Love Me Again

Will you play with me?(2)

Pov. Hyunjin

Byłem cholernie zmęczony, dzisiejszy trening strasznie mnie wymęczył. Ostatnio na treningach strasznie się męczyłem. Mamy niedługo comeback dlatego musiałem dać z siebie wszystko. Nie mogę popełnić błędu, musi to być idealnie.

Weszliśmy razem do dormu, a pierwsze co usłyszałem to płacz. Już wiedziałem że to pewnie Minho. Ostatnio często słyszę jak płacze, ale jestem strasznie zajęty i wymęczony że nie jestem na siłach żeby się z nim bawić. Wynika to głównie z tego że przez przygotowania do comebacku ciągle jestem zajęty.

- O co chodzi? - westchnąłem widząc zapłakanego Lee na dywanie w salonie - Czemu znów płaczesz?

Pov. Minho

Gdy tylko usłyszałem głos Hyunjin'a wstałem z podłogi i podbiegłem do niego natychmiast go przytulając.
— Tęskniłem— powiedziałem uśmiechając się do siebie i zamykając oczy na chwilę —  Cieszę się że już jesteś. Pobawisz się ze mną?— zapytałem patrząc na niego oczami pełnymi nadziei. Tak bardzo chciałem żeby się zgodził. Naprawdę liczyłem na to że tym razem nie powie że jest zmęczony i uda mi się spędzić z nim trochę czasu chociaż dziesięć minut lub pięć po prostu żeby był przy mnie.

Pov. Hyunjin

- Minho nie teraz - wywróciłem oczami, naprawdę chciałem odpocząć - naprawdę jestem zmęczony, musze się położyć i odpocząć.

Wygramoliłem się z jego objęć i powoli skierowałem się na górę. Później się z nim pobawię. Dziś to zrobię. Postaram się.

Pov. Minho

Patrzyłem smutny jak Hyunjin szedł na górę do swojego pokoju.
Spojrzałem późnej na Chan'a i Felix'a zastanawiając się co teraz.
— Chan miał się ze mną pobawić dlaczego znów jest zmęczony?— zapytałem czując jak łzy znów napływają mi do oczu jednak tym razem powstrzymałem się i nie pozwoliłem żadnej łzie spłynąć po moim policzku mimo że w środku miałem ochotę rzucić się na ziemię i wpaść w totalną histerię.
— Dlaczego Hyunjin mnie już nie kocha?— zadałem znów to samo pytanie przeskakując wzrokiem z Chan'a na Felix'a i na innych członków zespołu którzy byli akurat w salonie. Wszyscy oprócz Hyunjin'a.

Pov. Jisung

Widziałem jak Chan co chwila otwierał usta chcąc coś odpowiedzieć, ale za każdym razem je zamykał. Rozumiem, nie wie co mu odpowiedzieć. Żadne z nas nie zna odpowiedzi na jego pytanie, nie wiem czy Hyunjin dalej go kocha, ale mam nadzieję że tak.

Każdy był w szoku że Hwang tak po prostu sobie poszedł i zostawił płaczącego Lee. Było mi go cholernie szkoda. Co się z tobą dzieje Hyunjin?

- Skarbie - zacząłem delikatnie bojąc się że chłopak znacznie płakać, krzyczeć albo co gorsza panikować że Hwang już go nie kocha - za niedługo mamy comeback, to pewnie przez ciągłe treningi jest taki zmęczony. - pogłaskałem go po policzku z którego spływała łza - Myślę że po wszystkim już będzie normalnie. Hyunjin chce dać z siebie 100%. - bolał mnie widok tej smutniej miny - Może ze mną się pobawisz?

Pov. Minho
— To dlaczego wy macie energie żeby się ze mną bawić a on nie?— zapytałem opuszczając głowę patrząc na swoje stopy.
— Nie chcę się bawić— dodałem chwilę później po czym poszedłem do salonu i położyłem się na kanapie. Próbowałem zasnąć jednak gdy już prawie przechodziłem w krainę snu znów przypomniała mi się cała sytuacja która sprawiała że chciało mi się płakać więc poddałem się i poprostu leżałem mając nadzieję że Jiusng miał rację i niedługo wszystko wróci do normy.

Pov. Jisung

Siedziałem w kuchni z Jeonginem podczas gdy Chan szykował dla wszystkich obiad. Patrzyłem jak Lee leży sam na kanapie i udaję że śpi. Oczywiście że wiedziałem że nie śpi, inaczej pewnie wziąłby swoją przytulankę.