''ကိုကြီး...''
အကြားအာရုံထဲဝင်လာသည့်ခေါ်သံကြောင့် လေးလေးပင်ပင်ဖြစ်နေသောမျက်လုံးများပွင့်လာခဲ့သည်။ခန္ဓာကိုယ်ကလျော့ကျလာသောအပူရှိန်နှင့် မူးဝေနေသည့်ဦးခေါင်းကဝေဒနာဟာသက်သာစပြုလာ၏။ လက်မှနာကျင်မှုကြောင့် အရင်ဆူံးကြည့်လိုက်မိသည့်အခါ ဆေးထိုးအပ်ရာများစွာနှင့် Drip လဲချိတ်ထားသည်။
''ချီ့ကိုဒီပုံစံနဲ့ကြိုမယ်လို့ကိုမထင်ထားတာ''
အိပ်ယာနေရာမှထလိုက်သည့်အခါ ဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်လာမှန်းမသိသော နေခြည်ဟိဏ်းနွယ်က ကိုယ့်အားထူပေးပြီးကုတင်ခေါင်းရင်းကိုမှီစေသည်။
''ဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်နေတာလဲချီ''
မနည်းအားယူ၍ပြောလိုက်ရသည့်စကားအဆုံးသူမ ဘာမှပြန်မပြောလာပါပဲ အကြည်ရောင်ဖန်ခွက်တစ်ခွက်ကိုကမ်းပေးပြီးရေသောက်စေသည်။ဘေးတွင်ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါရောက်နေပြီး တစ်ခါသာဆုံဖူးသည့်အတွက်အန်တီနွယ်တို့ရဲ့ ဒေါက်တာမှန်းသိလိုက်၏။
''ကိုယ့်ကိုကိုယ်သေချာပြုစုခဲ့တာပဲဒေါက်တာ...အဖျားကျသွားပါပြီ BP ကအမြဲကျတတ်တာလား''
ထိုအခါ တဖက်ကဒေါက်တာ အားခေါင်းငြိမ့်ပြလျက်ချီချီ့လက်ထဲသို့ ကိုင်ထားသည့်ဖန်ခွက်အားလှမ်းပေးလိုက်ပြီး။
''သာမာန်အခြေအနေမှာတောင် ပုံမာန်မဟုတ်ပဲ ကိုယ့် Blood Pressure ကကျတဲ့အထဲပါလို့ အခုလိုWeakဖြစ်သွားတဲ့အချိန်လုံးဝခေါင်းမထူနိုင်တော့ပဲဒီလိုဖြစ်သွားတာဒေါက်တာ''
''ထင်ပါတယ် လိုင်းသေချာချိတ်ပေးထားတော့ ပုံမာန်တော့မဖြစ်သေးပေမယ့် စိုးရိမ်ရလောက်တဲ့အခြေအနေတော့မဟုတ်တော့ပါဘူး''
ထိုအခါ ချိတ်ထားသည့် Dripကိုကြည့်ရင်း တစ်ဖက်မှဒေါက်တာဘက်သို့လှည့်၍။
''ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဒေါက်တာ''
''မလိုပါဘူးခဗျာ Professor တစ်ယောက်ကိုကုသခွင့်ရတာနဲ့တင်ကျေနပ်လို့မဆုံးတာပါ''
''မဟုတ်တာဗျာ...''
''ရက်ပိုင်းတော့အနားယူဖြစ်အောင်ယူလိုက်ပါဒေါက်တာ ရာသီအကူးအပြောင်းဖြစ်လို့ ပျောက်ကင်းအောင်မကုပဲအလုပ်ပြန်လုပ်ရင် အဖျားတာရှည်နိုင်တယ်''
YOU ARE READING
Day ဒေး (Completed)
RomanceThink about whether you should read this first because you can have a rude expression. Wana Day × Sam Thet Ta Kyaw စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးထားသည့်ဇာတ်အိမ်နှင့်ဇာတ်ကောင်များသည် အပြင်လောကနှင့်သက်ဆိုင်မှုမရှိကြောင်း ကြိုတင်သတိပေးသည်။
