ღ-16-ღ

3 0 0
                                    

Toen hij terugkwam werd ik zogoed als volledig los gemaakt. Ik kreeg een lange ketting aan mijn voet. Ik heb de babys hun kleding aan gedaan en ben daarna terug in bed gaan liggen. Ik lag vrij snel te slapen. "Goedemorgen Beauty. Een beetje goed geslapen?" Vroeg Elijah de ochtend erna. "Goedemorgen Meester. Ja heb redelijk geslapen meester." Antwoordde ik zacht.

"Heb je al namen voor ze in gedachten?" Vroeg hij kort daarna. "Navy en Nyla. Meester." Antwoordde ik.  "Mooie namen." Zei hij terwijl hij mij los maakte. "Heeft u toegang een verplaatsbare ledikant? Zodat ik ze mee kan nemen tijdens het lezen. Of kan der een ledikant kunnen komen daar binnen?" Vroeg ik zacht.

"Ik er gelijk een voor je neer zetten." Antwoordde hij kort. Ik gaf ze bijde een flesje. Waarna ik ze mee nam naar de mini bibliotheek. Ze lagen bijna gelijk weer te slapen. Die dag had ik weer zo goed als de hele dag gelezen. Wel een paar eet pauzes en baby pauzes. Voor de rest heb ik tot in de avond zitten lezen.

Mijn lichaam deed nogsteeds pijn van de bevalling. Waardoor ik niet werd vast gemaakt aan het bed. De deur van de kamer ging wel opslot. Ik sliep ook alleen in het bed dit keer. Als ik vast was lag hij er naast. Halverwege die nacht heb ik de tweeling nog moeten verschonen en de fles geven.

Pov Lily
"Pap? Zou ik binnenkort een weekendje kunnen logeren?" Vroeg ik via app. "Dat zou wel kunnen lieverd. Welk weekend wil je?"  Reageerde hij al snel. "Aankomend weekend." Antwoordde ik weer terug. "Is goed lieverd ik kom je wel ophalen op vrijdag." Kreeg ik weer terug.

Ik miste Avery onwijs erg. Ik hoop dat het goed gaat met der. Ze zou inmiddels nog maar 4 weken hoeven. Dat zij dit doet voor mij. Om mij daar weg te krijgen. Ik kan haar toch niet zomaar laten vallen. 

Een geluk het was al snel vrijdag. Mijn vader was er al op tijd. Na een half uur begon hij over Avery te praten. " Zo als we aan komen wel rustig doen oke? Avery is onwijs moe en haar hele lichaam doet pijn." Zei hij toen we er bijna waren.

"Ze zit waarschijnlijk in der mini bieb." Vervolgde hij toen we naar binnen liepen. Ik kreeg uitleg welke kamer het was en hij ging weer iets doen. "Klop klop. Is daar iemand?" Vroeg ik terwijl ik op de deur klopte.

Avery deed de deur open en maakte het gebaar dat ik zachtjes moest doen. "Zijn de er al?" Vroeg ik zacht. Ze knikte. Het was raar om te beseffen dat zij de moeder van van mijn half zusjes. "Navy en Nyla. Ze zijn nu bijna een week geboren." Antwoordde ze zacht.

"Sorry dat je dit moet doen. Sorry het is mijn schuld." Zei ik zacht. "Het is niet jou schuld. Ik koos er zelf voor. Als ik die keuze niet had gemaakt dan zat jij nog gewoon vast hier he." Antwoordde ze. "En sowieso kijk is naar deze kamer. Zolang ik mij gehoorzaam en doe wat er van mij gevraagd wordt. Dan kan ik vrij rond lopen. Voegde ze er aan toe.

I thought I was safe with youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu