မာယာများနှင့်နှောင်ဖွဲ့သော[Completed]

Part 5

💎Unicode💎

ရှောင်းကျန့်က သူ့driverကို ဝမ်အိမ်တော်နဲ့ခပ်ဝေးဝေးမှာ ကားရပ်ဖို့စေခိုင်းခဲ့သည်။

ပြီးတော့.......

ဝမ်ယုမေတစ်ယောက်စျေးကနေလမ်းလျှောက်ပြီးအိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

စျေးနဲ့အိမ်ကသိပ်မဝေးတာမို့ ကားနဲ့မလာခဲ့ခြင်းသာ...ပြီးတော့သူမက ဝမ်ကတော်ဆိုပေမယ့် ဟိတ်ကြီးဟန်ကြီးနဲ့မနေတတ်..မနေချင်တာလည်းပါသည်။

သူမသားကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေချက်ရန်တွေးနေတုန်းမှာပင်အရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့သူ့ဆီမောင်းလာတဲ့ကားတစ်စီးကြောင့် ကြောင်အ သွားရသည်။

ကြက်သေသေနေမိချိန် သူမလက်ကိုဆွဲလိုက်တဲ့လက်တစ်ဖက်

'အ'

ဘေးကိုပစ်လဲကျသွားပြီး အနည်းငယ်နာကျင်သွားရသည်။

"တောက်!!! ကားကိုဘယ်လိုမောင်းနေတာလဲမသိဘူးကွာ..."

ဘေးနားက ဒေါသထွက်နေတဲ့ ခပ်ချောချောကောင်လေးက သူ့အသက်ကိုကယ်ခဲ့တဲ့သူ

"ဟို...အန်တီရရဲ့လားဗျ...ဘယ်နားထိသွားသေးလဲ..."

စိတ်ပူနေပုံရတဲ့ထိုလူငယ်လေးကိုသူမခေါင်းခါပြမိသည်။

"ကျေးဇူးပါ...သားရယ်"

"ဟာ...အန်တီ့လက်မှာ သွေးစတွေ"

သူလဲကျတုန်းကျောက်ခဲနဲ့ကျိတ်မိလိုက်ခြင်းသာ

"ဒါလေးနဲ့ဖိထားလိုက်မယ်နော်"

လက်ကိုင် ပုဝါတစ်ခုနဲ့သူ့ဒဏ်ရာကိုဖိပေးလာတဲ့လူငယ်လေး

"သားနမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

"ရှောင်းကျန့်ပါဗျ"

ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ပြန်ဖြေလာတဲ့ကောင်လေးဟာလူကြီးသူမကိုရိုရိုသေသေရှိမည့်ပုံလေးပင်

"အန်တီ...စျေးခြင်းသယ်နိုင်ပါဦးမလားး...သားကူသယ်ပေးမယ်လေ"

ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း လက်က သူမစျေးခြင်းအနီရောင်လေးကိုမ လို့ထားရှာသည်။

"အန်တီဘယ်မှာနေတာလဲ...သားလိုက်ပို့မယ်လေ"

"အင်းး အန်တီက ဝမ်အိမ်တော်မှာနေတာ...အန်တီ့နမည်က ဝမ်ယုမေ"