3,2

964 63 29
                                    

Tünaydınn! Gününüz nasıl geçiyor? İyi misiniz efenim?

Bana sorarsanız iyi gibigibiyim.

Ben önceden medyaya müzik koyardım be..

Neysem ben buraya Seren'in bir fotoğrafını bırakayım ardından da bölüme geçeyimm!

Bir insanda her yetenek mi olur ya? Çızerlik desen var, yazarlık desen var, editörlük desen var, hamaratlık desen var

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bir insanda her yetenek mi olur ya? Çızerlik desen var, yazarlık desen var, editörlük desen var, hamaratlık desen var.. var da var be.

Bu yetenek karşılığında oy ve yorumlarınızı beklerim efenim.

***
Çevresi tatlı bir bahçeden oluşan müstakil bir eve gelmiştik ve evin dış kapısında Meriçle garip garip dikiliyorduk. İçeriden yükselen kahkaha sesleri her ne kadar onların benim gerçek ailem olduklarından emin olmasamda canımı yakıyordu.

"Kapıyı ben çalayım istersen? Ben söyleyebilirim."

"Tamam, olur.."

Kapının solunda duran zile bastı. İçeriden kahkahasını durdurmaya çalışan bir erkek sesi kahkahalarının arasından "geldim!" Dedi.

Kapıyı açtı, attık kahkahası durmuştu. Gözleri gözümdeki yaraya takıldı."Buyrun?"

Sadece gözlerine odaklanmıştım, o da gözlerime bakmaya başlamıştı anlaşılan.

Meriç konuştu" babanızı veya annenizi çağırabilir misiniz?"

"Tabi. İkisinide çağırayım ben," Baş parmağıyla orta parmağını birbirine çarptıktan sonra işaret parmağıyla bizi göstererek garip bir işaret yaptı. "Anne! Baba! Misafiriniz var sanırım!"

Uzun boylu karizma babası bir adam geldi, Muhtemel biyolojik babam.. daha sonra orta boylarda, tontis yanaklı, yazmalı tatlı bir kadın geldi, muhtemel biyolojik annem..

Kadınında kızıldı, bunu kaş ve kirpiklerinin renginden anlamıştım, ve genel olarak kadınla benziyorduk. Onunda gözleri sürekli gözümdeki yaraya takılıyordu. Benimde içim acıyordu.

"Sonateş ailesi?"

"Evet?" Karizma babası sert bir sesle söylemişti.

"Konuşabilir miyiz?"

Arkadan 30'lu yaşlarında duran karizma babasına benzeyen bir adam ortaya çıktı. Karizma babası gibi sert bir sesle "Konuşalım." Dedi.

Muhtemel biyolojik annem kaşlarını çattı "eşşol eşşen bebeleri!" Bize döndü "Siz geçin içeri yavrum. Bakmayın bu nezaketsizlere." Normalde olsa gülerdim yüksek ihtimalle, ama gülemiyordum.

"Ayıp oluyor hanım."

Arkadan muhtemel biyolojik annemin kısık sesini duymuştum " kapımıza gelmişler belli ki mühim bir şey konuşacaklar, kapıdan çevirmek olmaz Cihat."

Rastgele Beşinci Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin