I thought I was safe with you

ღ-12-ღ

Ik was inmiddels nog stiller dan stil. Mijn vader had ook gewaarschuwd. Als ik ook maar 1 woord los liet van wat er gebeurt is.  Dan vermoord hij mij. Ik knikte alleen maar en ging op bed liggen slapen. Na mijn vader mij naar boven heeft gebracht.

Pov Avery
Toen hij eenmaal terug was. Werd Isa waar Lily zat vast gemaakt en ik werd liggend vast gemaakt. Waarna ik verkracht werd. "M-m-meester zouden we alsjeblieft wat eten mogen?" Vroeg ik zacht. " Hun ja jij nee." Antwoordde hij terwijl hij een halsband om mijn nek vast maakte.

Ik werd wel weer los gemaakt, maar ik werd wel weer vast gemaakt aan een paal met een ketting.    De halsband zat om mijn nek met een slot. Ik kon maar een meter rondom die paal lopen. Drie dagen later werd ik weer verkracht. Het ging zo anderhalve maand door.

"Meester? Ik voel me niet zo lekker." Zei ik zacht. "Plas in dit potje. Dan kom ik zo terug." Antwoordde hij. Een half uur later kwam hij terug. Ik was zwanger. Het was niet begint hoeveel weken. Over 2 weken laat hij iemand komen voor een controle.

Inmiddels kwam de winter er aan. Waardoor het onwijs koud was in ze schuur. Ons drinkwater bevroor gewoon. Ik werd sowieso naar binnen gehaald. Isa en die andere kregen een denken. Ik werd boven met een ketting vast gemaakt.

2 weken later. Was de controle. Ik waar ik hoorde dat ik zwanger was van een tweeling. En waarschijnlijk rond de 7 weken zwanger was. Een maand later was het inmiddels zo koud dat je het in de Tiny House kon voelen. Hierdoor werden de andere 2 ook naar binnen gehaald.

Bijde aan elkaar vast allebei met een ketting in de mond. "Meester? Zou ik alsjeblieft met Isadora mogen praten?" Vroeg ik zacht. "Tien minuten." Antwoordde hij terwijl hij de ketting uit haar mond haalde. "Isa? Gaat het? " Vroeg ik. "Nee niet echt ik voel de helft van mijn lichaam niet meer. Ik heb het onwijs koud." Antwoordde ze.

"Hoe gaat het met jou eigenlijk?" Vroeg ze kort vv dit. "Het gaat.  Onwijs misselijk. Ik ben zwanger van een tweeling." Antwoordde ik. De tien minuten waren inmiddels al weer voor bij. Ik maakte de ketting weer vast in der mond. Hij hoefde alleen maar het slotje te doen. "Goed zo." Zei hij vol trots. Hij gaf mij een complete maaltijd als beloning.

"Meneer? Hoe gaat het met Lily? Kan ze inmiddels al weer dingen zien?" Vroeg ik zorgzaam. "Nee helaas. Ze word vol op onderzocht." Antwoordde hij. "Heeft u nooit spijt. Van wat y met haar heeft gedaan?" Vroeg ik zacht. Ik probeerde zijn vertrouwen te winnen.

"Welis ja, maar ik deed wat nodig was." Antwoordde hij emotieloos. " Ook haar Blind maken? Vroeg ik nonchalant mogelijk. Hij stormde op mij af en pakte mij bij de keel. " Jij gaat nu naar je bed en komt daar de komende weken niet vandaan begrepen?!" Riep hij kwaad.