KARACA' DAN
Nefesimi kesen neydi, hangi duyguydu.
Korku, endişe hangisi, peki neden birinin canının korkusu sizin canınızı aynı acı ile yakıyordu.
"MİR" diye çığlık attıktan sonra, korku bütün ağrılarımı alıp götürdü üstümden.
Hepimiz şoka girmiş bir şekilde ona bakıyorduk. Alper ve duru ikisi de mir'e bakıyordu ve diğer adamlarda tabiki. Kalbim sızlayınca elektrik çarpmış gibi kendime gelip Koşmaya başladım.
Aramızdaki az malesefa sanki kilometreler kadar uzamıştı yada ben fazla sabırsızdım.
Vurulmuştu.
Benim yüzümden vurulmuştu.
Yanına gidip tam karşısında durduğumda yanlış anlamak istedim. Yüzünden acı çekip çekmediğini anlamak için bakışlarımı yüzünde gezdirdim.
Donuk gözlerle bana bakması hiç yardımcı olmuyordu.
Vurulduğunu anlamam için dizlerinin hafif bükülmesi yetti.
Canım yandı.
Hemen onu kollarının altından tutup düşmesine izin vermek istemedim ama o kadar ağırdı ki onunla birlikte bende dizlerimin üstüne düştüm.
Dizlerimiz birbirine değiyordu.
Çok yakındı yüzlerimiz ama hala donuk ve boş gözlerle bana bakıyordu.
Alper en sonunda girdiği şoktan çıkmış olacak ki"MİR" diye bağırıp yanımıza koştu.
O Mir'in duru da benim yanıma geçip dizlerinin üstüne çöktü. Kalan herkes ayakta durmuş şok olmuş bir şekilde bize bakiyordu. Alper Mir' in yarasının nerde olduğunu anlamak için onu kontrol ediyordu.
"Siktir" diye küfür edince Mir' den bakışlarımı çekip ona döndüm.
"Vurulmuş mu? Nereden, ağır mi yarası, bişi söyle Alper vurulmuş mu!?" Diye sona doğru bağırdım.
Korkuyordum, ona bişi olursa benim yüzümden olacaktı. Bunu kaldıramazdım.
Duru "Sakin ol karaca"diye fısıldayıp omuzuma dokundu. "Ağır mı yarası" diye sordum hala alpere bakarken.
"Sırtından vurulmuş, çok kan kaybediyor" dedi gözleri dolarak.
"AMBULANS ÇAĞIRIN" Diyip adamlara bağırdı. Adamlar hemen koşuşturmaya başladı. Bir süre sonra Yakın korumalarından olan adam endişeli gözlerle mir'e bakıp alpere döndü ve
"abi bizim götürmemiz lazım mesefe uzun ve bı sürü adam var burda, bı de yolları kapatmışlar" dedi.
Alper ağzının içinde küfür edip "ARABALARI HAZIRLAYIN ACELE EDİN AÇIN YOLLARI" Diye bağırdı bu sefer.
Zaten dolu olan gözlerimden bir damla yaş yanağıma doğru yol aldı. Hala şok olmuş bir şekilde alpere bakıyordum.
Ne demişti, çok kan kaybediyor.
"Kan."
"Kan."
"Sırtından vurulmuş"
Sessiz sessiz mırıldanırken yüzümde hafif bir dokunuş hissedince irkildim
"Ağlama" diyen bir fısıltısı geldi kulağıma.
Ne ara dizime doğru sırt üstü düştüğünü, ne ara önümü bile göremeyecek kadar ağladığını anlamadım bile.
""Mir" diye fısıldadım dizlerimin üstündeki yüzünü avuçlarım arasına alırken.
"Lütfen benim yüzümden sana bişi olmasın" dedim ağlayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANA KARŞI 1.SERİ (KİTAP OLDU)
Acción"Söylesene neden hiç doğum gününü kutlamıyorsun?" Dedi yalancı bir şaşkınlıkla. "Kes sesini!"dedim. "Çünkü annen 7.yaş doğum günün de öldü" dedi acımasız bir şekilde Onun ağzından çıkan bu sözler ile herkesin saşkın bakışları bana döndü. "Abla" ded...
