En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Famy, Ava
❈
Yalnız hissettiğim tüm o gecelerden sonra bana böyle bir anın geleceğini söyleseler bunun bir şaka olduğunu düşünüp gülerdim ancak yüreğimin bir köşesinde de hep o anın gelmesini beklerdim herhalde.
Gelmezse üzülmemek için kendimi kandırmaya çalışırdım.
Bu çok...zavallı bir histi. Başkasına anlatsam "yazık" diyip bana sarılmasını sağlayacak türden zavallı bir his. Beklentiye girmemek için çabalamanın bünye üzerinde böyle bir etkisi vardı işte.
Fakat ne yapabilirdim ki? O hayatıma girmeden önce romantik anlamda sevilemeyeceğime ikna olmuş gibiydim.
Ancak söz konusu Rahsan Ze'viv olduğunda düşük beklenti sizi kalp kırıklığından korumuyor, aksine, yaşatacağı harika duygulara hazırlıksız yakalanmanıza sebep oluyordu.
Şu anda onun yatağındaydım mesela. Kollarını etrafıma dolamıştı ve gerçeklikten kopabildiğim anlarda bir rüyada mıyım? diye düşünüyordum.
Teni sıcaktı. Fakat zehrin verdiği ateş, aldığı ilaçlar sayesinde düştüğünden kavurucu değil, mayıştırıcı bir sıcaktı bu. Tembel tembel parmaklarımı kollarının üzerinde gezdiriyor ve sırtımda hissettiğim kalp atışlarını dinliyordum. Sakin ve benimkiyle uyumluydu, bana ilk sarıldığında yaşadığım yoğun hislerden ve kalp krizinin eşiğinden kurtulmuştum. Şimdi tadını çıkarıyordum. Her şey mükemmeldi.
Tek bir şey dışında.
Bir süredir ikimiz de sessizdik ve düşünüyorduk. Onun aklını kurcalayanın ne olduğunu bilmiyordum ancak bana sorduğu onlarca sorudan sonra bunun zehir ve yaşadığım olay hakkında olduğunu tahmin ediyordum.
Ben onun kadar takılmamıştım bu meseleye, yaralandığını gördüğüm anda kovalanmam ya da başıma gelen herhangi bir şey çok uzaktaki anılar gibi hissettirmişti.
Ancak benim de aklımı kurcalayan başka şeyler vardı.
Öncelikle, Rahel ile arasında nasıl bir ilişki olduğundan neden bana bahsetmemişti?
Geçiştirdiğini biliyordum. Bu da önceden önemsemediğim bir meselenin gittikçe zihnimde büyümesine sebep oluyordu. Olayları geriye sarmaya, Rahel'i ilk gördüğüm geceye dönmeye ve işime yarayacak herhangi bir şey bulmaya çalışıyordum.
O gece onu "arkadaşı" olarak nitelendirmiştim ve beni düzeltmemişti. Zaten asıl yakın olduğu kişinin Paul olduğunu düşünmüştüm hep. Onun yanında daha çok duruyor ve onunla daha çok sohbet ediyordu. Kişiliğini de hesaba katınca bu sohbetlerin daha çok tavsiye ağırlıklı olduğunu varsayıyordum. Sonuçta aynı tür büyü gücüne sahiplerdi ve Paul ondan daha tecrübeliydi.
