Draco Malfoy

24. Bölüm

Selaaaam. Bölümü erken paylaştım. Umarım beğeni ve yorum sayısı yükselir çünkü ben bunları umut ederek paylaştım.

Lütfen bölümü beğenip yorum yapmayı unutmayın.

Arkadaşlar yorumlarınız benim için gerçekten çok önemli sadece beğenip geçtiğinizde kurgumu beğenmediğinizi, hoşunuza gitmediğini düşünüyorum ve yazarken motivasyonum düşüyor..

Lütfen bir sürü yorum yapınnnn. Sizi seviyorummmm <3

Eve döndüğümüzde saat 7.17'yi gösteriyordu. O kadar uykum vardı ki hızlıca yatağıma gidip kendimi yumaşacık yastıklara bıraktım ve uyayabildiğim kadar uyumaya başladım...

"Hadi çocuklar, biraz hızlı olun yoksa geç kalacağız!" Diye merdiven korkuluklarından yukarı doğru bağıran kişi Remus'tan başkası değildi.

Bu gün tatilimizin son günüydü. Tabi tatil denebilirse...

"Geliyoruz!" Diye bağırdım odamdan. Herkes aşağıda bizi bekliyordu ama Harry ve ben gitmeden önce yapmamız gereken bir şey olduğu için biraz oyalanmıştık

"Elime yapıştı!"

"Tutkalı ben sürücem diye inat etmeseydin yapışmazdı Y/N" dedi Harry hediye paketine kurdeleyi yapıştırırken. Şimdi her şey hazırdı.

"Hepsi senin suçun, neden o tutkalı kullanmama izin verdin ki!?"

"Aaa Kreacher'ı çağırıp beni havaya yükseltmesini isteyip havada döndürdüğün için izin vermek zorunda kalmış olabilir miyim acaba?"

"Off abartıyorsun Harry" dedim göz devirip avucumu Harry'nin yüzüne bastırdığım sırada. Bunu aslında onu sevmek için yapmıştım ama elimdeki tutkal aklıma geldiğinde iş işten geçmişti.

"Y/N lütfen, lütfen bu hissettiğim şey senin elin olmasın.." Harry gözlerini açmaya korkuyordu. O da biliyordu elimin yüzüne yapıştığını ama çaresizce o olmamasını umuyordu işte..

"Çocuklar! Hadi!" Diye bağırdı Remus yeniden. İki dakika sonra Harry'de bende aşağıdaydık.

İkimiz beraber Sirius'a hediyesini uzattığımızda bunu hiç beklemediğini fark ettik. Oldukça fazla şaşırmıştı.

"Bu ne?" Dedi hediyeyi alırken

"Harry ve ben senin için yaptık"

Sirius hevesle paketi açtığında gözleri yaşarmıştı. Buraya geldiğimizden beri bizim nasıl büyüdüğümüzü göremediği için çok üzüldüğünü fark etmiştik ve bizde Harry ile ona bir albüm hazırlamıştık. Tam 14 yıllık bir albümdü ve her fotoğrafın altına o an ne yaptığınıza dair küçük notlar yazmıştık. Harry'nin pek fazla fotoğrafı yoktu ve olanlarda muggle kamerası ile çekildiği için hareketli değillerdi ama yinede çok tatlılardı.

Sirius ikimize de sarıldığında gözünden bir damla yaşın süzüldüğünü fark etmiştim.

"Bu hayatımda aldığım en güzel hediye çocuklar.."

"Beğenmene çok sevindik Sirius" dedi Harry. Tabi elim hâlâ yüzünde olduğu için biraz zor konuşmuştu ama..

"Bu arada neden Y/N'nin eli yüzünde?" Dedi Sirius bunu yeni fark etmiş gibi

"Çünkü yapıştı.." bunu söylememle birlikte odadaki herkes bir kahkaha tufanından geçti.

"Gülmeyin! Hepsi Harry'nin suçu!" Diye bağırdım ama duyuldu mu bilmiyorum.