2.BÖLÜM - KOMŞULAR

322 36 22
                                    

Selamlarrr
Yeni bölümle geldim umarım seversiniz bebisler 🫶🏻
Hemen bölüme geçelim keyifli okumalar 🌠

Yatakta öylece uzanmaya devam ettim. Bugün kafeye gitmek istemediğim için dün akşamdan Meltem'i arayıp, haberdar ettim çünkü gerçekten hiç halim yok. Hatta bütün günü uyuyarak geçirebilirim. Gözlerimi tekrar kapatıp yan tarafa döndüğüm anda annemin sesini duydum. Alt kattan sesleniyordu ama ne dediğini anlayamıyorum.

"Gökşin," odamın kapısı aniden açılınca hiç kıpırdamadım. "Kızım duymuyor musun?" Başıma kadar geldi.

"Bugün uyumak istiyorum." Annemin elini alnımda hissettim ama hiç oralı olmadım çünkü gerçekten uyanmak istemiyorum.

"Hasta mısın?"

"Değilim."

Ben sustuğum anda üzerimdeki pikeyi çekti. Usulca gözlerimi aralayıp, kaşlarımı çatarak anneme baktın. Ellerini beline koymuş başımda dikiliyor. Bu hali gülmeme sebep oldu.

"Ne oldu Sema Hanım?"

"Kafeye gitmiyorsan, kalk bana yardım et." Oflayarak pikeyi üzerime çekiştirdim. Bilsem bana iş yaptıracak hiç evde kalmazdım. Zaten akşamları yapmadığımız şey kalmıyor, bir de evde kalınca evle uğraşıyorum.

"Keşke gitseydim," diye mırıldandığımda. "Gökşin," diye çıkıştı. Üzerimdeki pikeyi tekrar çekip yere attı. "Hadi kalk kız, yeni komşularımız gelecek."

"Şaka yapıyorsun değil mi? Anne daha buraya taşınalı bir hafta oldu." Annem kocaman gülümsedi.

"Vallahi kızım bu mahalleyi şimdiden sevdim. Buradaki insanlar öyle diğer komşular gibi değiller. Burada hala komşuluk yaşıyor. Yardıma gelelim dediler de ben istemedim." Omuzlarımı umursamazca kaldırıp indirdim. Ben sadece uyumak istiyorum. Uykuya ihtiyacım var. Şöyle bir uyusam birkaç gün mis gibi olacak.

"Ne güzel anne," gözlerimi kapattım ama annem yine bana engel oldu. Ya bir huzur versen anne!

"Kalk artık Gökşin," elimi tutup beni çekiştirdiğinde sesli bir şekilde ofladım. "Hadi kız, işleri bitirelim komşularla tanışacağız."

Yüzüm asılırken isteksiz bir halde yataktan kalktım. "Hiç huzur verme sen anne. Hatta hiç götümün üstüne oturmama müsaade etme."

"Şunu," derken ayağındaki terliği çıkardı. "Kafana yemek istemiyorsan kalk." Uyuşuk bir halde yataktan kalktım ve annemin arkasından odadan çıktım. Asık yüzümle banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda gülesim geldi. Kendimi çok güzel hissediyorum ve kendime bakıp gülümsedim. Siyah saçlarımı tepede topuz yapıp banyodan çıktım.

Şimdi mutfağa geçip anneme yardım edeceğim ve öğlene kadar bana huzur vermeyecek. Misafirler gelince odama gitmeme de müsaade etmeyecek. Umarım görücü falan çıkmaz çünkü o olayı hiç ama hiç kaldıramam. Eski mahallede üç tane görücüm çıkmıştı fakat babam hiç istemedi bende hiç oralı olmadım.

Mutfağa girdiğimde annem yemek yapıyordu. Gözlerimi mutfakta gezdirdim ve oflayarak tezgaha yöneldim. Yine poğaça yapmak bana kaldı. Asık yüzümle mutfak dolabından orta boyda kap çıkardım ve poğaça hamurunun malzemelerini koydum. Ben hamuru yoğururken annem bana alttan alttan bakıyordu. Kesin tatlıyı da bana yaptıracak hatta sarma sarmak da bana kalacak. Şuracıkta ağlayabilir miyim biraz.

KUTUP YILDIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin