İKİLEM 2 #HanZeh gxg

16- Rızık Zamanı

Tebrikler Vakıfbank.💛

Bu sakatlıklar ne böyle ya? Eda kaptana, İlkin'e, Yasemin'e ve Jack'e çok geçmiş olsun. Umarım tez zamanda iyileşirler...

Bir buçuk hafta bölüm yok.

Önceki bölümlere vote atmayı unutanlar atabilirse mutlu olurum yoksa canınız sağ olsun 🙏 İyi okumalar...

-

''Bir problem var.'' Cansu pas çalışırken Zehra ona manşet atıyordu. ''Ebrar'la ilgili...''

''Zaten küçük Polonya kaçamağınız düzgün geçse şaşırırdım Zehra.'' Cansu içten içe biliyordu Ebrar eskisi gibi değildi işte... Zehra'ya bunu aylardır anlatamamıştı. Demek ki böyle anlaması gerekiyordu. Mutluydu en azından zor yolla da olsa arkadaşının bazı şeyleri anlamaya başladığını görmek mutlu etmişti onu. Kurşun pasladı. ''Manşetini aldıysan hücumunu da yaparsın!'' Zehra iki saniye içerisinde ortaya gidip hücumu yaptığında nefes nefese kalmıştı.

''Deli misin smaçör müyüm ben!?'' Zar zor kıçını kaldırmıştı ama sayı olmuştu işte. Cansu Özbay voleybol kitabının kurallarını baştan yazıyordu harika... ''Bir bu olmadığı kalmıştı.'' Zehra'nın elleri dizlerinin üzerindeydi sanki çok da formdaydı ya... Sayı olduğuna bile şaşırmıştı. Gülümsedi. Belki de bazı şeyler gerçekten değişmiyordu.

''Sevgilin öyle ama.'' Öpücük gönderdi Cansu ona. Zehra ona sen hayırdır bakışı atınca sırıtmaya başlamıştı. ''Karın pardon...'' Piçlik yapıyordu.

''Yardımcı olmuyorsun.'' Bilerek yanlış manşet atmıştı bu sefer Zehra ona. Ama Cansu durur mu... hamur gibi kıvrılıp onu da çıkartmıştı. ''Dünyanın en iyi pasörü der susarım.''

''Dedi dünyanın en iyi ortası...'' Su içerken ona doğru yaklaştı Cansu. ''Sahi ne zaman dönüyorsun?''

''Dönmüyorum. En azından yuvaya değil...''

''Ne demek yuvaya değil?'' Tek Vakıf enayisi kendisi değil sanıyordu Cansu şaşırmıştı. ''Karşıma gelmeyeceksin herhalde.'' Yok yani şaka yapıyor olmalıydı daha önce Zehra'yı hiç karşısına almamıştı. Garipti ama bozulmuştu.

''Turuncu beyazlanıyorum. Biraz değişiklik gerek gibi.''

''Eczacı olmaz.'' Kaşları çatılmıştı. ''Tiger olma her şey ol...'' Gıcığı vardı Cansu'nun onlara. Kupalarını almışlardı onlar artık onun en büyük düşmanlarıydı. ''Millide de yoksun zaten Zehra ya...'' İçi burkuldu Cansu'nun. Yere çömelip oturduğunda Zehra da yanına gelmişti.

''Bu işler belli olmaz.'' Elini onun dizine koydu Zehra. ''Valla eğer karşıya geçersem şimdi görüştüğümüzden daha fazla görüşeceğimiz kesin...'' Sitem ediyordu. Tamam Cansu çok yoğun olabilirdi ama Zehra arkadaşının ona daha çok zaman ayırabileceğini düşünüyordu. Hayatında o kadar çok gelişme olmuştu ki Cansu'nun geride kalmış olması rahatsız ediyordu onu... son güncellemeleri vermeliydi. ''Seni özledim civcimsu.'' Dizini sıvazladı.

''Ben de seni özledim. Nedir bu Ebrar mevzusu?''

''Anlattığım gibi işte Saliha kapısına dayandığını söylüyor ama Ebrar inkar ediyor. Ama bir şeyler garip...''

''Ne gibi?''

''Yani Ebrar böyle bir saçmalık yapacak olsa bana mutlaka söylerdi.'' Yakınlardı sonuçta birkaç gün önce Saliha diye ağlayan kendisiydi... ''Polonya'ya kadar gidecek ve Saliha'nın kapısına dayanacak... ve bana söylemeyecek? Garip.'' Kafasını sallıyordu Cansu. Ona da mantıklı gelmişti.

''Şimdi ben sana olumsuz bir yorum yapsam kızar mısın?''

''Yok canım niye kızayım.''

''O zaman dinle.'' Ona doğru döndü Cansu. Suratını ciddi bir ifade almıştı. ''Ben Ebrar'a güvenmiyorum.'' Nasıldı yani? Şaşırmıştı Zehra. Arkadaşını dinlemeye devam etti. ''Zaten dengesi yok birkaç aydır epey bir dengesizleşti. Özellikle Saliha konusunda.''