Η παίκτρια 2: The come back

Κεφάλαιο 19

Μολις μου το πρότεινε σαστισα. Δεν ξερω τι πραγματικα αισθανομαι για τον Γρηγορη. Εριξα μια ματια στο χωρο. Ο Γρηγορης με κοιτουσε με ενα γλυκο βλέμμα, γονατιστος μπροστά μου και να περιμενει μια απαντηση. Ο κοσμος και αυτος σαστισμενος εκτος απο εναν. Τον Μητσο. Το βλεμμα του ηταν απροσδιόριστο. Έβγαζε ενα συναίσθημα θυμου,ζηλιας και λυπης που πραγματικα δεν ηξερα τι συμενει. Ξαφνικα η πιστα αρχισε να χανει υψος και η εκφραση του Γρηγορη αλλαξε και μια λυπημενη πηρε τη θεση της. Ξαφνικα πηδηξα πανω του και σχεδον τσιριξα 《Ναι! Ναι! Ναι!》. Με την τελευταια μου κουβεντα η χαρουμενη εκφραση επανηλθε. Ολος ο κοσμος χειροκροτουσε. Ολοι εκτος απο εναν. Με το που ειπα το "ναι" αυτος βγηκε εξω και μολις πατησαμε ξανα στο εδαφος τον ακολουθησα. Τον βρηκα εξω, σε μια γωνια. Κοιτουσε τη θεα. Το ενα του χερι ηταν στην τσεπη του κουστουμιου και στο αλλο κρατουσε ενα τσιγαρο. Ειχε βγαλει το παπιον και ειχε ανοιξει τα πρωτα κουμπια του πουκαμισου. Πλησιασα και σταθηκα ακριβως απο πισω του.
《Γυρισες》ειπε σπαζοντας τη σιωπη ενω ακομα δεν ειχε γυρίσει
《Ναι》
《Και ειπες να μου καταστρεψεις την ημερα!》ειπε ενω ο τονος της φωνης του παρεμενε χαμηλος. Ρουφηξε τον καπνο αποψτο τσιγαρο του και περιμενε να του απαντησω
《Εχεις ακομα αισθηματα για μενα;》τον ρωτησα μετα απο λιγο και πηγα μπροστα του για να με κοιταει
《Τι εννοεις;》
《Μην μου απαντας με ερωτηση. Αυτο που σε ρωτησα ειναι απλο. Εχεις ακομα αισθηματα για μενα; Απαντα με ενα ναι ή ενα οχι. Μια λεξουλα με τρια γραμματα.》του ειπα και αυτος πεταξε το τσιγαρο του στην ασφαλτο και το πατησε με το παπούτσι του. Με πλησιασε και ενωσε τα χειλη του με τα δικα μου. Οι γλωσσες μας χορευαν στον ρυθμο που μονο αυτες ηξεραν. Καποια στιγμη οταν μας τελειωσε ο αερας διεκοψαμε το φιλι.
《Καμια λεξη, κανενα γραμμα》ειπε και πηγε μεσα αφήνοντας με παγωμενη. Ολο το βραδυ το φιλι του γυρνουσε σαν replay στο κεφαλι μου. Ολη η ορεξη μου ειχε χαθει. Οσο για την προταση γαμου; Ειπα ναι γιατι δεν ηξερα τι να κανω. Αν μπορουσα να φυγω και να τρεξω. Να τρεξω μεχρι τα ποδια μου να μην αντεχουν αλλο. Καποια στιγμη ο Γρηγορης με τραβηξε εξω απο το μαγαζι που ειχε φασαρια.
《Γιατι με εφερες εδω;》ρωτησα ενω ειδα πως κανεις δεν ηταν εκει που ημασταν
《Ελενα σου εχω μιλησει για την εταιρεια του πατερα μου ετσι δεν ειναι;》με ρωτησε και κουνησα καταφατικα το κεφάλι μου
《Μετα το γαμο η θεση της διευθυντριας marketing ειναι ολη διλη σου》μου ειπε και επεσα απο τα συννεφα. Δηλαδη τι; Με πληρωνει για να παντρευτω τον γιο του;
《Γρηγορη δεν νομιζω πως ειναι και πολυ καλη ιδεα》
《Τι εννοεις;》
《Θελω να βρω μια δουλεια και να το παλεψω για να φτασω ψηλα. Οχι ετσι》ειπα εγω και αυτος εκανε πισω.

