Eve & Eve

18.

Herkese merhaba, güzel bir bölüm ile geldim. :)

Yorum yaparsanız çok sevinirim.

Hepinize keyifli okumalar diliyorum.

Dora, Cansel ile birlikte okulun kafesinde oturmuş Mert hakkında konuşuyorlardı.

Cansel, "Kızım bak bu Mert tekin ayakkabı değil ben sana söyleyeyim gözlerini dört aç ve oyunlarına gelme. Eva'nın peşini bırakacak gibi durmuyor." dedi Cansel.

Dora dumanı tüten bardağını izlerken düşünüyordu. Cansel haklı gibiydi. Bu adamın duracağı yoktu. Belli ki Eva'yı kafaya takmıştı.

Dora, "Ben onun hakkından gelmesini bilirim Cansel, o kim ki benim sevgilime yaklaşacak, eskiyse geride kalmasını bilsin." dedi kararlı bir şekilde.

Az sonra yanlarına Andaç ve bir kız geldiğinde sohbetlerini sonlandırdılar.

Andaç, "Merhaba kızlar bu benim kız arkadaşım Gözde, Gözde bunlar da benim en yakın arkadaşlarım Dora ve Cansel." diye birbirlerini tanıttı.

Gözde, açık tenli bir kızdı. Uzun ve dalgalı sarı saçları vardı, gözleri parıldayan yeşil renkteydi ve genellikle gülümseyen bir ifadeye sahipti. Yüzü, nazik, yumuşak hatlara sahipti. Gözlerindeki canlılık ve saçlarındaki dalgalanma, ona doğal bir çekicilik katıyordu.

Hepsi merhabalaştıktan sonra oturup sohbet etmeye başladılar. Dora, Cansel ve Gözde birbirleriyle hızla kaynaşıp samimi bir ortam oluşturdular.

Cansel, "Gözde, sen de bizim aramıza hoş geldin. Andaç seni bize getirdiğine göre kesinlikle harika birisin." dedi gülümseyerek.

Gözde teşekkür ederek, "Çok teşekkür ederim Cansel. Sizlerle tanışmak gerçekten güzel. Andaç'ın size ne kadar değer verdiğini biliyorum, bu yüzden burada olmaktan çok mutluyum." diye yanıtladı ve sevgilisine sarıldı.

Andaç, sevgilisiyle arkadaşlarının kaynaşmasını izlerken memnuniyetle gülümsedi. Grup, birbirleriyle olan bağlarını güçlendirmek için keyifli bir zaman geçirdiler. Gözde, yeni arkadaşlarıyla hızla uyum sağlayıp samimi bir ilişki kurduğu için mutlu oldu.

Onlar oturup sohbetlerini ederken Eva girdi kafeye. Gözleri Dora'yı arıyordu. Dora'yı bulduğunda onların yanına yürümeye başladı. Eva yanlarında oturan Andaç'ı gördüğünde yine sinirlenmişti. Çocuk Dora'ya çok yakın oturuyordu.

"Merhaba gençler ne yapıyorsunuz bakalım" deyip hepsine selam verdi. Gözleri Dora'daydı.

Hiç kimseye çaktırmadan ağzını oynatarak Dora'ya "seni çok seviyorum" dedi.

Dora bunu hemen yakalamıştı ve gözlerinden kalpler çıkarcasına baktı Eva'ya.

Cansel duruma el atıp Eva'ya cevap verdi. Aralarındaki elektriği yakalayan bir tek o vardı.

"İyiyiz hocam oturuyoruz, okulun son günleri ya biraraya gelelim dedik." deyip gülümsedi.

Eva Cansel'in Dora ile ikisini bildiğini biliyordu. Ona kısaca bir baş selamı verdi ve konuşmasını sürdürdü.

"Kafe çok kalabalık oturacak yer bulamadım da sizinle oturmamın bir mahsuru var mıdır?" dedi Dora'ya bakarak.

Dora hemen atladı ve cevap verdi.

"Ne kusuru olacak sev- şey sevgili hocam  buyurun" deyip yanındaki yeri gösterdi. Az kalsın Eva'ya sevgilim diyecekti.

Neyseki hiç kimse bir şey anlamamışti. Cansel ve Eva hariç. Cansel gülmemek için kendini zor tutuyordu. Eva ise onun bu şapsallığına gülümsedi ve Dora'nın yanına oturdu.