Karanlık Adam

Bölüm 7:Ders:1

Kirpiklerim aralandığında ilk gördüğüm şey, Ateş'in zifiri bakışları oldu. Ucu zehirli ok gibi içime işliyordu bu karanlık gözler. Neden iki elinin avuç içlerine yüzümü hapsetmişti?Gözlerim daha da açıldığında yerimde doğrulmaya çalıştım, temkinli bir şekilde sağ elini yanağımdan çekip omzuma hafifçe dokundu ve kalkmamamı sağladı.

"Korkmana gerek yok, güvendesin."
Elinin çıplak omzuma değmesiyle,bir sıcaklık yayıldı vücuduma, içimden bir ürperti geçti. Bu üzerimdeki de ne böyle? Ahh Alya! Siyah askılı saten bir pijama vardı üzerimde ve tek askısı omzumdan kaymıştı. Ve yine ateş tarafından giydirilmiştim.Ah! 
Askımı omzuma kaldırıp bu kez dokunmasına fırsat vermeden yattığım yerden tekrar doğruldum.

Şimdi Ateş soran gözlerle bana bakıyordu, yine hayatımı kurtarmıştı ve yine onun yatağında uyanmıştım.
Ne zaman bitecek bu kısır döngü?

"Başını belaya sokmadığın bir gün var mı? " dedi sakin ama hesap soran bir tavırla.
Suçunu bilen bir çocuk gibi mahcup bir şekilde başımı öne eğdim ve dudağımın kenarını ısırdım.
"Ben.. Ben sadece" gözlerim doldu, ağlamamak için kendimi tutuyordum, kendimi çok güçsüz ve mağlup hissediyordum "buradan gitmek istiyorum. " Hafifçe burnumu çekip derin bir nefes alıp devam etmeye çalıştım "Yolumu bulmaya çalışıyordum, sanki bir labirentte gibi hep aynı yerde dönüp durduğumu farkettiğimde hava kararmıştı. " Şimdi gözümden dökülen yaşlara engel olamıyordum. O anı hatırlayınca aynı korku bedenime hücum etti, sadece sesim değil tüm bedenim titriyordu şimdi. " Sonra, " titreyen ellerime engel olmak ister gibi sıkıca birbirine bastırdım "birşey çıktı karşıma"
Ney? dercesine tek kaşını kaldırıp beni izlemeye devam etti Ateş.
"Bir kurt. "
Bir korku parıltısı geçti gözlerinden, hemen toparlandı, çok da şaşırmış görünmüyordu.
"Nasıl kaçtın? "
Bakışları merak dolu ve sertti.
"Kaçamadım, hiçbirşey yapamadım, sarı gözleri gözlerime öyle kilitlenmişti ki hareket dahi edemedim.. "
Kaşları çatıldı, aklına birşey gelmiş gibi boşluğa bakıyordu.
"Sonra hiçbirşey yapmadan yanımdan usulca yürüyüp gitti.. "
Tepkisini ölçmek için bir süre durup bekledim, hiçbirşey söylemedi.
"Sence ben bunu uyduruyor muyum? Yanii ben bu anı gerçekten yaşamadım da beynim bana oyun mu oynuyor? Böyle birşey olabilir mi? "
"Yorgun düşmüşsün, halüsinasyon görmüşsün! " deyip kestirip attı.

Ama ben bunu yaşadığıma emindim.
Kabul etmek istemedim, "Ne gördüğüme eminim, en az burada bu konuşmayı yaptığımıza emin olduğum kadar eminim! Rüya görürken bu saçma yerde hapsolduğum gerçeği kadar gerçekti gördüğüm şey! "
Başucumdaki gece lambası cızırdayarak sönüp yandı. İkimizin de bakışları bir an oraya yöneldikten sonra Ateş dikkatimi dağıtacak birşey söyledi;
"Buradan çıkmak o kadar da kolay olmayacak. "
Bu ne demekti? Beni burada zorla mı tutacaktı?
"Ne demek bu? " diyebildim sadece.
"Büyücüyle konuştum.. " Sıkıntılı bir hali vardı, söyleyecekleri pek duymak isteyeceğim şeyler değilmiş gibi tedirgindi. "Buraya nasıl geldiğin ya da nasıl çıkacağın hakkında baş büyücü bile hiçbirşey bilmiyor, daha doğrusu.. " durdu, doğru kelimeleri arıyordu "Bak.. Bunun biraz zaman alabileceğini söyledi ve sen de bu zaman zarfında uslu durmayı ve kendini savunmayı öğrenmelisin. "

O kadar çok mu savunmasız görünüyordum?

"Peki." Diyebildim son umut kırıntılarım da yok olunca.

"Sana söz veriyorum, yolunu bulabilmen için elimden geleni yapacağım, ama sürekli kendini tehlikeye atarsan bu pek mümkün olamaz. " Bakışlarını gözlerime sabitledi ve ekledi "her zaman yanında olamayabilirim, burası senin gibi savunmasız bir yabancı için çok tehlikeli. "
"O zaman bana kendimi nasıl savunacağımı öğret! " Bu sözcükler bir anda dudaklarımdan dökülüvermişti. Ne istediğimin farkında mıydım? Evet!
Tek kaşını kaldırıp ciddi olup olmadığıma emin olmak ister gibi yüzümü inceledi.
"Lütfen! " diye yalvaran gözlerle ısrar ettim.
"Tamam" dedi, bunu  beklemiyordum, "kendini iyi hissediyorsan on dakika sonra giyinmiş ol ve bahçeye çık. "
Bunu hiç beklemiyordum.
"Hemen mi? "
"Korktuysan başlamadan vazgeçebilirim"
"Korkmak mı? Asla! " Bu fırsatı kaçıramazdım, eğer burada,acayip yaratıkların olduğu bir evrende hapis kaldıysam, bununla başa çıkmayı da öğrenmeliydim.