I thought I was safe with you

ღ-28-ღ

Ik wist het niet. Hij gaf mij gelijk een klap in mijn gezicht. "Moet ik al je energie uit je trekken zodat je het zegt?" Vroeg hij geïrriteerd. "Moet ik je laten vechten voor je leven en voor het leven van de baby?" Vervolgde hij al snel. Kort daarna pakte hij mij bij mijn keel. Al vrij snel werd het zwaar om mezelf in controle te houden.

Waardoor ik deed als of ik buiten westen was. Waardoor hij kort daarna stopte en weg ging. Hij had mij zo wel laten liggen. Nog geen half uur later kwam hij terug om mij los te maken en hij vertrok weer. Ik was nogsteeds buiten adem. Kort daarna kwam Elijah binnen. "Beauty?" Vroeg hij toen hij mij half bij bewustzijn naast de bank zag liggen.

Ik kon niks zeggen zo moe was ik. Het lukte  gewoon niet. Hij tilde mij op en bracht mij naar de slaapkamer. "L-l-laat m-m-mij m-m-meester r-r-rust. "Stotterde ik onwijs zwak. "Beauty  wat is er? Probeer anders even lekker te slapen. We praten morgen wel." Zei hij bezorgt. Hij deed de deur op slot toen hij uit de Kamer ging.

Een uur later kwam hij terug met twee flesjes. "Beauty gaat het al wat beter. Ik geef de meiden even de fles dan ga ik ook naar bed." Zei hij terwijl hij naar de meiden liep. Voor hij ging slapen deed hij de deur op slot en kwam hij bij mij liggen.

De volgende ochtend was ik al weer aardig bij gedraaid. Elijah was al vroeg weg gegaan. "Av? Wat is er gebeurt gister? Pap is bezorgd." Hoorde ik Lill zeggen. Het kon haar niet zijn moet moet wel gek woorden. "Av rustig maar. Geen paniek. Je bent veilig en nee je wordt niet gek want dat was je 12 jaar geleden namelijk ook al!" Spotte Lily.

"L-l-lily ? W-w-wat doe je hier?" Vroeg ik zacht. "Pap belde mij vannacht. Hij maakt zich zorgen. Wat is er gebeurt?" Antwoordde ze zacht. "D-dat wil je allemaal niet weten." Zei ik zacht. "Rustig maar neem je tijd." Zei ze zacht. "Ik wil gewoon slapen. Ik ben te moe." Antwoordde ik zacht. "Ga maar lekker slapen.ik blijf bij je.

Ik heb bijna de hele dag liggen slapen. "Lieverds komen jullie eten?" Hoorde ik Elijah zeggen in de avond. "Ja pap ik kom er aan. Av kom je ook je moet eten. Je hebt nu al een dag niks gegeten." Antwoordde Lily terwijl ze mij het bed uit sluirde. Ze heeft mij bijna tot de eet kamer mee gesleurd.

Een half uur later lag ik al weer op bed. "Pap ik maak me echt zorgen om der. Dit is zij niet en dat weet jij ook. Als ze door gaat met zo leven gaat ze het einde van deze zwangerschap niet halen." Hoorde ik Lily zeggen. "Ik weet het lieverd." Antwoordde Elijah zacht.

" Ik maak mij ook onwijs veel zorgen. Ik hoop dat het beter gaat zodra Rowan uit dit huis is. Het is tijd dat ik beter ga opletten op wat er vol voor mijn neus gebeurt. " Vervolgde hij.  Een week later ging het al iets beter met mij nogsteeds doods bang.