Mokita(g×g)

Hanımefendi❀

Sana nasıl hitap etmemi istersin?

0242*******;
Gerçek hayatta olsa ne derdin?

  Hanımefendi ya da beyefendi derdim.

Hangisi olmalı?

0242*******;
Öyleyse hanımefendi de.

Pekala.

Konuşmadan çıkıp numarasını 'hanımefendi' olarak kaybettim.Onunla neden konuşacağımı bilmiyordum ama ona iyi gelmemi istediğini söyleyince içimdeki dürtüye engel olamamıştım.Mesleğimde buydu zaten.

Konuşmadan çıkıp telefonumu kapadım.Saat erkendi ama yavaş yavaş yürüyerek hastaneye geçmeyi düşündüm.

Üzerimi değiştirip hazır olduğumda bişeyler atıştırdım.Makyaj yapmayı sevmediğim için sadece güneş kremimi sürüp evden çıktım.

(Bu bir kamu spotudur:)Güneş kreminizi sürüp kendinize değer vermeyi unutmayın seviliyorsunuz!Öptüm💋)

İki buçuk saat sonra hastaneye vardım.Genelde çoğu kişi bu saatte hastanede olurdu.

Acildeki danışman kısmına gittim.Melek'le kısa bir sohbet etmeye başlamıştık.

"Bizim ilk yardım hocası tam bir faciaydı!Adamın tek anlattığı şey suni teneffüstü.Sürekli denemek için öğrenci ağrıyordu,adamı en sonunda öğretmenlikten men ettiler."Melek'in dediğiyle şok olmuştum.

"Senin hocanın yanında benimkiler resmen bir hiçmiş!Şaka gibi insanlar var gerçekten."

"Adamın dersine girmeye korkardık.Kız erkek fark etmeden herkes kaçmak için bahane arardı."

"Benimde bir tane manyak hoca vardı.İnatla her öğrenciye neden hemşire olmak istiyorsun diye sorardı.Verdiği cevaba da yeniden neden diyerek insanı dumur ederdi."Gülerek konuştuğumda kıkırdadı.

"Bu şey değil mi ya?Şule hemşire."Dalga geçtiğinde işaret parmağımı dudağıma götürdüm.'Shhhh' yaptığımda daha da komik geldi.

"Sus duyucak şimdi."
"Duysun benim bal hemşirem.Bayılıyorum ona!"

Kayra sesimizi duymuş olacakki yanımıza yaklaştı.

"Hastasıyım Şule hemşirenin!" dediğinde ciddiymiş gibi kaşlarımı çattım.

"Kaya mısın Kayra mısın nesin?Her neysen git şurada oturan hastanın kanını al.Bakalım ne kadar iyisin?"Şule hemşirenin taklidini yaptığımda ikiside kahkaha atmıştı.

Onlarla konuşmaya devam ederken üzerimde arka arkaya titreyen şeyin telefonum olduğunu fark ettim.

Telefonumu titreşime aldığımı unutup sık sık 'Neden titriyorum ki acaba?' diye düşünüyordum.Gerçekten bazen çok aptal olabiliyordum.

Telefonu açtığımda hanımefendinin arka arkaya bir sürü mesaj attığını gördüm.

Hanımefendi;

Herkesle bu kadar iyi anlaşır mısın?

Çok sıkıldım.

Sen neredeyse hep hastanedesin.

Gerçi ben kendi iş yerime bu kadar gitsem istifa ederdim.

Geçen hafta izin yapmadım diye istifa etmeyi düşündüm.

Tabikide istifa etmedim.

Umarım bu neden bu kadar yazıyor diye düşünmezsin.

Mesajları okuduktan sonra nasıl olduğunu sormaya karar verdim.

Hey,mesaj attığının farkında değildim.
Nasılsın?

Hanımefendi;
Sen yazınca daha iyi oldum.

Sen nasılsın?

Ben de iyiyim.Bugün diğer günlere kıyasla hastane çok yoğun olmuyor.

Hanımefendi;
Sevindim.Yorulmazsın.

Hemde hiç yorulmuyorum.Ama ben işimi zaten severek yaptığım için yorulmuyorumda.

Hanımefendi;
Demek öyle...Bende severek yapıyorum sayılabilir.

Ne iş yapıyorsunki?

Hanımefendi yazıyor
Hanımefendi çevrimiçi
Hanımefendi yazıyor
Hanımefendi çevrimiçi

İşini sordum sadece sorun yok değil mi?

Hanımefendi;
Sonra söylerim.Olur mu?

Pekii,ona da tamam.

Hanımefendi;
Benden korkmanı istemiyorum Alin.