Mokita(g×g)

Hissedilenler❀

"Günaydın!"Karmen'in neşeli sesiyle sabahım daha da güzelleşti.Gülümsedim.Yanına,masaya,
ilerledim.

"Otur bakalım.En sevdiğin omletten yaptım."Tabağımı görünce ıslık çaldım.
"Mantarlı ve bol kaşarlı omlet...Bayılacağım sanırım..."Kıkırdayıp yemeye başladım.

Bugün Karmen'in evinde geçirdiğim beşinci gündü ve bana tamamıyla alışmıştı.Neler yaptığıma,neleri sevdiğime ve neler yediğime.Herşeyi resmen ezberlemişti.

Ben de benimle bebek gibi ilgilenmesine epey alısmıştım.

Birine desem saçma ve ilgi bağımlısı gibi gelebilir ama gerçekten bu ilgi çok hoştu.Normalde benim bile garipseyerek bakacağım şeyler hoştu.

"Dün gece güzel uyudun mu?"O da karşımda yaptığı tavuklu salatadan yiyordu.

Spor yaptığı için hep salata ve tavuk yiyordu.Bana bu biraz korkunç geliyordu çünkü neredeyse hiç bıktığını görmedim.Hep bayılarak yiyordu.

"Evet,deliksiz uyumuşum.Yaptığın çay sanırım epey iyi geliyor."Bana geldiğim günden itibaren gece yatmama yakın çay yapıyordu.

İçinde bir sürü şey oluyor ve tadı beklenmedik şekilde baya iyi oluyor.Sakinleştirmesinden çok rahatlatıyor.

"Her gün yaparım ozaman."
"Hayır demem!"

Mantarları biriktirdiğimi görünce güldü.
"Yine mi mantarları sona saklıyorsun?"
"Tabiki!Alin kuralı bir;Güzel kısım sona bırakılır."Kıkırdadım.

Tabağımı bitirmeme yakın telefonu çaldı.Sessize aldı ama titreşimde olduğu için çalmaya devam ettiğini anladım.

"Bakabilirsin,sorun değil."İzin verdiğimde telefonu açıp kulağına götürdü.

"Ne var lan?"Epey kibar açmıştı aramayı.Ne duyduysa yerinde kıpırdandı.Ben duyamıyordum,sesi kısmıştı.

"Sen içtin mi?"
"Ulan saat sabahınkörü.Saat dokuzda niye sarhoşsun?"
"Lan tüm gece ne içtin gerizekalı?"Bakışları bana döndü.

"Yanımda."
"Gelmek isterse getiririm."
"Ben gelene kadar mümkünse kendine bişey yapma ve insan gibi davranmaya çalış."Gözlerini devirip telefonu kapadı.

"Bora köpek gibi sarhoş.Alin gelsin diyor.Gidelim mi yoksa ben gidip alayım mı?"Abime kırıcı sözler söylediğim günden beri hiç konuşmadık.

O aramaya cesaret edemedi.Ben de arayacak yüz bulamadım.

"Üzerimi değiştirip geliyorum."Yanından ayrılıp odaya döndüm.Hızlıca Karmen'in küçük sayılan ama yine de çuval gibi duran eşofman takımını giyip saçımı topladım.

Karmen'in yanına döndüğümde o da üzerini değiştirmiş,arabanın anahtarıyla oynuyordu.Beni görünce ayakkabılarımızı kapının önüne koydu ve giymeme yardım etti.

Hala biraz ani hareketleri yaparken zorlanıyordum.O da bunu bildiği için yardım ediyordu.

Arabaya ulaştığımızda sakince arabayı sürmeye başladı.İki dakikalık sessizliğin ardından elimi tuttu.

"Dediklerinde haklıydın fıstığım sadece suçlu gibi hissettirmen abini mahvetti.İki üç gündür sürekli içiyordu zaten ama en azından kendini toparlıyordu.Bugün çok dibe vurmuş.Gittiğimizde canını sıkma,kimse suçlu değil." 

Pekte uzun sürmeyen araba yolculuğumuz son bulduğunda eski bir binanın önündeydik.Yıkık döküktü ve hiçbir katın camı yoktu.Yıkılmak üzere olan bir bina gibiydi.

