Τις επομενες μερες περασαμε καταπληκτικά! Πηγαμε για ψωνια, πηγαμε στο magic park και γενικα καναμε ο,τι βλακεια μας κατέβαινε στο κεφαλι. Οταν επρεπε να γυρισουμε εγω μαζι με τα παιδια ειχαμε αρχισει να κλαιμε γιατι δεν θελαμε να φυγουμε. Ο Ιορδανης αυτη τη φορα ειχε να μαζψει 5 παιδια. Ναι και γω για παιδι πιανομαι! Δεν καταλαβα δηλαδη! Επειδη έχουμε 4 παιδια σημαινει πως μεγαλωσαμε; Ισα ισα! Θυμομαστε την παιδικη μας ηλικία και ξαναγινομαστε παιδια! Αφου καταβαθος παιδια ειμαστε και μεις! Εγω προσωπικά αρνούμαι να μεγαλωσω για σας δεν ξερω! Οταν επιτελους καταφερε να μας φορτωσει στο αεροπλανο ησυχασε και κοιμηθηκε! Ναι κοιμηθηκε το γαϊδούρι! Μετα αν θα τον ρωτησω γιατι κοιμηθηκε θα μου πει πως ηταν κουρασμενος! Σιγα ρε φίλε! Εγω με δύο μωρα πως τα εβγαλα περα δηλαδη; Δεν καταλαβα μονο αυτοι κουραζονται; Εμεις δεν κουραζομαστε; Οοοχι! Εμεις ειμαστε σατανικα ρομποτ που ηρθαν να καταστρεψουν τον κοσμο με τις αντοχες τους! Τι λεω θεε μου! Με βαρεσε ο ηλιος στο κεφαλι! Δεν εξηγητε αλλιως! Οταν φτασαμε σπιτι ολο το προσωπικό ηταν στην τσιτα. Η οικονομος του σπιτιου, που και γω δεν ξερω γιατι ηταν μια ξανθοψειρα που κυκλοφοραει με σχεδον μηδενικα ρουχα, μας περιμενε στην πορτα. Μολις πλησιασε ο Ιορδανης τον αγκαλιασε τοσο σφυχτα που αν τους εβλεπε κανεις θα νομιζε πως εγω ημουν η οικονομος που πηγε διακοπες με το αφεντικο της και τα παιδια του και πως αυτη ηταν η γυναικα του. Παντως η μελουρα ολης της σκηνης μου θυμισε αυτα τα αμερικανικα ρομάντζα που η γυναικα αγκαλιαζει σφυχτα τον αντρα της που γυριζει απο τον πολεμο και μετα.....αχ τι λεω! Σιγουρα με χτυπησε ο ηλιος κατακουτελα! 100%! Αυτος δεν ανταπεδωσε την αγκαλια και με ακολουθησε μεσα στο σπιτι. Πηγα στο δωματιο και αφου γδυθηκα μπηκα στη μπανιερα που ηταν γεματη με νερο μεσα στο οποιο υπηρχαν αφρόλουτρο και άλατα. Αφου εκατσα μεχρι να μουλιασω καλα καλα βγηκα και ειδα τον Ιορδανη να καθετε στην ακρη του κρεβατιου. Φορούσε μια γκρι φαρδια φορμα ενω απο πανω μια μαυρη που με ασπρα γραμματα εγραφε Btdk.
《Γιατι εισαι ντυμενος;》τον ρωτησα ενω εβγαινα απο το μπανιο. Αφησα την πετσέτα μου στην ακρη του κρεβατου και ενιωθα τα γαλαζοπράσινα ματια του να σκαναρουν το γυμνο κορμι μου. Φορεσα ασπρα εσωρουχα που απο πανω ειχαν μαυρη δαντέλα.
《Σ'αρεσουν;》ρωτησα και εκανα μια σβουρα.
《Ελενα συγκρατουμε τοση ωρα για να μην σου ορμηξω! Μην με προκαλεις!》ειπε σχεδον γρυλιζοντας
《Και τι να κανω》ρωτησα ναζιαρικα, παιχνιδιάρικα και παραπονιαρικα την ιδια στιγμη ενω πηγα και καθισα στα ποδια του.
《Βαλε καμια φορμα, αθλητικα και ετοιμασε μια βαλιτσα. Βαλε μεσα καμια φορμα, κανα τζιν ομως μην ξεχασεις και αυτα τα ωραια τα σεξυ! Θα σε περιμενω κατω! Δυο βδομαδες μακρυα απο ολους και απ'ολα》ειπε και μου χαμογελασε καθως ενω έφευγε μου εκλεισε το ματι. Ακολουθησα κατα γραμμα τις διαταγες του και σε λιγες ωρες βρεθηκαμε σε ενα απο τα καλυτερα Hotel & spa της χώρας. Αφου συνονοηθηκε με την κοπέλα στη ρεσεψιον, πηρε το κλειδι και πηγαμε στο δωματιο μας. Σουΐτα για την ακριβεια. Μολις μας εφεραν τις βαλίτσες μας τις πεταξε στον καναπε και άρχισε να με φιλαει κτητικα.
《Οχι ακομα μωρο μου! Οχι ετσι》του ψιθυρησα και με κοιταξε περιεργα
《Τι εννοεις;》με ρωτησε και χαμογελασα. Πηρα ενα μαντηλι και του εκλεισα τα ματια.
