Bölüm 15

15 4 1
                                    

Ay, kendi ışığını terk etmezdi

Ama etmişti...

Ve şimdi hem ay hem de ışığı karanlıkta kalmıştı

Gözlerimin üstünde tonlarca ağırlık vardı sanki, bir türlü göz kapaklarımı aralayamıyordum, ve göz kapaklarıma vurduğunu hissettiğim beyaz ışık da gözlerimi acıtıyordu

En sonunda kendimi zorlayarak gözlerimi açtım

Her şey çok bulanıktı, ama önümde birisinin olduğunu anlayabiliyordum, bir şeyler söylüyordu ama kulağıma sadece boğuk sesler geliyordu, ne dediğini anlayamıyordum

Sonra kolumda bir acı hissettim, ne yapıyorlardı bana?

Yavaş yavaş uykum tekrar gelmeye başladı, karşı koymaya çalıştım

Uyanık kalmam gerekiyordu, ama kendimi tutamadım ve uykuya teslim oldum

.
.
.
Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey İzel oldu, karşımdaki koltukta oturmuştu

Sonra etrafa baktığımda diğerlerinin de burada olduğunu gördüm

Akay dışında, o neredeydi?

Gözlerimi aşağıya doğru çevirip üstümde ne olduğuna baktım

Hastane kıyafetleri vardı üstümde  ve hastane yatağında yatıyordum

Ayrıca sanki üstümden tır geçmiş gibiydi, başımda katlanılmaz bir ağrı vardı

Dudaklarımı aralayıp zar zor konuştum

"B-ben neredeyim?" Sesim çok kötü geliyordu

Uyandığımı fark edince hemen yanıma koştular

Neva kollarını bana sardı

"Ayla, uyanmışsın, çok özledik seni"

İzel Neva'yı benden uzaklaştırdı

"Daha yeni uyandı Neva, hala ağrıları olmalı"

Neva da ona hak vererek başını salladı

"Bana ne oldu?" Hepsinin yüzleri bir anda düştü, bir şey olmuştu

Konuşan Can oldu

"Şey, ufak bir kaza geçirdin"

Kaşlarımı çattım

"Ne kazası?"

Can tam ağzını açmıştı ki, Zeynep aceleyle araya girdi

"Araba kazası!"

"Araba mı? Ne arabası?"

Bu sefer Rüzgar girdi araya

"Başka bir araba ile çarpışmışsınız işte, ama diğer arabanın şoförü iyi merak etme"

Olayları hatırlamaya çalıştım ama sanki son 6-7 ay aklımdan silinmişti, koca bir boşluk vardı

"Ben ne zamandır uyuyorum?"

"5 ay" İzel hızla Zeynep'in ayağına uyarıcı bir şekilde bastı

"Ne! Ben söylemesem de fark edecekti zaten"

"5 a-ay mı, nasıl olur? Ufak bir trafik kazası olduğunu söylediniz "

"Biz de anlamadık" diye mırıldandı Neva

"Akay nerede?"

Hepsinin yüzü bembeyaz olmuştu

"Bir saniye! Akay'a bir şey olmadı değil mi? O da mı benimleydi?"

Yokuşlar Ve Yok Oluşlar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin