Zakończone!
Naruko to siostra bliźniaczka Naruto. W dniu swoich urodzin został w niej zapieczętowany Kyuubi, podobnie jak w przypadku jej brata. Po ciężkiej walce z Madarą, finalnie Minato przegrał. Jednak wrogowi udało się częściowo zrealizować s...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
[ . . .]
Kushina zaczęła mówić, jej głos był miękki i kojący. „Naruko, twoje narodziny były momentem wielkiej radości, ale także wielkich wyzwań. Minato i ja byliśmy gotowi na wszystko, by zapewnić tobie i Naruto bezpieczne życie."
Minato uśmiechnął się, kontynuując. "Kiedy Kushina była w ciąży, Kyuubi, dziewięcioogoniasty lis, który był zapieczętowany w twojej matce, został uwolniony przez mroczną postać. Wtedy musieliśmy podjąć trudną decyzję, by ochronić naszą wioskę i ciebie z twoim bratem."
Kushina spojrzała na Naruko z miłością. "Oddaliśmy swoje życie, by zapewnić wam przyszłość. Wiedzieliśmy, że musicie dorosnąć, aby pewnego dnia pokonać te mroczne siły."
Naruko słuchała, jej serce było pełne emocji. Była wdzięczna za poświęcenie swoich rodziców, ale czuła również głęboki smutek, że nigdy nie miała okazji dorastać z nimi.
"Jest tyle rzeczy, które chciałabym wam powiedzieć," powiedziała cicho. "Tyle pytań, które mam. Ale najbardziej chciałabym po prostu was poznać, tak jak każda córka poznaje swoich rodziców."
Kushina uśmiechnęła się szeroko, łzy napływały jej do oczu. "Mamy teraz chwilę, Naruko. Może nie jest to wiele, ale jest to nasze." Objęła ją mocno, a Naruko poczuła ciepło matczynej miłości, które przenikało jej ciało.
Minato, widząc ten moment, położył rękę na ramieniu swojej córki. "Naruko, jesteśmy z ciebie bardzo dumni. Wiem, że czeka cię jeszcze wiele trudnych chwil, ale wiedz, że zawsze będziemy z tobą, obserwując i wspierając cię z daleka."
Naruko spojrzała na swoich rodziców, odczuwając mieszankę radości i smutku. "Obiecuję, że zrobię wszystko, abyście byli ze mnie dumni. Będę dbać o Naruto i będziemy razem walczyć o lepszy świat."
W tej chwili poczuła, jak ciężar przeszłości zaczyna się rozpraszać, zastąpiony nową determinacją i siłą, którą czerpała z miłości swoich rodziców.
Naruko zauważyła, że Kushina i Minato zaczynają błyszczeć delikatnym, złocistym światłem. Wiedziała, co to oznacza – czas ich pożegnania się zbliżał, a ona miała wrócić do rzeczywistości.
„Naruko," powiedziała Kushina, jej głos był ciepły i pełen miłości, mimo że jej sylwetka zaczynała się rozmywać. „Musimy już iść, ale pamiętaj, że zawsze będziemy z tobą, w twoim sercu."
Minato położył dłoń na ramieniu swojej córki, patrząc na nią z dumą. „Bądź silna, Naruko. Wiem, że czeka cię jeszcze wiele wyzwań, ale jesteś Uzumaki. Jesteś silna. Wierzę w ciebie."
Naruko, walcząc z napływającymi łzami, kiwnęła głową. „Będę, obiecuję. Kocham was oboje, i dziękuję za wszystko."
Światło wokół Kushiny i Minato stawało się coraz jaśniejsze, aż ich sylwetki zaczęły się zanikać. „Kochamy cię, Naruko," powiedzieli jednocześnie, ich głosy echo odbijały się w przestrzeni, zanim całkowicie zniknęli.