《Ελενα τι κάνεις; Ελενα παιζεις βρωμικα!》ειπε σχεδον απελπισμενα ενω εγω μισογελουσα. Πηρα απο τη βαλιτσα μου κόκκινα εσωρουχα επενδυμενα με μαυρη δαντελα. Βαφτηκα εντονα, φορεσα τα εσωρουχα, μαυρες ζαρτιερες και μαυρες 12ποντες λουστρίν γοβες. Αφου τα μαλλια μου ηταν ηδη ισια τα αφησα κατω και τα χτενισα. Οταν ημουν ετοιμη βγηκα απο το μπανιο και τον ειδα να κάθετε στην ακρη του κρεβατιου, ακριβως οπως τον ειχα αφησει. Τον πλησιασα και ο μονος θορυβος που ακούγονταν ηταν ο ηχος απο τις γοβες μου. Οταν του εβγαλα το μαντίλι και με ειδε, οι κορες των ματιων του κοντεψαν να ξεκολλησουν απο τα ματια του. Σηκωθηκε και ηρθε προς το μερος μου.
《Οχι οχι οχι》ειπα ναζιαρικα και κουνησα το δαχτυλο
《Μονο θα κοιτας! Δεν θα αγγιζεις!》του ειπα και ξανακαθησε στο κρεβατι. Πηρα μια καρεκλα και εκατσα αναποδα ετσι ωστε τα χερια μου να στηριζονται στην πλατη της. Σηκωθηκα αισθησιακα και εβαλα μουσικη και ξανακαθησα. Αυτος ειχε βγαλει τη μπλουζα του και ειχε σε κοινη θεα τους κοιλιακους του. Οταν το τραγουδι ειχε αρχισει κανονικα, αρχισα και γω να χορευω. Ο Ιορδανης με κοιτουσε προσηλωμενος ολη την ωρα χωρις να με χασει ουτε ενα δευτερολεπτο απο τα ματια του. Μολις τελιωσε το πρωτο τραγουδι πηγα και εκατσα στα ποδια του. Το χερι μου ξεκινησε να ταξιδευει απο το προσωπο του. Συνεχισε στο λαιμο, στο στηθος, στους κοιλιακούς και κατεληξε στο καβαλο της φορμας του. Σηκωθηκα και τον τραβηξα απο το καβαλο. Ξαπλωσα στο κρεβατι και τον εκανα να ξαπλωσει πανω μου.
《Επιτρεπετε να αγγιξεις》του ψιθύρισα και αυτος μου ορμησε. Οσο γρηγορος ηταν στην αρχη τοσο πιο αργος εγινε
《It's my time babe!》μολις το ειπε ηξερα τι με περιμενει. Ειχε κατεβει στο στηθος μου χωρις να βγαλει κανενα απο τα ρουχα που φορουσα. Ηταν αργος και αυτο με βασανιζε αλλα μακαρι ολα τα βασανιστηρια να ηταν ετσι. Μου ειχε πιασει τα χερια και δεν με αφηνε να τον αγγιζω. Αρχισε σιγα σιγα να μου κατεβαζει το σουτιεν και σε καθε αγγιγμα ανατριχιαζα. Οταν αρχισε να παιζει με τις θυλες μου το σωμα μου τρανταζοτναν ολοκληρο. Αυτος χαμογελουσε ολη την ωρα. Κατεβηκε στην κοιλια μου και άρχισε να μου αφηνει ενα μονοπατι υγρων φιλιων. Οταν μου εβγαλε και το αλλο το εσωρουχο άρχισε να παιζει με την κλειτορίδα μου. Οταν ήμουν ετοιμη να τελειωσω εκει με αφηνε στην μεση.
《Σε μισω! Τελειωνε》τσιριξα και αυτος γελασε. Οταν μπηκε μεσα μου ανακουφιστηκα. Μου ελυσε τα χερια και μπορεσα να το απολαυσω. Σε λιγη ωρα τελειωσαμε και οι δυο. Δεν βγηκε κατευθείαν απο μεσα μου. Κανεις δεν ηθελε να τελειωσει αυτη η σκηνη
《Σου αξιζε》μου ειπε και με εθιξε
《Εμενα; Γιατι; Αφου ειμαι καλο κοριτσι.》ειπα ναζιαρικα
《Μονο το φωτοστεφανο σου λείπει》ειρωνια διακρινω
《Νυσταξα》ειπα ενω χασμουριομουν
《Κοιμησου.》μου ειπε
《Σ'αγαπαω》συνεχισε
《Και γω》ειπα και εκλεξσα τα ματια μου.----------------------------------
Χευυυυ
Παλι εδω με νεο κεφαλαιο. Δεν αργησα και πολυ!
Ελπιζω να σας αρεσε αν ναι πατηστε το ☆ και αφηστε μου ενα σχόλιο
Φιλακια
Ελεάννα
YOU ARE READING
Η παίκτρια 2: The come back
Teen Fiction"Οταν χανεις καποιον δεν ξεχνας να ζεις χωρις αυτον. Απλα το συνηθιζεις" Η Έλενα η πρωη παικτρια του σχολειου αφου εχασε τα παντα γυρισε πισω στη Θεσσαλονικη για να τα ανακτησει και εκει γνωρισε τον Κωσταντινο. Ερωτευτηκαν θανασιμα. Εμεινε εγκυος ομ...