"Alin!Birtanem!"Gözlerimi adımı duyunca açtım.Yüksek sesle adımı duyunca haliyle korkmuştum.Gözlerimi açtığımda yanımda Karmen,karşımda da Melek duruyordu.
Melek yanıma yaklaştı.Sarılmak istedi ama yapamadı.Sadece durdu bedenime baktı.
"İyi misin bebeğim?"Gülümsedim.
"İyiyim,merak etme."Kızgın ve üzgün gözüküyordu.
"Beste hoca dün beni rahat bırakmadı,merkeze yolladı.Yanına gelemedim,Kayra'da gelmek istedi ama gelemedi."Dedikleri normaldi ama son cümlesi biraz tuhafıma gitti.
"Neden gelmedi?Ben de haberi yok sandım."Bu düşük bir ihtimaldi çünkü hem işe gelmemem hem de aynı hastanede olmamız bu ihtimali azaltıyordu.
"Bebeğim bilmiyorum.Sen git,ben gelemem dedi bende o an telaştan sorgulamadım."O normal karşılıyordu benim aksime.
"Çiçeğim,Kayra'yı arayıp bana verebilir misin?"Kafasıyla onaylayıp önlüğünün cebindeki telefonu çıkardı.Arayıp bana uzattı.Telefon çalarken Melek Karmen'i fark etti ve başıyla selam verdi.Karmen'de ciddi bir şekilde başını salladı.
"Çok kötü mü?"Kayra telefonu açınca ilk dediği bu olmuştu.Homurdanarak konuştum.
"Yıllardır tanıyorsun beni,kendin gelip bakman gerekmez mi?"Bence haklı bir isyandı.
"Alin?İyi misin?"
"Gel kendin bak."Telefonu kapatıp Melek'e geri verdim.Onun odaya gelmesi her açıdan iyi olurdu çünkü ben onun gözlerinden herşeyi anlarım.
"Ağrın var mı bebeğim?"Ağrım hala çok vardı.Özellikle de yaptıklarından dolayı...
"Hıhım...Var."
"Neren ağrıyor?Ona göre ağrı kesici yapıyım sana."Bunu Melek'e söyleyip canını sıkmak istemezdim.Detay vermekten kaçınmaya karar verdim.
"Kemiklerim ağrıyor sadece,önemli değil.Senden bir şey isteyeceğim."Melek dikkatle bana baktığında hoşuma gitti ve güldüm.
"Bana birkaç şey getirir misin?Şırınga tarzı.Biraz çalışma yaparım paslanmamak için."Bu da bir yalandı bir nevi.Ellerim epey titriyordu ve bunu ne kadar etkilediğini öğrenmek istiyordum.
"Tamam."Tam çıkacakken geri döndü.
"Neden yatarken fular takıyorsun?Bir sorun yok değil mi?"Kıkırdadım,sorun yokmuş gibi.
"Ne sorunu olacak?Sadece bir kaç çizik.Haftaya dönerim sahalara!"Dönüşüm muhtemelen bir ayı bulurdu.Melek'in içten gülümsemesini gördüm.
"Pekii!"Karmen'e dönerek konuştu.
"Lütfen sürekli pratik yapmasına izin verme.Sen de itiraz etme Alin,dinlenmen gerek!"Aceleyle odadan çıktı.Kapı kapandıktan hemen sonra geri açıldı.Melek'in birşey demeyi unuttuğunu düşünsem de bu Melek değildi.
"İyi misin?"Kayra koşar adımlarla yanıma yaklaştı ve sarıldı.Yine yapmıştı.Benim birşey dememe gerek kalmadan Karmen kollarından tutup çekti.Kollarını sertçe sıkarken sahte bir gülücükle ona bakıyordu.
"Yaraları var,canı yanacak."Kayra kendini geri çektiğinde sinirliydi.
"Sen kimsin?"Karmen'e sorduğunda göz göze geldik.
"Abisinin arkadaşıyım.Dolayısıyla onun da korumasıyım."Dalga geçerek konuşmuştu ama Kayra'ya döndüğünde yine ciddiyete büründü
Karmen'in yüzünün ciddiliği beni geriyordu.
"Abinin arkadaşı niye yanında?Hem bu kadar yakınsanız ben niye bilmiyorum?"Fazla sorguluyordu...
"Sana anlatmak zorunda mıydım Kaya?"Onu gıcık etmek için Kaya dediğimde gözlerini devirdi.Bu onu epey gıcık ediyordu.
"Melek biliyor,sen de öğrenirdin elbet.Gören de evleniyorum sanacak.Sadece bir arkadaşım olduğu için girdiğin tribe bak."Dalga geçtim.Bişey demedi.
"Peki sen niye benim yanıma gelmedin?Bu kadar anlatmamamı sorun ediyorsan ben de bunu ettim."Gayet mantıklıydı düşüncem.Bu kadar yakınsak niye yanımda yoktu?
"Şey...Ben erkek birini görmek istemezsin diye düşündüm."Ne dediğini anlamaya çalışırken aklıma gelen fikirle ağzım açık kaldı.
"Bir dakika,bir dakika...O yüzden mi kat görevlisi Deniz hemşire yerine Sevde abla bana bakıyor?"Bunu şuan düşünmüştüm.Bu kadar ince mi düşünüyordu yoksa tuhafıma mı gitmeliydi bilemedim.Başını salladı.
"İyide erkek demediki."Karmen'in sesini duyduğumda ona baktım.Çenesini sıkıyordu.Kayra'nın ise gözleri titriyordu.
"Ben...Sadece tahminde bulundum."Ellerini sıkmaya başladı.İşler tuhaf bir hale giriyordu çünkü Kayra bunu sadece stres olduğunda yapardı.
Karmen aniden Kayra'nın kolunu kavradı.Sertçe kolunu sıktığında Kayra inledi.Kötü bir yere baskı uyguluyordu.
"Emin misin hemşire?"
"Emin-Bırak kolumu!"
Üzerimdeki battaniyeyi elimle attım.Kalkıp onları ayırmaktı niyetim.Ayaklarımı yere bastım.Ayağa kalktığımda herşeyin istediğim gibi gitmediğini anladım.
"Ah!"
Acıyla inlediğimde bacaklarım gücünü kaybetmiş gibi ayakta durmayı bıraktı.Yere düşecekken Karmen beni tuttu.Vücudumu kucağına alıp yatağa bıraktı.
"İyi misin fıstığım?" dediğinde kafamı salladım.Hiç iyi olmasam da kafamı salladım.
"Süperim sadece bir anlığına canım acıdı o kadar."Kasıklarımda hissettiğim acı ayağa kalktığımda bacaklarıma vurmuştu ve şuan hissetmeye devam ediyordum.
"İyisin şimdi değil mi?"Kayra elimi tuttuğunda geri çektim.Fakat diğer elim Karmen'in elleri arasındaydı ve ben geri çekmemiştim.İşte bu da biraz tuhaf olmuştu.
"İyiyim,merak etme."Gülümsedim.Karmen'in ellerine gözlerini dikmişti.Gözlerinde bir ifade vardı.Bu ifade hem çok tanıdık hem de çok yabancıydı.
Bu ifade...Kıskançlık mıydı?
⋆ ˚｡⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆｡˚ ⋆
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mokita(g×g)
Romantiek"Sensizliğimin yirmi altıncı yılı sevgilim.Seni severek geçirdiğim dört yıl hayatımın en mutlu değil,tek yıllarıydı.Tüm kusurlarıma rağmen beni seven sana olan aşkımı yıllar değiştirmedi."
