Elif

5.Bölüm

"Benimle evlensene sen."

Ağzım açık kaldı. Duyduklarımı idrak etmekte zorlanıyordum galiba. Çünkü Yiğit resmen benimle dalga geçiyordu.

"Git be başımdan salak! Dalga geçiyor birde!" tam kapıyı kapatacakken ayağını kapının arasına koydu ve engelledi.

"Ya gitsene! Seninle uğraşamam! Moralim bozuk zaten." yine ağlamaya başladım aklıma gelen şeylerle.

"Dalga geçmiyorum. Dinle beni bi! Hem ağlama."

Artık gücüm kalmadığı için kapıyı zorlamaktan vazgeçtim ve açtım. Yiğitin gözlerini üzerimde hissediyordum. Kesin yanaklarım ve gözlerim ağlamaktan kızarmıştı.

"İçeri gelebilir miyim?"

Kapıdan dışarı baktım ve kimse ortada yoktu. El mecbur içeriye aldım. Anlatacaklarını merak ediyordum açıkcası. Kapıyı kapatıp salona doğru yürüdüm. Koltuklara oturduk ve ben burnumu çekip gözyaşlarımı sildim.

"Ee neden geldin? Evlenme teklifi etmek için gelmedin herhalde." göz devirdim.

"Onun için geldim. Tayinin çıkmış duydum. Kalmak istiyor musun?"

"Evet."

"O zaman evlen benimle."

"Nasıl yani?" Aslında anlamıştım nedenini ama onun azındam duymak istiyordum nedenini.

"Eğer benimle evlenirsen burda kalabilirsin."

"Olmaz. Böyle bir şey için seni yakamam."

"Yok aksine benim içinde iyi olur. Annemgil ne zamandır evlen diye darlıyordu. Zaten Dedemde dedenle konuşmaya gidecekmiş bugün. Seninle evlenmemi istiyorlarmış."

"Ne? Neden ben?"

"Zekisin, güzelsin. En önemlisi doktorsun. Daha ne olsun. Tam anneme layık gelinsin."

Sinirlerim bozulduğu için güldüm. Benim gülüşüme Yiğit gülümsedi ve yanağındaki çukurlar tekrar belirginleşti.

"Tamam."

" Neye tamam?"

"Evlenelim tamam. Ama şartlarım var."

"Dinliyorum."

"Beni istemeye geleceksiniz, dini nikahda olacak."

"Tabiki olacak. Her şeye tamam ben ama isteme şart mı?"

"Sen düğün istemediğime şükret."

"Tamam. Ben annemi arar söylerim. Oda annenle konuşmaya gider. Ha bu arada benimde bir şartım var."

"Dinliyorum."

"Herkes bu evliliği gerçek bilecek. Ervada dahil herkes."

"Ama Erva inanmazki."

"İnandırırız o zaman."

Ayağa kalkıp "anlaştık" dedim ve o'da kalkıp dış kapıya yürüdü.

"Görüşürüz Elif."

"Görüşürüz."

...
Olanları biraz sindirdikten sonra annemi arayıp anlatmıştım her şeyi. Yani Yiğitle evlenmek istediğimi, onu sevdiğini felan. Annem biraz tepki göstermişti ama çokta bir şey diyememişti. Az öncede tekrar arayıp Nevin hanımın gelip onunla konuştuğunu söyledi. Babamlada konuşmuş. İki gün sonra beni istemeye geliyorlarmış.

Asıl büyük sorun şimdi başlamıştı. Ervaya açıklamak. Erva çok zekiydi ve kesin neden evlendiğimizi anlayacaktı. Ama işte Yiğitle anlaşmamız vardı. Mecbur ikna edecektim.
Şu anda Ervayla bir kafede buluşmuştuk.