İçeriye doğru yürümeye başlayan Karmen'in peşine takıldığımda şok içinde yürüyordum.Abim burada ne yapıyor olabilirdi bilemiyordum.

"Nasıl bir yer burası?"Etrafıma bakındığımda hiçbir şey yoktu.Bir kat daha çıktığımızda bir duvarın önünde durduk.

Duvara iki kez arka arkaya bir kez de bir kaç saniye sonra vurdu.Bir anda bir kapı belirdi.Kapının şifresini girdiğinde kapı otomatik olarak açıldı.Kapıyı tutup işaret etti.

"Buyrun bakalım."İçeriye geçtiğimde koyu lacivert duvarlarla kaplı bir koridordan ilerledim.En sonunda büyük bir alana çıktım.Bir ring vardı,etrafında da kum torbaları,koşu aleti,ağırlıklar ve daha bir sürü spor aletleri bulunuyordu.

"Gelmedi değil mi?Sikeyim böyle hayatı."

Abimin aşırı komik gelen ağlama seslerini duyduğumda sesi takip ettim.Ringde ağlıyordu.Sarhoş olduğu için gerçekten aşırı komikti.

"Abi geldik ya."Ringe çıktığımda beni gördü.Gözlerini sarhoş olduğu için sonuna kadar açamıyordu.

"Emin misin abin olduğuma?"Gelen garip soruya kıkırdadım.
"Evet eminim."Karmen elindeki soğuk olduğu belli olan bir şişe suyla abimin yanına doğru yürüdü.

"Abi."
"Efendim gülüm?"Gözleri kapalı bir şekilde konuştuğu için Karmen'i görmedi.
"Bu benden sana gelsin."
"Ne gel-"

Karmen şişeyi aniden abimin üzerine döktüğünde abim bağırarak ayağa kalktı.
"Amına koyayım!Noluyor lan?"

Kendine gelmesi bir kaç saniye sürse de şokla beraber gözlerini açabilmişti.Etrafına bakındığında kahkaha attım.

İkisi de bunu beklemiyor olacakki bana döndü.Bense gülmeye devam ettim.

Yavaşça abime yaklaştım.Islak olmasına rağmen kollarımı ona doladım.
"Sorun değil abi.Seni suçlamıyorum.İyiki benim abimsin."Günlerdir aklımda dönen cümleleri arka arkaya sıraladım.

İlk beklemediği için öylece kalakalsada kollarını belime doladı.

Bu abimle ilk sarılmamızdı.Sıkı sıkı sarılıyordu.Birbirimizden ayrıldığımızda yüzüne baktım.Kahkaha atarak ağlıyordu.

"Şimdi niye ağlıyorsun ulan?"Karmen'in aşırı mantıklı gelen sorusunu duyan abim ona döndü.

"Mutlu oldum ağlayamaz mıyım?"Burnunu çeke çeke ağlamaya devam ettiğinde bende gülmeye başladım.Karmen'de gülerek abimin koluna girdi.

Yavaş yavaş ringden onu indirdik.Söylenmesi hiç bitmiyordu.Soğuk su pek işe yaramamıştı.

"Bro sen bir daha içme yoksa belanı sikerim senin.Ağırsın ulan."Karmen'in yakarışına güldüm.

"O kasları boşuna mı yaptın?Hem belli mi olur başka işe de yarar."Abimin ağzını yaya yaya konuştuğunu duyduğumda ima ettiği şeyi anladım.Nedensizce utanmıştım.

Karmen abimin ağzına vurdu.

"Oğlum kız yanımızda lan,düzgün konuş!"Abim Karmen'e döndüğünde bende omzunun altında olduğum için mecburen ona dönmüştüm.

"Sen ondan kızdan sayılmıyor musun yoksa?Öyle mi oluyor?"Karmen gözlerini devirdi.Bu sefer bana döndü.Saçımı çektiği için ufak bir inlemiştim.

"Kızlardan hoşlanan kız sayılıyor mu abiciğim?"Anlamıyormuş gibi davrandım.
"Kişiye göre değişir.Belki o cinsiyetten hissetmiyordur."

"Sen ne hissediyorsun bro?"Bu sefer Karmen'e döndü.Onun yüzünden yine duraksadık.

"Ayılınca seni döveceğimi hissediyorum kardeşim."Karmen geçiştirdiğinde abim sızıp kalmıştı.