Selamlar nabersiniz? Yavaş yavaş tekrar adapte olmaya başlıyorum buralara hadi bakalım... İyi okumalar efendim.
-
''Ben kedi istiyorum.'' Hande somurtarak koltuğa oturduğunda Zehra da onun başına dikilmişti. ''Adı Duman olsun.'' Kaşları çatıldı şimdi de. Ne vardı da bir şeye de evet deseydi bu kadın!?
''Öyle şey mi olur bir tanem bir de göbek adı koysaydık. Malum karnımızda taşıyacağız ya göbek adı olsun!''
''Gri renk olacak Zehra!'' Bıkmıştı. Ne vardı çocukları olması için illa doğurmaları mı gerekiyordu?! ''Kızımıza kardeş hem.'' Kollarını bağlamıştı şimdi de. Bıkmıştı artık. Kedi istiyordu Hande. Hayır yani ne olacaktı eve renk gelirdi! 7/24 sürekli antrenmana gitmekten ziyade bir uğraşları olurdu mesela hayatlarında! ''Pembe tüylü yatağı olacak.'' Trip atacaktı.
''Hande bu konuyu niye sürekli evirip çevirip önüme koyuyorsun? İlk evlendiğimizde de söylemiştim sana bu evde çocuk var.''
''Bu da çocuk.'' Duman evlat değil miydi!? ''Duman'ı istiyorum. Alya da sever hem.''
''Allah'ım sen bana sabır ver ya.'' Sıcak basmıştı... sıcak basmıştı Zehra'yı. Üstündeki bluzu bir çırpıda kenara atıp kendisini arkasındaki tekli koltuğa bıraktı. ''Hande bir tanem bak...'' Derin bir nefes çekti. ''Elimizde bir yaşına bile girmemiş bir çocuk var. Eve geldiğimizin sayısı belli. Kızım Eda teyzesini benden çok görüyor. Yazın olimpiyatlardayız. Hayır kim bakacak o cana bana söyler misin? Seninle daha yeni barışmışken tekrar mı küselim bu konu yüzünden?''
''Ben bunu söylediğimde bir yaşına girecek çocuğumuz mu vardı?'' Saçmalıktı.
''Ha sen söylediğinde yeni doğmuştu yani.''
''Kedi dediğin evde kalır.''
''Kedi dediğin bir gün kalır iki gün kalır üç gün kalır. Üç ay kalmaz!'' Ay delirecekti ya! Eliyle kendini yellemeye başlamıştı şimdi de. Kendisi Duman'ı ikinci çocuk yapmış olabilirdi ama Zehra'ya göre üçüncü çocuk olacaktı o kedi. ''Bu eve hayvan girmeyecek.'' Noktaydı.
''Hayvanlarla büyüyen çocuklar var.'' Hızla ayağa kalmıştı Hande. ''Büyük Hande Baladın tribi geliyor!'' Geri durmayacaktı.
''Sen bana sesini mi yükselttin?'' Öyle mi olmuştu gerçekten? Ayağa kalktığında Hande'den sadece birkaç santim yukarılardaydı Zehra. Yanına yaklaştı. ''Bir daha yükseltir misin sevgilim?'' Keskin gözleri kısıldı. ''Evet dinliyorum bir tanem?''
''Ben kedi istiyorum adı da Duman olacak. Pembe yatağı olacak. İkimizin arasında yatacak hatta Alya ile oyun oynayacaklar. Beraber büyüyecekler. Ona lavanta kokulu kedi kumu alacağım ve-'' Zehra'nın kaşlarını kaldırmasıyla Hande'nin durması bir olmuştu. ''Hatta...'' Gözleri gitmemesi gereken yerlere gidiyordu şimdi de. ''Hatta...'' Neden devamı gelmiyordu cümlesinin? ''Bana öyle bakma senden korktuğumdan değil. Ayrıca üstüne bir şeyler geçirir misin?''
''Hayır.''
''Haksızlık.'' Göz temasını bozmuştu şimdi. Odasına doğru yöneldi. ''Ben yatmaya gidiyorum.''
''Bu saatte mi?'' Saat 5 falan olmalıydı. Kıkırdamaya başladı Zehra, bu deli kesin kaçıyordu yine. Özlemişti ama uğraşacaktı.
''Evet ne var?''
''Bu kaçışının Duman'la ilgili olmadığına yemin edebilirim.''
''Tam olarak ne ile ilgili olacaktı?'' Kedi ya kedi! Kedi de bir candı! Bir insan ne demek kedi istemezdi!? Hala arkasını dönmemişti Hande. ''Üzerinde bir şey olmaması inan beni etkilemiyor.'' Bunu dediği an kahkahayı bastı Zehra.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİLEM 2 #HanZeh gxg
FanfictionİKİLEM kitabının devamıdır...❗️+18 uyarısı!! ⛔️ Uygunsuz olaylar içerir ve ÖNERİLMEZ.