Karanlık Adam

Bölüm 6:Ateşin İçinden

ATEŞ

Sabah Alisa'yla karşılaşmak istemediğimden erkenden Alya'yı çağırıp Büyücü'ye gitmek için yola çıktığımda bugün bu işin hallolacağını düşünmüştüm.

Büyücü Roya, beni gördüğüne şaşırmadı, hatta iki gün önce gelmemi beklediğini söyledi. Kızdan haberi vardı fakat bunun nasıl olduğundan emin değildi. Roya'yı tedirgin eden de buydu.

"Bu kızla ilgili hiçbirşey göremiyorum evlat.. " dedi dingin ama bir o kadar da tedirgin sesiyle. "Çok, çok güçlü bir kalkan olmalı" Kafam karışmıştı, cevap vermeden dinlemeye devam ettim. Yaşlı gözleri soran bakışlarıma iliştiğinde devam etti, "Buraya nasıl geldiğine dair sadece tahminde bulunabilirim ama bunu söylemek için çok erken, bu... " durdu, derin bir nefes aldı, sakince verdi, kafasının içindeki düşüncelere kendi kendine cevap verirmiş gibi başını olumsuz anlamda iki yana salladı. "bu daha önce görülmemiş birşey. "

"Çok güçlü bir büyüyle korunuyor olmalı, bunu yapan her kimse kızın bulunmasını veya tanınmasını istememiş olmalı. "

"Bu ne demek oluyor? "

"Yani.. " İç çekti ve kafası karışık bir şekilde açıklamaya çalıştı, "büyüyle bu kız hakkında hiçbirşey öğrenmemize izin verilmiyor.. " Gözlerimin içine bakarak ekledi,"Bu kız sıradan bir insan değil evlat."

BU KIZ SIRADAN BİR İNSAN DEĞİL.

Bu cümle kafamda yankılanırken aklıma geldi,

Şifacının evinden dönerken arabada yaşadığı sinir anında garip birşeyler olduğunu hissetmiştim, ama bunu şimdi anlatmam gerektiğinden emin değildim. Biraz daha bekleyip taşları oturtmak için parçaları toplamaya ihtiyacım vardı. Bu kızda birşeyler vardı ve ben bunu öğrenmek için herşeyi yapacaktım.

Beni, daldığım düşüncelerimden çıkaran yine büyücünün sesi olmuştu, "Kalkanı zayıflatmak için birşeyler yapabilir miyim bakacağım, bu çok eski bir yöntem, hafızam eskisi kadar iyi değil evlat, çok eski büyü kitaplarında bile bulamayacağımız türden bir büyü olabilir. Gizemi çözmek aylar sürebilir. "

"Peki Alisa? " ismini ilk kez telaffuz ettiğimde sesim kendime bile yabancı gelmişti, yutkundum, boğazımı temizleyip devam ettim, "burada tehlikede mi? "

"Neden burada olduğunu bilmiyoruz, tehlikede olan sen de olabilirsin evlat.. Herşeye hazırlıklı olmalısın"

"O çok.. " durdum, doğru kelimeyi bulmaya çalıştım bir süre, "o çok savunmasız, aksi olsaydı bunu hissedebilirdim. "

"Şimdilik" dedi, benden sakladığı birşeyler var gibiydi.

"Belki de sadece gücünün farkında değil, bunlar sadece ihtimaller evlat, birşey söylemek için çok erken.. " cümlesini bitirdikten sonra bakışlarını pencereye yöneltti, baktığı yer pencereydi ama aklının çok daha uzaklara gittiğini görmek hiç de zor olmamıştı.

***

Büyücüden çıktığımda hava kararmaya başlamıştı, aklımdaki düşüncelerle yolu nasıl bitirdiğini farketmemiştim bile. Kulübeye yaklaştığımda içeride hiç ışık olmadığını görünce nabzımın yükseldiğini hissettim. Bu olmamalıydı, en güçlü iblisleri avlarken bile korku ve heyecana yer vermezdim, benim için olağan şeylerdi çünkü. Fakat şimdi içimde yükselen korku tüm benliğimi ele geçiriyordu.Bu daha önce yaşamadığım birşeydi.Hızlıca içeriyi kontrol ettim, kimse yoktu. Vakit kaybetmeden ormana koştum, birşeyler bulabilmek ümidiyle, belki bu asi kız yine olmaması gereken yerlerde dolanıyordur.