I thought I was safe with you

ღ-19-ღ

"Je gaat vandaag met mij mee tijdens mijn werk op dit landgoed." Zei hij. Inmiddels was de ketting alweer los. "En Navy en Nyla? Meester?" Vroeg ik zacht. "Die blijven hier bij Lily. Maar nou mee komen." Antwoordde hij terwijl hij mij van het bed los maakte.

Ik werd naar een quad genomen. Hij maakte de ketting aan de halsband vast aan een stang van de quad. Een half uur later kwamen we bij een tent aan. Het was duidelijk dat er mensen in aan het slapen waren. Hij had een ketting in een van hun monden gedaan en haar mee naar buiten gestuurd.

Het is dat ze niet kon gille anders had ze gegild. Er werden handboeien bij haar om gedaan. Waarna ze met een aan de quad werd vast gemaakt. Kort daarna haalde Elijah er ook een jongen uit de tent. Ook hij werd op de zelfde manier vast gemaakt.

Toen we 2 uur later eindelijk het hele terrein hadden gecontroleerd. Werden die twee uit de tent los gemaakt. Ze hebben bijna anderhalf uur achter de quad aan gelopen. "Av help jij mij even met haar?" Vroeg Elijah terwijl hij de jongen vast pakte.

"Zij moet de schuur in hij krijgt een ander plekje. Maak haar maar vast aan Isa met het tralies er tussen." Vervolgde hij zich. "Ja meester." Antwoordde ik zacht. Waarna ik haar de schuur mee in nam. "Gaat het?" Vroeg ik zacht terwijl ik haar vast maakte.

Ze schudde nee. Een halfuur later kwam Elijah ook de schuur binnen. "Meester zou ik even met ze mogen praten alsjeblieft?" Vroeg ik smeekent. Hij maakte gelukkig bij iedereen de ketting los. "Av?" Vroeg Isa gelijk. Elijah was gelukkig weer naar buiten gelopen.

"Ja. Gaat het allemaal goed met jullie?" Vroeg ik terug. "Goed zolang je dit goed kan noemen..." Antwoordde Isa. "Hey rustig maar ik doe niks. Ik wil ook liever ergens anders zijn. Nou ja ik had een hele andere gedachten voor mijn leven." Zei ik zacht.

"Toch jij kan rond lopen. Ik zit hier nog geen uur en ik haat het al." Antwoordde ze. "Je weet niet de prijs die zij betaald daar voor." Zei Isa voor ik maar iets in mijn hoofd als reactie kon bedenken. "Wat dan het zal waarschijnlijk nooit erger zijn dan dit." Vroeg ze bot. "Laat maar Isa." Mompelde ik zacht.

"Ze is verdomme 15! Ze ziet hier al sinds der 12de! Waardoor zit ze hier? Alleen maar omdat ze bij haar beste vriendin ging slapen en nu houdt haar vader haar vast! " Begon Isa. Ik was inmiddels al in mezelf gekropen. Ik kon dit niet langer.

"Dat is toch nog niet zo erg." Antwoordde ze. "Ze moest met hem trouwen en kinderen krijgen. Om haar beste vriendin te beschermen! Zij zat ook hier. Hij had haar zogoed als blind gemaakt! Je bent hier net alsjeblieft ga van mij aan het is hier niet leuk!" Schreeuwde Isa nu nog harder.

Ik zat inmiddels met tranen in mijn ogen. Terwijl ik weg wou rennen hoorde ik Isa roepen." Avery alsjeblieft ga niet het is het niet waard!" "Isa. Wat ben ik überhaupt nog waard. Je weet de helft nog niet van wat er binnen afspeelt..." Zei ik zacht.