Draco Malfoy

36. Bölüm

Beğenip yorum yapmayı unutmayın ♡☆

"Merlin aşkına! Harry bir, sen iki. Gerçekten ömrümü yediniz!" Dedim ve hızlanıp eve gittim.

~

Sonunda, şöyle ya da böyle bir haftayı daha Dursley'lerle geçirmiştim. Petunia ve Vernon mutfak masasında oturmuş televizyon izlerken Harry ve bende koltuklara oturmuş konuşuyorduk. Dudley ise kendince bize dahil olmaya çalışıyordu.

"Ne yani yalan mı söylüyorum?" Dedi Harry

"Abartıyorsun"

"Saçmalama Y/N, sırf o elbiseyi alabilmek için kasadaki çocukla flört ettin, bunu herkes gördü"

"Hey, benim galleon'larım burda geçmiyorsa ben napabilirim?"

"Neden benim almama izin vermedin ki?"

"Bedavaya almak varken neden para harcamana izin vereyim?"

"Ahh, bazen çok sinir bozucu oluyorsun, biliyorsun değil mi!?" Dedi Harry elini başına koyup arkasına yaslanırken

"Sevgilisinden istemek dururken senden neden istesin ki Potter?" Dudley lafa bir anda dahil olunca keskin bir şekilde ona döndüm.

"Ne sevgilisi?" Dedi Harry çatık kaşlarla öne doğru eğilirken

"Oh senin haberin yok muydu? Haftalardır biriyle mektuplaşıp duruyor fark etmemiş miydin?"

"Y/N?"

"Yalan söylüyor, ben kimseyle mektuplaşmadım!"

Dudley oturduğu yerde biraz hareketlenip arka cebinden bir zarf çıkardı ve zarfı ikimizin önünde sallayarak konuştu

"İşte"

Ayağa fırlayıp Dudley'nin salladığı zarfı elinden kaptım. Ve bağırmaya başladım

"Sana kim odama girip eşyalarımı karıştırma hakkını verdi!?"

"Onun odasına izinsiz mi girdin!?" Diye sinirle ayağa kalktı Harry

Sesimiz biraz fazla çıktığı için Petunia ve Vernon televizyonun sesini kısıp bizi dinlemeye başlamıştı.

"Aptal mısın sen!? Bunun sonunda sana neler yapabileceğimi hiç düşünmedin mi!?"

"Zaten yarın burdan gidiyorsun, yani bir şey yapmaya fırsatın olmicak"

"Öyle mi!? Ama şu an burdayım, bakalım seni elimden kim alacak!?" Diyip tam ona elimi uzatmışken Harry beni belimden yakalayıp kaldırdı ve ondan uzaklaştırmaya başladı.

Ahh Merlin! Neden sürekli bunu yaşamak zorundayım!? Ama neyseki derin tecrübelerim sayesinde kurtulmak için yeni bir taktik öğrenmiştim.

Kollarımı yukarı kaldırıp kendimi serbest bıraktım. Ben Harry'nin kollarından kayıp giderken Dudley çoktan ayağa kalmış kanepenin arkasına geçmişti.

Harry'den kurtulduktan sonra Dudley'nin üzerine koştum o ise korkuyla annesinin arkasına saklanmıştı.

Bir yanda ona saldırmaya çalışan ben, bir yanda beni tutmaya çalışan Harry, diğer yanda oğullarını korumak isteyen anne ve baba. Eminim ki yoldan geçen biri bizi böyle görseydi gülmekten kırılırdı.

"BAKALIM SENİ BİR DOMUZA ÇEVİRDİĞİMDE DE İNSANLARIN ODASINA GİZLİCE GİRİP EŞYALARINI KARIŞTIRABİLECEK MİSİN!?"

"Anne!?" Diye korkakça annesinin beline sarılmıştı Dudley

"Korkma bebeğim" dedi Petunia bir eliyle oğluna sarılıp diğeriyle beni tutmaya çalışırken

"Y/N sakinleş biraz!"