Kiss From A Rose | Hyunlix [Omegaverse] ✓

7. Bölüm

♡

Arkadaşlar şimdi şöyle ki, bu ficte bizim oğlanları gerçek boylarıyla değil de, biraz daha omegaverse evreni gibi düşünelim. (Biraz geç oldu ama üzgünüm) Mesela Hyunjin 1.94, Changbin 1.88, Chan 1.87, Minho 1.90, Felix 1.72, Jeongin 1.74, Jisung 1.69, Seungmin 1.75 gibi.

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Gece yarısından sonra Changbin'in odasının kapısı tıklatıldı. Sadece Hyunjin'in geleceğini düşündüğünden boş bulunup çıplak vücuduna sardığı havluyla açmıştı kapıyı.

Ama kapıdaki Hyunjin değildi. Kapıda bekleyip hafifçe nemlenmiş gözleriyle ona bakan kişi, bir kaç saat önce bizzat kendi elleriyle odaya bıraktığı aşçı oğlandı.

Changbin oğlanı görür görmez kolundan tutup odanın içine çekti, koridoru kontrol ettikten sonra kapıyı arkasından kapattı.

"Ne yapıyorsun burada?" Diye sordu telaşla.

"Bir şeye ihtiyacım olursa gelebileceğimi söylemiştiniz."

Changbin başıyla onayladı. "Ne vardı?"

Aslında omegadan yayılan hafif şekerli bir koku hissediyordu. Tabi, o an bunun feromon olmaması için dua ediyordu.

"Ben... Bugün çok tetiklendim."

"Çok mu tetiklendin?"

"Felix'in hormonları resmen zirvede. Tüm gün feromon yaydı ve sanırım benim hormonlarımı da kontrolden çıkarttı." Dedi Jeongin bir çırpıda her şeyi anlatarak.

Changbin bir süre duraksadıktan sonra çatık kaşlarla oğlana döndü. "Tamam, yatağa geç."

Ha?

"Ne?"

"Yatağa geç, yardımcı olacağım."

"Sen!" Jeongin bir anda eline geçen yastığı Changbin'in kafasına fırlattı. "Sapıksın! İmdat sapık var!"

Changbin yastığı havada yakalamış, hızlı bir şekilde Jeongin'in yanına giderek ağzını kapatmıştı.

"Bağırmasana, tüm sarayı başımıza mı yıkacaksın?" Diye söylendi Changbin. "Yardım etmeye çalı- Ah!"

Jeongin bir anda elini ısırdığında acıyla elini geri çekti.

Jeongin ise odanın bir köşesine fırladı, masadaki biblolardan birisini alıp Changbin'e doğrulttu. "Yaklaşma vallahi saplarım!"

"Yardım et demedin mi gerizekalı!"

"İlaç isteyecektim!"

Bir anda iki salak da duraksadılar.

Changbin hafiften geriye çekildi. "Ha, ilaç." Dedi, ardından sinirle güldü. "Ben de sandım ki-"

"Sapıksın sen, ne yapsan yeridir!"

"Sapık diyip durma bana. Gecenin bir yarısı bir alfanın odasına girip böyle şeyler söylersen herkes aynı şeyi düşünür."

"Alfa olduğunu bilmiyordum." Elbette ki biliyordu, Changbin bir alfadan başka bir şey olamazdı, ama onunla alay etmek istiyordu.

"Bok bilmiyordun, salak. Yatağa geç der demez gözünün içi büyüdü."

"Hah, geçseydim cidden benimle sevişecektin."

Changbin duraksadı. "İlaç alacağım ben." Hızlı bir şekilde üstüne geçirdiği ince bir pelerinle odadan ayrıldı.

Koridorda yürürken gergin hissediyordu. Jeongin'in son söylediği aklını kurcalıyordu.