Yeşil ve Ela

-6-

"Hadi Aksel!" dedim. İndiğimizden beri sokağı yokluyordu. Ama kimse yoktu. Sanırım Oğuz'un gelmesinden korkuyordu. "Erva..." diye söze başladı. "...şimdi sana her şeyi anlatacağım. Ama sorunlarıyla başa çıkacaksın. Bunu kaldıracak güç sende var,biliyorum. Ama ne Oğuz'a ne de Salih'e anlatmak yo-" derken arkadan gelen ses onu böldü.

"Neyi bana ve Salih'e anlatmak yok?" diye araya girdi Oğuz. Ah! Oğuz bir saniye git! Şuan dünyadan yok olabilir misin acaba?

"Özel," diye cevap verdim.

"Senin benden saklın yok Erva. Aksel'le de mi kızsal meseleler konuşuyorsun. Aksel yoksa seninde mi özel günlerin var?" dedi Oğuz. Bu dedikleriyle gözüm pörtledi.

"Saçmalama Oğuz. S-"

"Oğuz bütün süprizimizi bozuyorsun. Doğum gününün yaklaştığını hepimiz biliyoruz. Süprizi bozma ve bu konuşmamızı unut." 

"Evet Oğuz. Aksel haklı. Konuşulanları unut. Ve süprizi bozma! Aksel senlede yarın fikirleri konuşacağız."

"Oğuz bize bir saniye verir misin?"

"Apartmandayım," dedi ve apartmana girdi. N'apıyordu bu? "Bak yeşilli,sana anlatmaktan vazgeçtim. Olucaklar kötü şeyler. Bunun Oğuz,Salih ve benim aramda sır kalması daha iyi," dedi. Fısıldayarak konuşuyordu. "Tamam,anlatma. Ama unutma! Başımıza açtığın bir süpriz doğum günü var!" dedim. "O iş bende. Oğuz beklemesin," dedi ve arkasını dönüp gitti.

Bende apartmana girdim. "Sizin Aksel'le aranızda ne var kızıl?" dedi Oğuz. "Bende bilmiyorum ki," dedim ve asansörü çağırdım. "Ondan hoşlanıyor musun? Hoş çocuk," dedi. "Hayır. Sadece etkileniyorum. Ama şuanlık bu," dedim. "Öyle olsun," dedi ve asansöre bindi.

Eve girdiğimizde annem "Geldin mi kızım?" diye ses verdi salondan. "Geldim. Aksel gelmişti,bir şey konuştuk. Sonra da Oğuz geldi. Biz ders çalışıcaz," dedim. Babamla Oğuz'u yan yana getirmemeye çalışıyordum. Annem de anlamış olmalı ki "Tamam kızım. İyi dersler," dedi. Odama geçip Coğarafy çalışmaya başladık.

***

"Aksel,söylesene. Acaba Oğuz'un hepimize süpriz olan partisi nerede düzenleyeceğiz?" dedi Milan. Dün Oğuz'a fena yakalandığımız Milan biliyordu. O yüzden süpriz parti işine onu da kattık. "Haftasonu doğum günü değil mi?" dedi Aksel.

"Evet," dedi Milan. 

"Kampa gideceğiz. Ama ben,sen,Erva,Salih."

"Bana uyar. Hem az kişi olmamız yararımıza. Ama bir dakika Ece ve Alp hafta sonu parti vermiyor mu?"

"Bir de o var," dedi Aksel. Yüzünden sıçtık hadi sıvayalım diyen yüz ifadesi vardı. Hepsi onun suçuyrdu. Belki ben halledecektim. Kimi kandırıyorum,halledemezdim. Açıkçası boka bulaştığımız kadar işime gelmişti. "O zaman Ece,Alp ve Semih'e süpriz parti deriz," diye ortaya fikir attım. Hepsinin göz bebekleri parladı. O sırada masaya gelen Ece ve Alp'de adete kahraman edası katmıştı.

"Ece sana hiç saçlarının sarısıın harika olduğunu söylemiş miydim?" dedim. Yalakalık yapıyordum çünkü be Ece'de işe yarardı. Bir şey isteyeceğimi anlardı ama çok zor kalmadan da yalakalık yapmazdım. Bu yüzden kabul ederdi. "Ne var kızıl? Yine ne istiyorsun? Valla sahte kimlikleri alıp klube gidelim dersen ağzının ortasına yapıştırırım," dedi. En son böyle bir mallık yapmıştık. Ama ailelerimize yakalanmayı kılpayı kurtarmıştık.

"Yok be,akıllandım ben," dedim. Külliyen yalan. Bir daha olsam yine yapardım. Ama itediğim bu değildi. "Biliyorsun,bu Cumartesi dünya ahiret kankam olan Oğuz'un doğum günü. Yap bi'kıyak partiyi haftaya al. Yoksa süprizi bozcan be sarışın," dedim.