Rastgele Beşinci

3,7

GURURLU KALBİM SANA HAYIRLI OKUMALAR DİLER ASKİM!

***

Mutfağa girdiğimde mutfakta hiç görmediğim yabancı bir adam olmasını beklemiyordum.

"Siz kimsiniz?"

Zaten mutfağa girdiğim gibi beni korkutmaya yetecek sert bakışlarını atmaya başlayan kalıplı, kara kaşlı, kara gözlü adam alayla konuştu " ben burada yaşıyorum, asıl sen kimsin?!"

ney

"Nasıl yani?"

"Anamın babamın evindeyiz işte nesi garip lan!"

Hasiktir. Abim mi lan?

"Siz, Gülzerin hanımın oğlu musunuz?"

Alaylı sesiyle "Te Allah'ım ya Rabbim. Zeka fışkırıyor." Tek elini de sabır dilenircesine yukarı kaldırmıştı. "Kimsiniz hanımefendi!?" Alaylı sesinden sonra bir anda ciddileşince bir tık korkmuştum ama belli etmedim.

" Sanırım sizin kardeşinizim beyefendi." Bende şaşkındım. Adamla benzeyen yüz şekillerimizle bakışıyordum.

O da gözümdeki yaradan başlayıp tüm bedenimi hızlıca süzdü. Gözünün sürekli gözümün üzerindeki yaraya takılması onun elinde olan birşey değildi muhtemelen. Ama o kadar kötü hissetmiştim ki. Aklıma o adam geliyordu sürekli.

"Yarın ailenize sorarsınız." Diye aceleyle konuştum ve mutfağın çıkşına yöneldim. Krizin eşiğindeydim. İçimden en sevdiğim renkleri sayıyordum, bir çeşit yöntemdi.

O adam bileğimden sıkıca kavradı, "düzgünce anlat!" Daha da kötü oldum. Bileğimdeki baskı ve karşımdaki adam bir anda ona döndü. Taciz edildiğim anlar geldi aklıma, jiletle üzerime doğru gelişi geldi.

"BIRAK!" Diye çığırdım adeta. Ardından "dokunma, dokunma, dokunma...!" Diye sessiz yakarışlarım doldurdu odayı. Ve bir anda bileğimi öyle sert çekip kurtardım ki elinden. Duvara doğru savruldum. Duvar dibine çöktüm. Elimi yüzüne siper ettim.

"Dokunmuyorum. Tamam. Birşey yok, yok birşey." Derinlerden gelen sesi duymuyordum. Onu görüyordum sadece, elinde jiletle pis pis sırıtıyordu.

(Yazardan)

Otuzlarındaki adam saşkına dönmüştü, bu kadına nolmuştu birden? Adam mantıklı düşünemiyordu. Konuşmak için yanına yaklaşmaya çalıştı.

" YAKLAŞMA! DOKUNMA BANA!"

Hayır. Aklına gelen şey olmamalıydı. Aslında tam da aklına gelen şeydi. Ülkemizdeki pek çok kadının maruz kaldığı şeydi. Hatta dahası da vardı.

" Olmaz, jilet olmaz, olmaz, olmaz..olmaz.. olmaz.."

Adam başından aşağıya kaynar sular dökülmuş gibi hissetti. Sinir tüm bedenini kapladı. Bu kadına ne yapmışlardı böyle?

Merdivenlerden aşağıya koşarak inen kardeşini gördü.

Pusat kekeleyerek sordu " Noluyor lan! Sen ne ara geldin amına koyayım?!"

"Seren! Seren! Abi noluyor?!"

Adam hiçbir şey anlamıyordu, isminin Seren olduğunu anladığı kadına hızla yaklaştı

"Gelme.. gelme..!" Kadın kollarını tırnaklarıyla çizmeye başlamıştı. Kafasını sertçe duvara vurmaya başladı.

Adam kadının yanına koştu ve kadını kucakladı. Kadın çırpınmaya başladı. Adamın boynunu sertçe çiziyordu.