Mokita(g×g)

Hain❀

Sinirden düşen gözyaşlarımı tel elimle sildim.Ağlamamalıydım.

Karmen'e birşey demeden ayağa kalktım.Az önce kırdığım telefonumu yerden aldım.

Neyseki hala açılıyordu.

Kayra'nın numarasını aradım.Çok geçmeden açıldı.

"Efendim!Siz beni arar mıydınız Alin hanım?"Hala samimi konuşabildiğini duymak midemi bulandırdı.

"Nerdesin?"Ciddiliğimi fark edince ses tonu değişti.

"Birşey mi oldu canım?"Canım diyordu.Utanmaz.

"Nerdesin dedim sana!"Sesimi yeniden kontrol edememiştim.Bağırdığımda Karmen elimi tuttu.Varlığını yeniden hatırlamıştım.

"Hastaneden yeni çıktım,nolduğunu söyler misin?İyi misin?"

"On dakika sonra Bar'da olacağım.Ne yap ne et orada ol Kayra."Telefonu yüzüne kapattım.

Montumu bu sefer giymeye ihtiyaç duymadım.Fotoğrafı elime alıp hızla evden çıktım.Karmen'de peşimden geliyordu.

"Beni takip etme Karmen."Başını salladı.
"Kapıda seni bekleyeceğim.Her ne olduysa karışmıyorum,sadece iyi olduğundan emin olacağım."

Umursamayıp zaman kaybetmemek için kabul ettim.Bir yandan onu da kırmak istemiyordum.

Arabayla beni Bar'a kadar götürdü ve yol boyunca hiçbir şey söylemedi.Sadece endişeli gözlerle beni izledi.

Bar'a geldiğimizde arabadan inecekken elimden tuttu.Ona döndüğümde endişesini gördüm.

"Burada bekliyor olacağım.Birşey olursa yanına geleceğim."

Arabadan inip içeri girdim.Kimseye selam vermeden koşarak çatı katına çıktım.Cam kenarında oturmuş beni bekliyordu.

"Alin?İyi misin?Neden elin kıpkırmızı?"Sıktığım elimi açıp fotoğrafı yüzüne attım.

"Hala nasıl yüzüme bakabiliyorsun?"Anlam veremeyerek bana bakıyordu.Masum gibi davranmayı iyi beceriyordu.Bilmesem,inanırdım.

Canımı yakanlardan biri de buydu.

"Bu ne canım?"Fotoğrafa bakarken gülümseyerek konuştu.
"Fotoğrafta çok güzel çıkmışız."

"Canım deme bana.Onu bana kim verdi biliyor musun?"Yüzündeki gülümseme düştü.

"Mokita verdi.Tanıdık geliyor mu?"

Yüzündeki değişim kalbimdeki yarayı yakan cinstendi.

"Herşeyi açıklayabilirim."Ellerini kaldırarak dediğinde sinir bozukluğuyla kahkaha attım.

İki elimle omzundan ittirdiğimde dengesini sağlamakta güçlük çekti.

"Açıkla lan.Kimsin sen?"

"Ben...Babanın son maçındaki rakibinin oğluyum."Aniden doğruyu söylemesini beklemiyordum.
"Ne?"Afalladım.Dengemi kaybederek yanımdaki masaya tutundum.

"Mokita'nın da üvey kardeşiyim,annelerimiz farklı."Bir anda normal bir sohbet ediyormuş gibi herşeyi söylemeye başlamıştı.

"Adı ne abinin?"
"Eskiden Gerçek Keskin'di.Sonradan değiştirdi.Şuan ne olduğunu bilmiyorum."

"Babam annemi aldattı,yattığı kadından da o doğdu.Kadın öldü.Annem de dayanamayıp öldü.Gerçek,ben ve babam kaldık."

"Babanın adı ne?"
"Tunç Keskin."

"Baban,Tunç Keskin,neden babamı öldürdü Kayra?"

Sesim titrek çıkmıştı bu yüzden kendimden nefret ettim.Gözlerim doldu,bu yüzden kendime çok kızdım.Neden bu kadar üzgündüm?

"Kazayla oldu."
"Kazayla oldu ama babanın babamı öldürdüğünü benden gizledin,abinin intikamına dahil oldun,yıllarca gözümün içine baktın öyle mi?Sikerler yalanını!"Omzuna arka arkaya vurdum.

"Ne var yani baktıysam?Ne var sakladıysam?Abimle birlikte babamın intikamını almamız için yapmam gerekiyordu."

