Yeşil ve Ela

-15-

Bölüm şarkısı: Christina Aguilera-Say Something

Diğer hikayem olan Yeni Doğan Güneş'e bakmak isterseniz profilimden ulaşabilirsiniz.Vote ve yorum yapmayı unutmayın.

-*-*-İyi Okumalar-*-*-

"Şimdi sen Aksel'den hoşlanmayı bıraktın mı?"

"Duygular iki dakikada değişemez Oğuz. Ama madem kankayız,ondan hoşlanmamalıyım."

"Tamam," dedi ve okulun girişine doğru yürümeye başladı. Benden kaçıyordu. Söylemediği bir şey olmalıydı. Bende Erva'ysam bunu bulurum. "Selam Erva," dedi çok sevgili (!) kankacığım Aksel. "Selam kanka. Bir şey sorucağım."

"Dinliyorum," diyerek bana döndü. "Oğuz'un nesi var? Benden kaçıyor," dedim. Oğuz,okul merdivenlerinin orada oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Milan ortalıkta yoktu. "Milan'la ayrıldı," dedi. Oğuz'un üzerinde olan bakışlarımı Aksel'e çevirdim. "Ne?!"

"Annesi zorlamış," dedi. İkisinin ayrılmasına oda benim kadar üzülmüştü demek ki. "Milan ortalıkta o yüzden yok," dedim. Koşar adımlarla Oğuz'un yanına gittim. Bir açıklama yapması gerek! "Bir açıklama yapıcak mısın?"

"Hangi konuda kanka?" dedi. Şimdide masum ayağına yatıyordu. Şaun dünyanın en suçlu kişisinden de suçlu. "Milan konusunda. Nasıl ayrılırsın?" dedim. Merdivenlere yanına oturdum. Bana sarıldı. Ağlamıyordu ama sesi çatallıydı. "İstemedim," dedi. Milan'ı seviyordu. "Milan'a ulaşamıyorum," dedim. Başını kaldırıp bana baktı. "Kendisine zarar vermemiştir,değil mi?" dedi. Çatallı sesi endişeli çıkıyordu. "Milan öyle şeyler yapmaz," dedim. Merdivenden kalkıp telefonumu elime aldım. Milan'ın numarasını tuşladım.

"Efendim."

"Gerizekalı neredesin?"

"Evde."

"Tamam. Seni isteyen biri var. Ona veriyorum," diyip telefonu Oğuz'a uzattım. Ona sorsaydım 'hayır,bunu yapamam' diyerek reddederdi. Seçim hakkı vermeyince daha iyi oluyor.

"Milan...Özür dilerim,annem zorladı. Seni kırıyordu,dayanamadım...Seni seviyorum...Affettin mi?...Milan,dur kapama!...Erva'ya veriyorum."

Oğuz'dan telefonu aldım. Milan şuan kesin öfke kusuyor.

"He?"

"Normalde seni şuracıkta öldürebilirim ama arkadaşa ihtiyacım var. Seni seçtim Pikaçu."

"Geliyorum," diyip telefonu kapadım. Bir gün okulu kırsam bir şey olmazdı. Zaten devamsızlığım azdı. Oğuz'a bir şey demeden çıkışa doğru yürüdüm. Aksel kolumdan tutup beni kendisine çevirdi. Hadi ama kankacığım,sonra konuşuruz!

"Nereye kanka?" dedi. Kanka dediği an sinirlenme duygusunu her hücreme kadar hissettim. Tırnakalarımı avuç içime geçirdim. "Milan'ın yanına," dedim. Aynı zamanda kolundan kurtulmaya çalışıyordum. "Okula ne olucak?" dedi. Sanki umrunda! "Devamsızlığım yok," dedim. Kolumu ellerinden kurtarıp yürümeye başladım. Ama o yine tuttu. Dikkatlice yüzümü inceledi. Kankalar böyle şeyler yapmaz!

"Aksel,sonunda sevgili yapmışsın," dedi tanımadığım bir ses. Aksel'i sevgilim mi sandı? Ya ama bu çok komik. "Ha-"

"Evet,sevgilim Erva," diyerek beni onlara tanıştırdı. "Aksel,iki dakika gelsene,"dedim dişlerimin arasından. Bu kadarı fazlaydı! Sevgili olmak istiyorsa kankalık yerine çıkma teklifi etsin!

"Kankalar sevgili taklidi yapmaz Aksel."

"N'olur,yardım et. Yalvarırım."

"Eğer sevgili olmak istiyorsan kankalık yerine çıkma teklifi etmen gerekirdi! Biz şuan kankayız! Senin sahte sevgilin olamam. Üzgünüm," diyerek okuldan çıktım. Bir de gururumla oynicaktı. Piç! Benimde bir gururum var,di mi? Gözlerimden istem dışı yaşlar akıyordu. Kırılmıştım. Milan'ın evinin önüne geldiğimde akan yaşlarımı sildim ve zili çaldım.