YASEME

13.Bölüm " Gizem mi? "

Bu sahne bana bir yerden tanıdık geliyordu. Cemal Le kaza geçirdiğimiz zamanda bu iğrenç çöplükteydim. Öncesinde bu kadar ürkütücü değildi. Etraf pis olsada beyazdı. Şimdiyse kirli bir gri olmuştu.

Koca bir çöp yığınının arkasından onun sesi geldi.

Benim.

Bu defa oraya doğru ilerlemedim. Korktum. Zihnim bulanıktı ve onu görmek istemiyordum.

Olduğum yere çöküp , ellerimi dizlerime sardım. Sadece bunun bitmesini bekliyordum. Hemen ilerideki çöplerin arasından hışırtı gibi sesler geldi. Biraz daha odaklandığımda onun geldiğini gördüm.

İliklerime kadar titredim. Çünkü geçen seferin aksine o kadar kötü ve korkutucu gözüküyordu ki. Bu halinin ne zamandan olduğunu çok iyi biliyordum. Bu görüntüsü o zamana, annemin ve babamın cesedinin başında, kirlenmiş bedenimle, aç ve susuz şekilde kahramanımı beklediğim zamandı.

Bu halimden haftalar önce babam, bana prenses masalları anlatırdı. Bu masalarda, prens herzaman gelir prensesi kurtarırdı. O iğrenç odada, tam bir hafta bekledim.

Ve kahramanım geldi. O gün o odadan beni çıkarıp, koruyup kollayan aç kalsak bile beraber olup,korktuğumda bana sarılan, beni herkesten keza kendi gözünden bile sakınan, ellerimi asla bırakmayan ağabeyimdi.

Korkunç görüntüsüne tezat bir şekilde kocaman gülümsedi. Derin bir nefes aldım. Buradan hemen kurtulmak, kendime gelmek istiyordum.

" Niiiii" Bağırarak yanıma koştuğunda daha çok korktum. Adımı bile daha doğru düzgün söyleyemiyordu.Dibime kadar geldiğinde, yüzümde her ne gördüyse üzüldü. Baştan aşağı beni süzdü. Lakin ben yapmadım. Daha fazla ona bakmak istemiyordum. Benim duruşumu taklit ederek hemen karşıma oturdu. Aynısını yapabildiğin de güldü.

"Niiiii" Seslendik ten sonra biraz yüzümü inceledi. Sonra aklına bir şey geldi. Korkup çığlık çığlığa ağlamaya başladı. Elim ayağıma dolandı. " Neden ağlıyorsun!? " Geriye doğru süründü.
"O geyimi geldi!! " Bunu bir okadar ürkmüş, bir okadar istemsizce sordu.
"Kim! " Gözlerinden yaşlar akmaya devam etti. Arkamızdansa para küte sesler geldi. Çöp yığınları yıkılıyordu.
" Amca geyi mi geydi!?hüğğ Ama ben yaramazlık yaymadım ki ! Aylamadım da geyçekten, canım acıydı ama sustum ki"
Huçkırıklarını durdurmaya çalışıyorken devam etti " Vayya bak, babam geysin diye suystum, bayk uslu uslu babamı beykliyom beğğ hüğğğğ" Dondum kaldım. O adamdan bahsediyordu. Titredim. Onun gibi ağlamamak için kendimi o kadar kastım ki. Hiselerimi tarif dahi edemiyordum. O ne kadar korkuyorsa, bende o kadar korkuyordum. Ama yaptığım hiç bir şeyden geri dönemezdim. "Hayır, gelmedi valla bak!" Gözlerini belirterek baktı " Geyçekteymi?" Kafamı ileri geri salladım. "O adam bir daha bize gelemez. Çünkü ben ona gidiyorum." Endişelendi.
"Ama amcam çok kızar!! Kızdırma onu" Hıçkırdı " Bak sonra babam gelmez! Uslu durmalıyız" Sadece baktım. Neden uslu durmamız gerektiğini biliyordum.

2001 Rize - İKİZDERE

Canım ne kadar acısada sesimi çıkarmıyordum. Amcam sesimi çıkarmazsam Babamın uyanacağını söylemişti.

Çok korkuyorum kalk baba.

Çok acıktım kalk baba.

Canım acıyor kalk baba.

Amcam bana kötü kötü şeyler yapıyor kalk baba.

Yerimden kalkacak dermanım olmasada kalktım. Çalışma odasının köşesinde, boylu boyunca uzanan babamın yanına gitmeye çalıştım. Bir iki adım attığımda düştüm. "Ahh!" Karnım o kadar acıyordu ki, dizlerimin acısını hissetmedim.
"Gözlerim tekrardan doldu. Sürünerek babamın yanına gitmeye çalıştım. Bu daha da canımı acıtınca, hiç bir şeyi umursamadan çığlık çığlığa ağlamaya başladım. Sadece babamın yanına gitmek istiyordum.