12- Nutella

1.2K 129 166
                                    

Hoş geldiniz özlendiniz.

Bugün kolonya servisimiz yok maalesef zam geldi.

İyi okumalar.

-

Zehra gözlerini yarım yamalak açtığında boynundaki çıplak kolu ittirdi. Gülümsedi. Cennete düşmüş gibi hissediyordu çünkü sevdiği kadın yanındaydı. Harika bir gece geçirmişlerdi uzun bir süre sonra birbirlerine doymuşlardı... tam anlamıyla nefes kesici bir gece olmuştu. Biraz daha ona yaklaşıp kocaman sarıldığında daha da yumuş oldu gönlü. Uykulu gözleri kapanmıştı yine... Alnını alnına dayadı.

''Canım...''

''Hm.''

''Sen zayıfladın mı bir tanem? Vücudunu unuttuğumu sanmıyorum ama...''

''Ih ıh...''

''Bacağın çok incelmiş.''

''Hıhhım...''

''Ve uzun.''

''Hığğğğğuh...''

''Ama sen böyle sesler...'' Zehra gözlerini açtığında karşısında gördüğüyle beraber olduğu yerde sıçramıştı. Yorgan halihazırda ayağına dolandığından üç saniye içerisinde yeri boylaması bir oldu. ''AHHH!!!'' Resmen yer gümlemişti. ''Ebrar hayvanı senin burada ne işin var!!!!!??''

''Ben hala onu seviyorum...'' Sayıklıyordu. Yarım yamalak uyuyordu ağzından çıkan kelimeleri zor anlıyordu Zehra. Yerde dizlerinin üzerine gelip onu hızla ittirdiğinde Ebrar da öbür taraftan yeri boylamıştı. ''Keşke aynı bu şekil mezara düşsem.''

''Sana anahtar veren aklıma sıçayım.'' Çok gergindi Zehra. Yanındakini Hande sanmıştı onunla güzel bir gece geçirdiğini düşünüyordu. Demek ki o gördükleri hep rüyaydı. Güya Hande onun üstüne nutella sürüp... Aklına o görüntü gelince alt dudağını ısırdı. Ciddiyete dönüp hızla ayaklandığında sorgusu başlamıştı. ''Neden yarı çıplak bir şekilde yatağımda yattığını sorabilir miyim!?'' Hala yüz üstü yerde yatıyordu bir gram hareket etmemişti Ebrar.

''Çok sıcaktı.'' Ağzı halıya gömüldüğü için sesi boğuktu. ''Onu çok özlüyorum...onu istiyorum...'' Hah! Zehra derin bir nefes çekti. Yeni problemimiz ve delimiz hayırlı olsundu. ''Senin için Hande'yle konuşmayacağım.'' Bunu isteyeceğini biliyordu. Onu umursamadan yüzünü yıkayıp yiyecek bir şeyler hazırlamaya içeriye geçti. ''Bu ne Ebrar?'' Çok güzel bir sofra kurulmuştu. Dört tane tabak vardı.

''HIIĞĞĞAAAAAHHH...'' Harika... Cevap olarak içeride bağırarak ağlamaya başlamıştı ve bu şaşırtıcı değildi. İnanamadı Zehra! Tek bir aklı başında insan ya tek bir tane yok muydu etrafında!? ''SAALİİHAAAAAAĞĞĞĞĞ...'' Eski baldızının ismini duyunca göz devirdi. Şu an şu sabah belki de duymak istediği son şey o olabilirdi.

Masadaki dört tane tabağa tekrar gözü iliştiğinde suratı buruşmuştu. Yarım akıllı arkadaşı gene gece kafası iyi gelip geçen seferki gibi her şeyi çifter çifter mi hazırlamıştı gene?

''Yalvarırım sus ya.'' Saliha'ya aşık olmuştu. Aylarını vermişti Saliha'nın onu sevmediğini açıklamaya çalışa çalışa iltihap olmuştu Zehra'nın boğazı. Gerçekten ama gerçekten iltihap olmuştu buz gibi yağmurlu gecelerde ergen ergen kış ayazında kaç kere onu teselli ettiğini hatırlamıyordu bile. Ebrar çok iyi kalpliydi. Saliha ise onun aksine iyi kalpli bir insan olmayı bırak bir kalbi bile yoktu. Ebrar onunla yapamazdı. ''O seni kullandı Ebrar kaç kere söyledim...'' Gerçekler acıydı Zehra bunu saklayacak değildi.

''Beni sevdiğini söylüyordu yalan!!!!''

''Çocuğu uyandıracaksın.'' Çok yüksek olmayacak bir şekilde uyarmıştı Zehra. Artık Ebrar'ın sesi biraz daha alçak çıkıyordu en azından artık ağlamıyordu...

İKİLEM 2 #HanZeh gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin