KARACA' DAN
"MiR" diyen fısıltım bana bile zor ulaştı.
"Kalbi durdu"
Kulaklarımda sadece bu cümle çınlıyordu.
Doktorlar Alper gile birşeyler söylüyordu ama duyamıyordum.
Duru gil de bana birşeyler söylemeye çalışıyordu ama hiç kimseyi duyamıyordum.
Sadece ameliyathane kapısına donmuş bir şekilde bakıyordum.
Ferman baba hemşirelere bir şeyler soyleyip onlarla konuşuyorlardı.
Bir kaç dakika sonra Hemşireler ferman baba' yı bir yere götürdüler ama neden olduğunu bilmiyordum.
Benim yüzümden öldü.
Beni kurtarmak için öldü!
O ölmüştü.
Ölmüştü.
Ama yemek,
Yer ayaklarımın altından kaydığı zaman birileri beni tuttu ama gözlerimin önü sadece karanlığa bulandı.
~~~~~~~
Gözlerimin üstünde tonlarca ağırlık vardı ama o kadar halsizdim ki açamıyordum.
Etraftan sesler geliyordu. Birileri birşeyler konusuyorlardı ama anlayamıyordum şuan.
Allah aşkına bana ne oldu yine!
Birileri " ne zaman uyanacak artık" diyordu.
Sanırım bu karandı. Elimin üstünde sıcak bir el hissettim. Elleri, sağ elimi kavradı.
Sonra sıcak dudaklar.
Gözlerim yavas yavaş açılıyordu ama sanki kum tanelleri batıyordu gözlerime.
Duru olduğunu tahmin ettiğim kişi
"kendine geliyor" diyince sol tarafım da da bi hareketlik hissettim.
Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım. Sonra duru ve karanın yüzü ile.
"Ablam" dedi karan. Sanki kör olmuşum gibi ellerini gözüme sokacak kadar yakınımda sallıyordu.
Duru karanın eline bı tane vurunca karan elini tutup hemen geri çekti.
Ne diyebilirim ki halsiz olmasaydım bende aynısını yapardım.
Neler oluyor yine!
"Karaca, nasıl hissediyorsun?" Diye sordu duru.
"İyiyim, halsizim sadece" dedim kısık bir sesle.
Biraz doğrulmak istediğimde sırtıma feci bir ağrı girdiği için acıdan yüzümü buruşturdum. karan yardımcı olup dikkatlice sırtıma bir yastık kattı.
Lanet olsun üstümde hasta önlüğü var!
"Bu önlük neden üstümde" dedim.
"Hastane odasında yattığın için olabilir mi" dedi duru alay edercesine.
Başım çatlıyordu resmen!
"Noldu ki bana" dedim. Duru kolumdaki serumla ilgilenirken.
"Bayıldın abla" dedi karan.
"Neden" dediğimde duru ve karan göz göze geldiler.
"Açlıktan ve yorgunluktan olmalı" diye mırıldandı duru.
"Ne zamandır uyuyorum" dedim başımı ovarken.
"2 " dedi karan ağzının içinde.
"Saat mi?" Dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANA KARŞI 1.SERİ (KİTAP OLDU)
Action"Söylesene neden hiç doğum gününü kutlamıyorsun?" Dedi yalancı bir şaşkınlıkla. "Kes sesini!"dedim. "Çünkü annen 7.yaş doğum günün de öldü" dedi acımasız bir şekilde Onun ağzından çıkan bu sözler ile herkesin saşkın bakışları bana döndü. "Abla" ded...
