Draco Malfoy

23. Bölüm

Beğenip yorum yapıııınnn

Öyle ki o ikisinin bir anda durup başka bir yere baktıklarını bile sadece Harry'nin kolunu yakaladığımda fark edebilmiştim. Onların baktıkları yere baktığımda gözlerimi kocaman açıp ağzımdan tamamlanmamış bir küfür savurdum.

"Ananı-..."

Tam karşımızda duran kişi Sihir Bakanı'nın ta kendisiydi. Cornelius Fudge. Hemen yanında ise Arthur Weasley duruyordu. Cornelius sert adımlarla yanımıza geldiğinde korkudan küçük dilimi yutmak üzereydim. Harry ve ben birbirimizi bırakıp daha dik durmaya çalıştık.

Cornelius tam önümüzde durduğunda yüzünü inceledim. O kadar sertti ki, karşısında biri ölse asla tepki bile vermezdi..

Tam Sirius'un kolunu tutup çekiştirecektim ki Sihir Bakanı birden gülümseyip elini uzattı.

"Remus, seni burda görmek ne güzel"

Ne zaman tutuğumu bile bilmediğim nefesi verdiğimde Harry'nin de aynı şekilde olduğunu gördüm. Sirius ilk başta affallasa da hemen kendine gelip elini uzattı.

"Ve sizide burda görmek bizim için büyük bir sürpriz Sayın Bakanım.."

Cornelius hafifçe gülümseyip konuştu.

"Aslında buraya seninle konuşmaya gelmiştim" dedi ve Sirius'u omzundan tutup biraz uzaklaşmaya başladı

Onlar uzaklaşınca hızla Arthur'a döndük.

"Bay Weasley! Onun burda ne işi var!?" Diye fısıldadı Harry

"Oh endişelenmeyin çocuklar, Sihir Bakanı, Remus'a daha önce sunduğu teklifi tekrar sunmak için geldi" dedi güler yüzle.

"İyi de o Remus değil!"

Bay Weasley kaşlarını çatıp bize baktı. Sesimi daha da alçaltıp açıklama yaptım.

"Ordaki Sirius, bizimle vakit geçirmek için çok özlü iksirle Remus'a dönüştü ve birazdan iksirin etkisi geçecek!"

Bay Weasley telaşla doğruldu ve Sirius'a baktı. Saçları giderek siyahlaşan Sirius'a..

Üçümüzde hemen bir şeyler yapmazsak sonuçlarının çok kötü olacağını biliyorduk. Harry ve ben birbirimize bakıp hızla Sirius'a koştuk.

"Remus! Biz çok acıktık hadi yemeğe gidelim!" Diye salladım bir şeyler.

"Durun çocuklar, yemek bir iki daha bekleyebilir, şimdi Remus'la önemli bir meseleyi koşmam gerekiyor"

"Hayır olmaz!" Diye bağırdım birden. Cornelius kaşlarını çatıp bana baktı. Bu ani çıkışımın nedenini merak etmişti. Harry duruma el atıp beni kenara çekti ve konuşmaya başladı.

"Afedersiniz Sayın Bakanım, Y/N acıkınca gözü dönüyor da," dedi Sirius'un kolundan tutup kendine çekerken ve devam etti "tüm insanlığın iyiliği için onu hemen şimdi yemeğe götürmemiz gerekiyor"

"Ah ne kadar güzel, gidelim o halde, hem yemek esnasında da bu konuyu rahat rahat konuşuruz" dedi önden yürümeye başlayarak.

"Olmaz!"

Sihir Bakanı olduğu yerde kalıp bir bana bir Harry'e bakmaya başladı

"Neden olmaz?"

"Eee şöyle olmaz, Y/N'nin yemek konusunda tuhaf takıntıları var" duraksadı ve iğrenir gibi yüzünü buruşturup devam etti "ve inanın bana onu yemek yerken görmeseniz daha iyi olur.."

Cidden buna gerek var mıydı der gibi Harry'e baktım. O sırada da Bay Weasley araya girmişti.

"Bakanım, isterseniz daha müsait bir zamanda tekrar gelelim, görünüşe göre Remus şu anda biraz meşgul"