Οι μηνες περνουσαν και ο γαμος θα γινοταν σε λιγοτερο απο 3 μηνες. Η εκκλησια και το κεντρο ειχαν ηδη κλειστει και μας εμενε να ετοιμαστουμε εμεις οι ίδιοι. Οσο οι μερες περνουσαν τοσο τα πραγματα μπαιναν στις σωστες θεσεις. 1 μηνας και κατι ειχε μεινει. Μονο τοσο.

Ενα συνηθησμενο πρωι, κλασικα οπως καθε μερα, καθομουν στον καναπε με ενα φραπεδακι στο ενα χέρι και φαγητο στο αλλο οταν το κουδουνι χτυπησε. Οταν ανοιξα ειδα τον Μητσο να στέκεται με τη μια πλευρα να στηριζερε στο δοκαρι της πορτας
《Τι θες;》ρωτησα απλα
《Εσενα. Μου λειπεις γαμωτο μου! Μου λειπεις! Δεν αντεχω αλλο μακρυα σου》ειπε και επιτεθηκε στα χειλη μου. Ηταν αργο αλλα γεματο παθος φιλι
《Δεν ειναι σωστο》ψελισσα ενω τα χειλη του πολιορκουσαν το λαιμο μου
《Και ποιος σου ειπε πως κανω σωστα πραγματα;》ειπε και γελασε και ολα τα τείχη γκρεμίστηκαν. Ολες οι αμυνες έσπασαν και απλα παραδωθηκα στα χέρια του. Μερικες ωρες αργοτερα βρεθηκα μισοκοιμησμενη πανω στο στερνο του.
《Αυτο ηταν λαθος》ειπα μισοκοιμησμενα
《Μονο αυτα τα λαθη μ'αρεσουν》ψιθύρισε κοντα στο αυτι μου και δαγκωσα το κατω χειλος μου
《Ακομα πρεπει να φυγεις ομως》ειπα και αφου με φιλησε στο μετωπο σηκωθηκε, ντυθηκε και εφυγε. Εριξα και εγω κατι πανω μου και κοιμηθηκα.

Μετα απο εκεινη την ημερα δεν ειχαμε μιλησει με τον Μητσο. Σε μια βδομαδα ειναι ο γαμος μου και εγω αισθανομαι απελπιστικα αρρωστη. Ζαλαδες, εμετους και τετοια πραγματα ενω δεν μπορω να βαλω μπουκια στο στομα μου ανακατευομαι αμεσως. Εκλεισα ραντεβού 2 μερες πριν το γαμο. Δεν ειχε πιο νωρις. Ευτυχως οι μέρες περνουσαν ευκολα αν ειχα μια λεκάνη στο χερι μου. Πηγα στη γιατρο και τις ειπα τα σημαδια. Αυτη χαμογελασε και μου πεταξε ενα《εισαι εγκυος.》κατσε ρε κοπελια! Εμεις τι ειμαστε; Αισθηματα δεν εχουμε; Πως τα πετας ετσι! Αφου σιγουρευτηκε για τη διαγνωση της, την ευχαριστησα και εφυγα. Ωραια! Καποιος αλλος παιδι θελει; Και τωρα πως λες στον Μητσο πως περιμενεις το παιδι του;

:O :O :O :O :O :O :O :O :O

Πως τα μπερδευω ετσι η ατιμη; Εχω ταλέντο στο να μπερδευω τις ζωες των ανθρωπων, το ξερω.

Αν σας αρεσε πατηστε το☆ για να γινει★ και αφηστε σχολιο. Με βοηθαει παρα πολυ. Οταν βλέπω πως εχω σχολιο, παραταω οτι κανω και διαβαζω το σχολιο! Φανταστειτε ποσο χαρουμενη με κανετε και να θυμαστε σας αγαπαω παρα πολυ και σας ευχαριστώ για ολα.

Φιλακια πολλα
Ελεάννα