"Ulan senin baban benim babamı öldürdü ne intikamından bahsediyorsun?"Kayra güldüğünde tokat attım.

"Babanın gerçekten kim olduğunu bilmiyorsun bile!Babam baban yüzünden neler çekti haberin bile yok!Ünlü olması gereken benim babamdı."

Kayra arka arkaya sıraladığında yüzüne bakakaldım.O da öfkeliydi.Ama hakkı olduğunu kabul etmiyordum.

"Babamın hayatı çok mu kolaydı piç!Kendi emekleriyle ülkesini temsil etti.Çabaladı ve herkesi gururlandırdı.Hayatı boyunca bunun için uğraştı.Senin baban başaramadı ve katil oldu."Nefes alıp verdim.Sakinleşmeye çalıştım ve devam ettim.

"Benimle arkadaş olup ne yapacaktın?Gerçek'in planı ne?"

Asıl merak ettiğim soruları sonunda sordum.Bu daha önemliydi,babamla alakalı kısımları anlatsa da ona inanmazdım.Babam onların aksine iyi biriydi.

"Sende abinde acı çekecektiniz.Ama sana bunları yapacağını bilmiyordum Alin!Gerçekten bilmiyordum!"Sinirlerim bozuldu.Güldüm.

Dengesizdi.Bir üzgün gibi davranıyor sonra da sinirli haline geri dönüyordu.

"İntikamına dahildin ama bilmiyordun öyle mi?Yeme beni ya."Gözleri bunda yalan söylemiyor gibiydi ama inanamıyordum.

"Abim zamanla sana takıntılı oldu,zaten hiçbir zaman psikolojisi normal değildi.Seni sevgilisi olarak görüyor.Başlarda hiç sesimi çıkartmadım ama artık dediklerini yapamıyorum.Çünkü-"

"Bahanende mi var birde?Çünkü!Çünkü ne?"Avazım çıkana kadar bağırmıştım.Boğazımın yandığını hissettim.

"Çünkü çoktan ben de senden hoşlanmaya başlamıştım!"

Şok üstüne şok yaşıyordum.Sadece yüzüne bakakaldım.Bağıra bağıra konuşuyorduk ama artık sinirlerim boşalmıştı.Sesim kısıldı.Gözlerimden yavaş yavaş yaşlar aktı.Sinirimi ifade etme şekillerimden biriydi bu,sessizce.

"Sana inanamıyorum..."Yutkunup duruyordum.Ellerimi sıktım.

"En yakın arkadaşımdın benim...Nasıl bunu yapabilecek kadar iğrenç oldun?Nasıl bu kadar iğrenç biri olduğunu fark etmedim?"Daha çok kendi kendime söylenir gibiydim.

"Alin gerçekten çok özür dilerim.Herşey için.Bu kadar ileri gideceğini bilemedim.Onu bulduğum anda öldüreceğim zaten."

"Çok geç kaldın pislik."Kalan son gücümle vurarak onu ittirdim.

"Hala gözümün içine bakabildiğin için abinden daha çok pisliksin."Yeniden vurdum.Dolu gözlerle bana bakıyordu ama manipüle etmeye çalıştığı için inanmıyordum hiçbir göz yaşına.

"Bu hayatta tanıdığım en büyük hainsin.Abime söyleyeceğim kim olduğunu.Ne yapar ne eder karışmam.Artık ne ölüne ne ölüme."

Düşen gözyaşlarımı silerek çatı katından çıktım.Aşağı indiğimde kapı da Melek'le karşılaştım.

"Aşkım!"Sevinçle bana yaklaştığında yüzümü gördü.

"Ne oldu çiçeğim?Ağlama lütfen."Endişeyle bana bakıyordu ama ben ona şuan açıklayamazdım.

"Çatı katında Kayra var,yanına gitme.Tek kalsın.Sonra görüşürüz." dedim ve hızla arabaya bindim.

Karmen hızla arabayı çalıştırdı ve yeterince uzaklaştığımızda arabayı durdurdu.

"İyi misin fıstığım?"Başımı sallayarak reddettim.
"Hiç iyi değilim."Gözlerimden yaşlar daha fazla akmaya başladı.

Ellerimle yüzümü kapadığımda kollarını bana doladı.Sırtımı sıvazlayarak beni sakinleştirmeye çalıştı.

Kollarımı ona dolayıp ağlamaya devam ettim.