Elif

16.Bölüm

...

"Gençlik başımda duman, ilk aşkım ilk heyecan." diye bağırarak söylediğim şarkımla ordan oraya zıplıyordum. "Kovaladıkça kaçan ateş böceğim misin?" dedim kendi etrafımda dönerken. Elimde tarağım kulağımda kulaklığım ve üstümdeki mini geceliğimle deli unvanına taliptim.

Can sıkıntısından gelin alışverişimde aldığımız gecelikleri denemiştim. Zaten boş boş dolapta durmaktan başka bir işe yaradıklarıda yoktu. Üstümdeki siyah gecelikte bana çok yakışmıştı. Yiğit efendi beni böyle görse kalpten giderdi. Düşüncelerimle kahkaha attım. Beyfendinin görevleri bitmediği için yine görevdeydi.

Van'dan döner dönmez tekrar göreve çağrılmıştı. Bunu duyan Erva mutluluktan havalara uçuyordu zor tuttum. Annemleri arayıp 'Bizim acil görevimiz çıktı. Mecburen isteme işini iptal edeceğiz.' derkenki mutluluğu görmeye değerdi. Annem tabiki önünü kesti ve döner dönmez yapılacağını söyledi. Canım ikizimin mutluluğu kısa sürmüştü. Neden bu kadar karşı çıktığını biliyordum aslında. O oldu olası düğünleri, çalgıları sevmezdi. Kolundan tutup zorla halaya sokardım, yani çoğu zaman sokamazdım ama neyse. Şimdi ise aşiret düğünü yapılacaktı ona.

Telefonumu elime alıp hemencecik şarkıyı değiştirdim ve kulağımı dolan sesle omuzlarımı sallaya sallaya oynamaya başladım. "Şşşt sessizlik! Bugün en mutlu günüm." dedim yataktan aşağı atlarken. "Şşşt sessizlik! En güzel sahne, en tatlı bölüm." diye devam etti çalışma sandalyemin üstüne atlarken.

"Şşşt sessizlik! Ayırırsa ayırır bizi anca ölüm
Şşşt sessizlik! İyi ki "iyi ki"m, iyi ki ilkimsin be gülüm!" diye devam ederken yerimde hopladım ve hesap edemediğim tek şey altımdaki sandalyenin dönen sandalye olduğuydu.

Altımdaki sandalye kayınca çığlık attım ve gözlerimi sımsıkı yumdum. Bacaklarımın altında ve belimin altında hissettiğim eller irkilmeme sebep oldu. Kulağımdan düşen kulaklıkla gözlerimi açtım. Bana endişe ile bakam Yiğit'i görünce şaşırdım. Görevinden bu kadar çabuk dönmesini beklemiyordum.

"Ah, bakmaya doyamadığım." dediğinde öylece bakakaldım. İlk idrak edemedim, ama sonra benim yarım bıraktığım şarkıya devam ettiğini anladım. "Neden erken bitti işin?" diye sordum gizleyemediğim şaşkınlığımla. "Karımı özlediğim için hızlıca temizledim dağları." dediğinde gülsem mi ağlasam mı bilemedim.

"Çok mu özledin?" dedim alttan alttan bakarak. "Benim aksime sen hiç özlememişsin bakıyorum. Keyfinde gayet yerindeydi." dedi sırıtarak. "Canım sıkıldıda. Kendi kendime takılıyordum." dedim üstümdeki geceliğin varlığını hatırlayınca gerilmiştim. Biraz yukarı toplanmıştı, ama çok şükür kalçamın bitime kadardı. Elimle düzeltmeye çalıştım, ama Yiğit'in elleri bacaklarımdayken bu hiç mümkün gözükmüyordu. "Bırakır mısın beni lütfen." dediğimde güldü ve elini biraz daha yukarı kaydırdı. "Sen kocandan mı utanıyorsun?" diye sorduğunda yüzüne bakmadım.

Aniden beni yukarı doğru hoplattığında panikle kollarımı boynuna doladım. "N'apıyorsun?" diye sordum panikle. "Seni kendime getiriyorum." dediğinde yüzümü boynuna daha çok gömdüm. "Elif, bana bakar mısın güzelim?" diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım. Yanaklarımın kıpkırmızı olduğuna yemin edebilirdin.

Belimdeki elini çözdü ve usulca çenemi tuttu. Zorlamadan yumuşak dokunuşlarla yüzümü kaldırdı. Yanaklarıma bakıp gülümsediğinde kendimi daha çok boynuna gömmek istedim. O ise ilk yanaklarımdan öptü, sonra dudağımdan.

Boyun girintimden öpmeye başladığında ona daha çok alan açmak için boynumu yana eğdim ve saçlarını elimle okşamaya başladım. Boynumdan başlayıp göğsüme doğru öpmeye başlayınca kalp atışlarım hızlandı. Elleri omzumdaki geceliğin iplerine gelince durdu. Dudaklarını tenimden ayırdı ve gözlerimin içine baktı. "Eğer istemiyorsan şimdi durabilirim, ama sonrası için söz veremem." dediğinde gülümsedim. Bırakmak istemediğini o kadar çok belli ediyorduki. "Devam et." dedim dudaklarımı dudaklarına bastırarak.