυγει μου εκλεισε το ματι. Εγω διαλεξα ενα φορεμα μαυρο 2 παλαμες πανω απο το γονατο που το υφασμα ηταν σαν να ειναι σταπλες ομως ειχε τουλι και γινοταν κοντομανικο. Ισιωσα τα μαλλια μου και εκανα smoky μακιγιαζ. Φορεσα τις μαυρες τις 12ποντες λουστριν γόβες μου με τη κοκκινη σολα,πηρα και ενα μαυρο τσαντακι και πηγα εξω
《Καλη ειμαι;》ρωτησα τον Ορέστη λιγο αδιαφορα αλλα σημερα θα εβγαινα με το Γρηγόρη για να του κανω τη χαρη.
《Τελεια. Αλλα ρε κοπελα μου πολυ μαυρο. Ουτε σε κηδεια να πηγαινες》ειπε ο Ορεστης αλλα πηρα μια βαθια ανασα για να μην ανοιξω το στομα μου. Τοτε χτυπησε το κουδουνι. Ανοιξα και ειδα τον Γρηγόρη να με κοιταει με ενα ειρωνικο χαμογελο. Τοτε ηρθε και ο Ορεστης απο πισω μου
《Παμε;》μου προτεινε ο Γρηγορης
《Ναι ναι πατε》με προλαβε ο Ορεστης
《Να μην φερνεις πολλες αντιρησεις και να μην αντιδρας πολυ》μου ειπε ο Ορεστης στο αυτί και εγω του εριξα ενα δολοφονικό βλεμμα πριν φυγω. Μπηκαμε στο αμαξι του Γρηγορη και πηγαμε σε ενα εστιατοριο που ολοι ηταν ντυμενοι σαν και μας. Στην εντέλεια.
《Τι θα παρεις;》με ρωτησε οταν ο σερβιτορος μας εφερε το μενου.
《Διαλεξε εσυ για εμενα》του ειπα και αυτος ξανασχηματισε αυτο το χαζο ειρωνικο χαμογελο που οταν το βλεπω θελω να ριξω σφαλιαρα σε αυτον που το εχει αλλα συγκρατηθηκα λόγο του Ορέστη αλλιως...Σε λιγο ηρθε ο σερβιτορος και αφου μας εφερε το κρασι ο Γρηγορης μου γεμισε το ποτηρι και ειπε να ανοιξει συζητηση
《Τι σπουδαζεις》με ρωτησε λογικα για να σπασει τον παγο
《Μαθηματικα》ειπα και ηπια λιγο απο το πανακριβο κρασι
《Δυσκολα;》αχ αυτο το ειρωνικο το χαμογελακι ποσο θελω να του το κοψω
《Για εσενα ναι για εμενα οχι》του ειπα και το χαμογελακι κόπηκε
《Και γιατι παρακαλώ;》
《Εχω κερδισει στον παγκοσμιο μαθηματικο διαγωνισμο και σπουδαζω στο πανεπιστημιο της Ουάσιγκτον στο οποιο εχω κερδισει υποτροφια》ειπα και πηρα το υφος της νικήτριας.
Ολη η βραδια περασε καπως ετσι. Αυτος να ρωταει και γω να απανταω. Εγω εμαθα πως σπουδαζει αθλητικη ακαδημία και ολο του τον χρονο τον σπαταλάει στα γυμναστηρια και πως εχει μια αδερφη. Αφου δεν κοιμηθηκα στη καρεκλα παλι καλα.
《Μηπως να γυρνουσαμε σπιτι;》ρωτησα οσο πιο διακριτικα μπορουσα
《Ναι φυσικα》ειπε και αφου πληρωσε πηγαμε στο σπιτι
《Καλο βραδυ》του ειπα και εκει που πηγα να μπω στο σπιτι τον ενιωσα απο πισω μου
《Δεν θα μου πεις να ερθω μεσα;》ειπε. Ναι ρε μαλακα μηπως να σε ρωτησω αν θες να το κανουμε;
《Εμμ δεν ξερω. Ειναι και ο Ορεστης και...》ειπα προσπαθώντας να το γλυτωσω
《Ο Ορεστης θα εβγαινε με την υπολοιπη παρεα. Δεν υπαρχει τετοιο προβλημα》ειπε. Ναι ομως εμενα με ρωτας;
《Εεε ενταξει. Ελα 》ειπα και επιτελους ανοιξα τη πορτα. Αυτος μπηκε μεσα
《Τωρα θα σου ξεπληρωσω την βραδια》ειπε και με εκλεισε στην αγκαλα του
《Τι εννοεις;》
《Νομιζεις πως δεν σε εβλεπα που βαριοσουν; Που κοντευες να κοιμηθεις πανω στην καρεκλα; Τωρα θα σου ξεπληρωσω ολη τη βαρεμαρα》ειπε και ενωσε τα χειλη του με τα δικά μου. Εγω αμεσως αποτραβηχτηκα απο εκεινον ομως ηταν πιο δυνατος και με πηρε αγκαλια και με πηγε στο δωματιο. Καθε φορα που ερχοταν απο πανω μου εγω έφευγα με αποτελεσμα να μην μπορει να με αγγίζει.
《Εισαι παρθενα και φοβασε;》με ρωτησε και εγω για να ξεφυγω του κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου
《Μην φοβασε δεν θα σε πονεσω》μου ειπε και εγινε λιγοτερο επιθετικος
《Τι συμβαινει;》με ρωτησε ενω εγω συνεχισα να ξεφευγω
《Δεν αισθανομαι ετοιμη ακομα》ειπα και αυτος χαμογελασε και με πλησιασε
《Ακου. Στην αρχη θα πονεσει λιγο ομως μετα θα σ'αρεσει πολυ》ειπε και θυμηθηκα τη πρωτη μου φορα. Ο Μήτσος ηταν τοσο γλυκος μαζι μου και ολη την ωρα με φιλουσε για να μην ποναω πολυ. Οταν μπηκε πρωτη φορα μεσα μου πονεσα. Ομως σε καθε ώθηση ο πονος γινοταν απόλαυση και ο Μήτσος μου φεροταν πολυ γλυκα
《Δεν θελω. Ειμαι μικρη ακομα》εκανα μια προσπαθεια να ξεφυγω
《Δεν εισαι μικρη αλλα ενταξει. Θα το σεβαστω.》ειπε και εφυγε. Εγω έκατσα στο κρεβατι και ξεφυσηξα κοιτωντας το ταβανι.

