Draco Malfoy

43. Bölüm

Beğenip yorum yapmayı unutmayın
Sizi seviyorum ♡♡

Aramıza giren kısa sessizliği fırsat bilip hareketlendim "İzninizle ben artık odama döneyim. Henüz tam olarak yerleşemedim" dedim ve oradan olabildiğince hızlı bir şekilde kaçtım. Çünkü bir dakika daha orda dursaydım Draco'ya hiçte hoş olmayan şeyler yapabilir, söyleyebilirdim..

Koşar adım odama çıktığımda sinirle kapıyı çarpıp yatağıma oturdum. Oturdum ama sinirden kıpır kıpır olan içim buna izin vermedi. Mecburen ayağa kalkıp sol kolumu karnımın üzerine sarıp sağ kolumu da onun üstüne koydum ve baş parmağımı ağzıma götürüp tırnak etimi yemeye başladım. Nasıl beni arkadaşı olarak tanıtırdı?

Yaklaşık bir dakika kadar o şekilde odada volta attıktan sonra gözüm yatağın üzerinde dağılmış bir vaziyette olan bavula ilişti. Banyodan sonra kıyafet arayacağım diye savaş alanına dönmüştü ortalık. Sinirle yatağa gidip elime ne geldiyse katlamaya başladım

"Aptal çocuk! Aklından ne geçiyordu ki!?" bir yandan pataküte kıyafetlere dalmış onları katlarken bir yandan da söylenmeyi ihmal etmiyordum. 

Kapı yavaşça tıklatılınca Draco'nun sesi de gecikmeden gelmişti 

"Y/N, girebilir miyim?"

"İşim var!" diye bağırdım katladığım birkaç kıyafeti hızla alıp yatağın karşısındaki dolabı açıp içine gelişi güzel tıkıştırırken. Draco yinede kapıyı açıp içeri girdi

"İşim var demiştim?" dedim onun olduğu tarafa dönmeden diğer kıyafetleri de alıp dolaba ilerlerken

"Konuşalım"

"Başka zaman"

"Ne zaman?"

"Müsait olduğum zaman"

"Bunu yapmandan nefret ediyorum"

"Ne yapıyormuşum ben?" dedim yataktaki kıyafetler bitince diğer bavulu açıp zaten katlı olanları içinden çıkarırken. Yine bir düzine kıyafetle dolaba doğru ilerlerken Draco elimdekileri alıp yanındaki sandalyenin üzerine koydu ve kolumdan tutup konuşmaya başladı

"Bunu!" dedi ve devam etti "Anlamadan dinlemeden kendi kendine sinirlenmenden nefret ediyorum! Bir kerecik olsun dinlemeye çalışsan ölür müsün?"

Kolumu onun parmaklarından kurtarıp göğsümün altında katlayarak konuşmaya başladım "İyi tamam, dinliyorum. Anlat bakalım arkadaşım" iğnelemeden olmazdı

"Ben istemez miyim sanıyorsun seni herkese sevgilim diye tanıtayım?"

"Bu defa ne engel oldu sana?"

"Ya biraz düşün. Eğer bu evde herhangi biri birbirimizi sevdiğimizi anlarsa neler olur?"

Birkaç saniye düşündüm. Bunun ne gibi bir tehlikesi olabilirdi ki? Sonra aklıma gelen şeyle birlikte resmen bir aydınlanma yaşadım "Yani sen,"

"Evet. Onun için" dedi ve devam etti "Karanlık Lord bizi birbirimizle tehdit etme fırsatını asla kaçırmaz"

"İyi de annenler ve teyzen biliyor"

"Durumu onlara anlatırsam saklayacaklardır. Seni değilse bile, beni böyle bir riske atmazlar"

"Ya kuzenin?"

"Şu an için ona güvenip güvenemeyeceğimi kestiremiyorum. Bu yüzden Mattheo'dan saklamakta fayda var"

"Anladım.." diyebildim sadece. Aramıza giren tuhaf bir sessizlik sonrası Draco yavaşça konuştu