En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Christopher Drake, Carol of the Bells
Adele, Remedy
❈
Dolunay haftasından önceki son geceydi. Yani saldırıların en acımasız, yaratıkların en fazla olduğu gece.
Böyle gecelerde çocuklar uyuyamaz, korkularından yorganlarının altında titrerdi.
Biz de titriyorduk. Korkudan değil, soğuktan. Kış mevsiminin bitmesine iki hafta olmasına rağmen hava kış ortası gibi çok soğuktu. Üzerimdeki pelerin kalındı fakat beni yeterince korumuyordu.
En sevdiğim romanın içinde yan karakterlerden birisi olarak uyandığımda buna çok sevinmiştim. Tabii o zamanlar bunun sadece bir rüya olduğunu, eninde sonunda uyanacağımı düşünüyordum. Tüm bu zor işlere de katlanmak zorunda kalacağımdan haberim yoktu.
İlk başta sadece sevdiğim bu dünya ve karakterlerin tadını çıkarmış, gözlerimi açacağım günü beklemiştim.
Romanda üç yıl geçmişti, ben hâlâ uyanmamıştım.
Bu beni korkutuyor muydu? Evet. Bazen bu gerçeği unutacak kadar kendimi dünyaya ve olaylara kaptırıyordum ama bunun gibi anlarda, ormanda bir geçidin başında yaratık beklemek gibi yaşadığım şeyi sorgulatacak anlarda, sonumun ne olacağını merak ediyordum.
Bilmediğim şey kitabın sonu değildi, benim sonumdu. Yerine geçtiğim karakterin kavuşacağı sondan bağımsız olarak benim sonum. Karaktere ne olacağını zaten biliyordum.
Neredeyse üç yıl önce gözlerimi Aviva Malkin olarak açtığımda yan karakter olduğundan kim olduğumu, nerede olduğumu anlamam biraz zor olmuştu. Tek bildiğim aynada gördüğüm vücudun bana ait olmadığıydı. Bakmıştım ama tuhaf hissetmiştim. Ellerimi incelemiştim, uzun, ince parmaklı ve becerikli olduğu belli olan ellerimi.
Bunlar bana ait değildi. Bu kahverengi saçlar, yeşil gözler, bu sevimli yüz benim değildi. Bu ben değildim.
Bunu biliyordum ama önemsememiştim o an, rüyamda böyle gözüktüğümü düşünüp geçiştirmiştim.
Aviva yan karakter olduğundan en sevdiğim kitaplardan birisine ait bir karakter bile olsa kim olduğunu ilk başta anlamamıştım. Daha önce görmediğim türden bir rüya gördüğümü sanmıştım.
Kim olduğunu duruma uygun olarak varolmasının sebebi olan karakteri gördüğüm an anladım. Aviva Malkin, Serafina Cohen'in en yakın arkadaşıydı. Kitabın başkarakterinin.
Serafina'yı daha gördüğüm anda tanımıştım. O altın sarısı saçlarını, masmavi gözlerini, büyüleyici yüzünü...
Kim görse ana karakter olduğunu, en azından onunla ilgili özel bir şeylerin olduğunu anlardı.