Το επομενο πρωι ενιωσα κάποιον να με φιλαει. Ετσι με φιλούσε και ο Κωσταντινος
《Κωνσταντίνε μη...το μωρακι μας》μουρμουρησα και ανοιξα τα ματια μου ομως ειδα τον Γρηγόρη
《Κωνσταντινε, μωρακι μας;》ειπε λιγο απορημένος και πολυ νευριασμενος
《Εεε》
《Δεν εισαι παρθενα ετσι δεν ειναι;》ρωτησε και κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου
《Εισαι εγκυος και εχεις και γκομενο;》ειπε ακομα πιο νευριασμένος
《Εχασα το παιδι μου πολυ καιρο πριν και ο Κωσταντινος εδωσε τη ζωη του για εμενα》ειπα και σηκωθηκα
《Συγγνώμη》ειπε και εξυσε αμηχανα το σβερκο του
《Ομως τωρα δεν μου γλυτωνεις》ειπε και αρχισε να με φιλαει παθιασμενα. Κατέβηκε στο λαιμο μου και αρχισε να μου αφηνει σημαδια. Εκει που πηγε να μου βγαλει τη μπλουζα τον σταματησα.
《Οχι! Σταματα! Δεν θελω》ειπα και τον εσπρωξα απο πανω μου
《Καλα μικρη ομως να το ξερεις. Οταν θα μπω μεσα σου θα με παρακαλας για να μην βγω》μου ειπε και εφυγε απο το δωματιο κλεινοντας με δυναμη τη πορτα πισω του. Εγω το λεω! Θα εχουμε κακα ξεμπερδέματα με αυτον!

____________________________

Γειααααα

Παλι εδωωωω με νεο κεφαλαιοοο

Ηταν βαρετο στην αρχη. Καλα γενικα ηταν βαρετο! Το ξερω

Και ναιι! Εχουμε και new character!! Οσο περναν τα κεφαλαια καινουργοι χαρακτηρες θα ξεκλειδωνονται! Οπως στα παιχνιδια.

Ηθελα να πω ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ για ολη την υποστήριξη σας και στα δυο βιβλια.

Το δευτερο βιβλιο θα ειναι πιο μεγαλο απο το πρωτο. Υπολογιζω στα 10 κεφαλαια ακομη. Μπορει να βγουν λιγοτερς μπορει και περισσοτερα. Who knows?

Ελπιζω παντως να σας αρεσε ο Γρηγορης σαν χαρακτηρας γιατι θα παιξει σημαντικο ρολο.

Ευχαριστώ πολυυυ
Σας αγαπωω♥♥♥

Φιλακια πολλα
Ελεαννα