KUTUP YILDIZI

13.BÖLÜM - HOŞLANIYORUM

Helloooo arkadaşlar 💖
Yeni bir bölümle yine ben yine bennnn😎

Nermin merakla sürekli camdan dışarıya bakıp duruyordu. Ulaş, evden çıkar çıkmaz Kader ile pencereye çıktılar. Ulaş ve Gökşin karşılıklı kaldırımlarda yürürken onlar izlemişti. Nermin korkuyla Kader'e döndü.

"Acaba," dedi hâlâ yürüyen Ulaş ve Gökşin'i izlerken. "Söz iptal mi olacak? Kader dua et sorunlarını halletsinler."

Kader şaşkınlıkla annesine baktı. Ulaş ve Gökşin arasında sorun yoktu. Aradaki sorunu var eden annesi ve Sema'ydı ve Kader de bunu biliyordu. Bıkkın bir ifadeyle perdeyi çekip annesine yaklaştı.

"Anne, farkındaysan onların bir sorunu yoktu sizler dahil olana kadar. Gençleri germeyin; bırakın da onlar karar versin. Bu onların hayatı. Sen ve Sema teyze sürekli müdahale ederse aralarındaki iki kelam da biter."

Nermin gözlerini büyüterek Kader'e baktı. "Kız sus, Allah korusun."

Kader onu anlamayan annesine daha fazla bir şeyler anlatmak istemedi. Nermin'i pencenin önünde bırakıp oyun oynayan kızlarına yaklaştı. Kızları erken uyanmıştı fakat hala uyumamak için direniyorlardı.

"Hadi bakalım kızlar, kalkın uyku vakti."

Selen bez bebeğine sıkıca sarıldı. "Ama anne," dedi dudaklarını büzerek. "Uykumuz yok ki." Kader kızının tatlı haline tebessüm etti. Selen konuşurken Selin'de ona katıldı. "Biraz daha oynayalım anne." İki kızıda birbirinden inatçıydı ve Kader bu konuda onları bu seferlik zorlamak istemedi. Kızları çok kez uyku konusunda onunla inatlaşıp uyumuyordu. Kader için hayat o kadar da anlamlı değildi ama çocukları zor olan hayatı onun için anlamlı kılıyordu. Eşiyle sorunlar yaşıyordu ve bunu kimseye açamadığı için sıkılıp duruyordu.

Kader, eşiyle severek evlenmişti ama eşinin bazı huyları Kader'i sinir ediyordu. Son zamanlarda eve geç gelmeleri arttığı için evinden uzaklaşmak istedi. Uzaklaştı uzaklaşmasına ama aklı hâlâ kocasındaydı. Sadece bir kere aramış ve çocuklarıyla konuşmuştu. Kader, anneme gideceğim dediğinde kavga çıkarıp evde oturmasını diretmişti ama Kader buna izin vermedi. Kavga daha da büyüyünce eşyalarını toplayıp annesi ve babasının yanına geldi. İçindeki sıkıntı gittikçe büyüyüp Kader'i yoruyordu. Aşık olduğu adamı artık tanıyamıyordu ve bunu onu daha çok üzüyordu.

Kader, yavaş yavaş etrafındaki herkesten uzaklaşmaya başlamıştı. Eşinin ailesiyle birçok sorun yaşamıştı ama yine de dik durup, sevdiğiyle aynı evi paylaşmaya devam etmişti. Sırf seviyorum diyerek katlanmıştı. Caner doğduğunda sorunları artık boyut değiştirmişti. Kaynanası yetmezmiş gibi görümceleri de dahil oluyordu. Arada kalan ise eşi oluyordu.

Kader, derin bir nefes aldıktan sonra koltukta duran telefonuna uzandı. Eli zorlukla ekrana dokunuyordu. Düşünmeden birkaç dokunuştan sonra kulağına yaslayıp odadan çıktı. Telefon kısa bir çalıştan sonra açıldı.

"Kader," dedi karşı taraftan yorgun bir ses. Adam yorgundu çünkü tek başına kalmıştı ve kafasındaskiler susmuyordu. Kader'in biraz olsun anlamasını istemişti ama ikisi de birbirini anlamıyordu.

"Halit," dedi ve yutkundu. Halit dediği anda her şeyi yitirmişti. Elinde avucunda sadece Halit'in onda bıraktığı hisler kalmıştı. Kader'de o hislere sıkı sıkı sarıldı.